Η μετάνοια είναι μεγάλη υπόθεση… ο άνθρωπος με την μετάνοια μπορεί να αλλάξη την απόφαση του Θεού. Πόσο βοηθάει η μετάνοια, για να εξαφανισθή το κακό!.. Άγιε Ιωάννη Βαπτιστά αφυπνίσε μας από τον λήθαργο και την ακηδία.

 

Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!

«Χαίρετε»! «Ειρήνη υμίν»

Γ’ Εύρεσις της τιμίας κεφαλής του αγίου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου ( 850).
Θεράπων επίσκοπος Κύπρου, ανάργυρος ιατρός (300-305)
Διονύσιος επίσκοπος Μιλάνου Ιταλίας (359)
Μάρθα, μητέρα του αγίου Συμεών του στυλίτη του Θαυμαστού όρους, από Αντιόχεια Συρίας (25/5, 4/7 καί 5/7, 551)
Θέκλα, μητέρα αγίου Δανιήλ του Pereyaslavl-Zalesski (16ος αιων.)
Δόδος όσιος, μαθητής αγίου Δαυΐδ Γκαρετζας Γεωργίας(20/5 καί 25/5, 596)
Ιωάννης και Μαρία οι Δίκαιοι, όσιοι στην Ουστιούγκ Ρωσίας
Μνήμη της προσελεύσεως στην Ορθοδοξία 3.000.000 Ουνιτων-Ρωμαιοκαθολικων τό 1831
Γεώργιος ο έγκλειστος, του Ζαντόνσκ Ρωσίας (1836)

Εορτάζουν στις 25 Μαΐου

κοίμηση στις 25 Μαΐου 2000 του Ινδιάνου Βλαδίμηρου Natawe (1927-2000), Ορθοδόξου αρχηγου της φυλής των Αυτόχθονων Αμερικανών Mohawk (Μόχακ) του Καναδά

Στίχοι
Φωνή βοώντος γης μυχώ κεκρυμμένη,
Της γης ραγείσης, πάσιν ήχησε ξένως.
Εικάδι δε Προδρόμοιο Κάρην εύρον κατά πέμπτην.

«Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών», «ποιήσατε καρπούς αξίους της μετανοίας»

Ύμνος
στον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή
Αγίου Νικολάου Velimirovič

Ω Άγιε Ιωάννη, θεσπέσιε Βαπτιστά,
συ είσαι ο ένδοξος Πρόδρομος, του Σωτήρα,
Εσυ, με την αγνότητά σου, άγγιζες τις ανθρώπινες ψυχές
και, σαν μια φοβερή τρομπέτα, αντηχούσες από τον Ιορδάνη
αφυπνίζοντας τους ανθρώπους από τον λήθαργο και την ακηδία,
όταν ο πέλεκυς ήταν κοντά στη ρίζα.

Σε εσένα υποκλίνομαι, σε σένα προσεύχομαι:
βοήθησε με να αντισταθώ, σε κάθε πειρασμό,
Προφήτα πανίσχυρε, σε εσένα υποκλίνομαι,
γόνυ κλίνω και εμπροσθεν σου κλαίω:
χάρισε μου από την καρδιά σου τη δύναμη του λιονταριού,
χάρισε μου από το πνεύμα σου, την αγγελική λευκότητα.

Δώσε μου τη δύναμή σου, ώστε με την άσκηση να φθάσω,
στον Θεό να υπακούω και να εγκρατευομαι,
να αναβαπτίζομαι με τη νηστεία, να καθαρίζομαι με τις αγρυπνίες,
να με γλυκαίνει η προσευχή και η ουράνια θεωρία,
και σε κάθε μαρτύριο, να πορεύομαι χωρίς φόβο
με τη δική σου ανδρεία και με πίστη δυνατή.

Ω Άγιε Ιωάννη, εκλεκτέ του Θεού,
και ένδοξε μάρτυς για την υπέρτατη αλήθεια,
Εσενα, που σε τρέμουν των αθέων οι στρατιές,
μη μου παρίδης την δέηση,
ενίσχυσέ με με τις ευχές σου,
ώστε να ίσταμαι ως αληθινό κερί ενώπιον του Κυρίου.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», Εκδ. Αθως
http://prologue.orthodox.cn/August29.htm

***

Άγιος Πορφύριος

Να αγαπάς όλο τον κόσμο και να συγχωρής.
Δεν πρέπει να απελπιζώμαστε όσο κι αν μας απορρίπτουν οι άνθρωποι, διότι έχομε τον Θεό που μας αγαπά και θέλει την σωτηρία μας.
Θα κάνουμε προσευχή να μετανοήση ο Στάλιν, όχι να πεθάνη. (Το είπε σε κάποιον που του ζήτησε να προσευχηθή για να πεθάνη ο Στάλιν).

Η αμαρτία κάνει τον άνθρωπο πολύ μπερδεμένο ψυχικά. Το μπέρδεμα δεν φεύγει με τίποτα. Μόνο με το φως του Χριστού γίνεται το ξεμπέρδεμα. Την πρώτη κίνηση την κάνει ο Χριστός. «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες …». Μετά εμείς οι άνθρωποι αποδεχόμαστε αυτό το φως με την αγαθή μας προαίρεση, που την εκφράζομε με την αγάπη μας απέναντί Του, με την προσευχή, με τα μυστήρια.
Για να μετανοήσει η ψυχή πρέπει να ξυπνήσει. Εκεί στο ξύπνημα αυτό, γίνεται το θαύμα της μετανοίας. Κι εδώ βρίσκεται η προαίρεση του ανθρώπου. Το ξύπνημα, όμως, δεν έγκειται μόνο στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος μόνος δεν μπορεί. Επεμβαίνει ο Θεός. Τότε έρχεται η θεία χάρις. Χωρίς την χάρι δεν μπορεί να μετανοήσει ο άνθρωπος. Η αγάπη του Θεού θα κάνει το παν. Μπορεί να μεταχειρισθεί κάτι – μια ασθένεια ή κάτι άλλο, εξαρτάται – για να φέρει τον άνθρωπο σε μετάνοια. Άρα η μετάνοια δια της θείας χάριτος κατορθούται. Απλά και απαλά εμείς θα κάνομε μία κίνηση προς τον Θεό κι από κει και πέρα έρχεται η χάρις.
Μπορεί να μου πείτε: «Τότε με την χάρι γίνονται όλα». Αυτό είναι ένα λεπτό σημείο. Γίνεται κι εδώ εκείνο ακριβώς που λέω. Δεν μπορούμε ν’ αγαπήσομε τον Θεό, αν ο Θεός δεν μας αγαπήσει. … Το ίδιο συμβαίνει και με τη μετάνοια. Δεν μπορούμε να μετανοήσουμε, αν ο Κύριος δεν μας δώσει  μετάνοια. Και αυτό ισχύει για τα πάντα. Δηλαδή ισχύει το Γραφικό: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».

Η μετάνοια είναι πολύ λεπτό πράγμα. Η μετάνοια η αληθινή θα φέρει τον αγιασμό. Η μετάνοια μας αγιάζει.

Ας μη γυρίζομε πίσω στις αμαρτίες που έχομε εξομολογηθεί. Η ανάμνηση των αμαρτιών κάνει κακό. Ζητήσατε συγγνώμη; Τελείωσε. Ο Θεός όλα τα συγχωρεί με την εξομολόγηση. Δεν πρέπει να γυρίζομε πίσω και να κλεινόμαστε σε απελπισία. Να είμαστε δούλοι ταπεινοί μπροστά στον Θεό. Να αισθανόμαστε χαρά και ευγνωμοσύνη για την άφεση των αμαρτιών μας.
Δεν είναι υγιές να λυπάται κανείς υπερβολικά για τις αμαρτίες του και να επαναστατεί εναντίον του κακού εαυτού του φθάνοντας μέχρι την απελπισία. Η απελπισία και η απογοήτευση είναι το χειρότερο πράγμα. Είναι παγίδα του σατανά, για να κάνει τον άνθρωπο να χάσει την προθυμία του στα πνευματικά..

Αν αγαπήσομε τον Χριστό, όλα είναι εύκολα. Εγώ δεν το κατάφερα ακόμη. Τώρα προσπαθώ να Τον αγαπήσω. Στον Χριστό υπάρχουν όλα. Όλα τα ωραία, τα υγιή. Η υγιής ψυχή ζει τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, που είναι «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια». 
Έχετε αυτά; Έχετε την ευτυχία, τον Χριστό, τον Παράδεισο. Κι ο σωματικός ακόμη οργανισμός λειτουργεί θαυμάσια, χωρίς ανωμαλίες. Η χάρις του Θεού αλλάζει τον άνθρωπο, τον μεταμορφώνει ψυχικά και σωματικά. Πάνε τότε όλες οι αμαρτίες. Ούτε κολίτις, ούτε θυρεοειδής, ούτε στομάχι, ούτε τίποτα. Όλα λειτουργούν κανονικά. Είναι ωραίο να περπατάς, να εργάζεσαι, να κινείσαι και να έχεις υγεία. Αλλά πρώτα να έχεις ψυχική υγεία. Η βάσις είναι η ψυχική υγεία· ακολουθεί η σωματική. Όλες σχεδόν οι αρρώστιες προέρχονται από την έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό και αυτό δημιουργεί το άγχος. Το άγχος το δημιουργεί η κατάργηση του θρησκευτικού αισθήματος. Αν δεν έχετε έρωτα για τον Χριστό, αν δεν ασχολείσθε με άγια πράγματα, σίγουρα θα γεμίσετε με μελαγχολία, με το κακό.

Όταν είναι κανείς άδειος από τον Χριστό, τότε έρχονται χίλια δυό άλλα και τον γεμίζουν: ζήλειες, μίση, ανία, μελαγχολία, αντίδραση, κοσμικό φρόνημα, κοσμικές χαρές. Προσπαθήστε να γεμίσετε την ψυχή σας με τον Χριστό, για να μην την έχετε άδεια. Η ψυχή μας μοιάζει με μια δεξαμενή γεμάτη νερό. Αν το νερό το ρίξεις προς τα λουλούδια, δηλαδή τις αρετές, το δρόμο του καλού, θα ζεις την αληθινή χαρά και θ’ ατροφήσουν οι κακίες, τα’ αγκάθια. Αν, όμως, ρίξεις το νερό προς τα αγκάθια, αυτά θ’ αναπτυχθούν και θα σε πνίξουν και θα μαραθούν όλα τα λουλούδια.

Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις.

Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω μόνο με τη σκέψη, χαλάς την πνευματική ατμόσφαιρα. Εμποδίζεις το Άγιο Πνεύμα να ενεργήσει και επιτρέπεις στο διάβολο να μεγαλώσει το κακό. Εσύ πάντοτε να προσεύχεσαι, να αγαπάς και να συγχωρείς, διώχνοντας από μέσα σου κάθε κακό λογισμό

Όταν εύχεται κανείς για τον πλησίον του, μια καλή δύναμη βγαίνει απ’ αυτόν και πηγαίνει στον αδελφό και τον θεραπεύει και τον δυναμώνει και τον ζωογονεί.

Ο άνθρωπος έχει τέτοιες δυνάμεις, ώστε να μπορεί να μεταδώσει το καλό ή το κακό στο περιβάλλον του. Αυτά τα θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Πρέπει να βλέπομε το καθετί με αγαθό τρόπο. Τίποτα το κακό να μη σκεπτόμαστε για τους άλλους. Κι ένα βλέμμα κι ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας. Και η ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Να έχομε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα κι αγάπη· αυτά να μεταδίδομε.

Να προσέχομε να μην αγανακτούμε για τους ανθρώπους που μας βλάπτουν· μόνο να προσευχόμαστε γι’ αυτούς με αγάπη. Ό,τι κι αν κάνει ο συνάνθρωπος μας, ποτέ να μη σκεπτόμαστε κακό γι’ αυτόν. Πάντοτε να ευχόμαστε αγαπητικά. Πάντοτε να σκεπτόμαστε το καλό.

Δεν πρέπει ποτέ να σκεπτόμαστε για τον άλλο ότι θα του δώσει ο Θεός κάποιο κακό ή ότι θα τον τιμωρήσει για το αμάρτημά του. Αυτός ο λογισμός φέρνει πολύ μεγάλο κακό, χωρίς εμείς να το αντιλαμβανόμαστε…

Υπάρχει μία ζωή αόρατη, η ζωή της ψυχής. Αυτή είναι πολύ ισχυρή και μπορεί να επιδράσει στον άλλον, έστω κι αν μας χωρίζουν χιλιόμετρα. Αυτό γίνεται και με την κατάρα, η οποία είναι δύναμη που ενεργεί το κακό. Αν, όμως, πάλι με αγάπη προσευχηθούμε για κάποιον, όση απόσταση κι αν μας χωρίζει, μεταδίδεται το καλό. Άρα και το καλό και το κακό δεν τα επηρεάζουν οι αποστάσεις. Μπορούμε να τα στείλομε σε αποστάσεις απέραντες.

Καταλάβατε, λοιπόν πως οι κακές μας σκέψεις, η κακή μας διάθεση επηρεάζουν τους άλλους; Γι’ αυτό πρέπει να βρούμε και τον τρόπο να καθαρίσομε το βάθος του εαυτού μας από κάθε κακία. Όταν η ψυχή μας είναι αγιασμένη, ακτινοβολεί το καλό. Στέλνομε τότε σιωπηλά την αγάπη μας χωρίς να λέμε λόγια. Βέβαια αυτό στην αρχή είναι λίγο δύσκολο.

Πρώτα ήταν ανίκανος να κάνει το καλό, (ο απόστολος Παύλος) μετά που ήλθε ο Χριστός μέσα του έγινε ανίκανος να κάνει το κακό. Και φώναζε μάλιστα: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός». Το έλεγε, το κήρυττε με καύχηση, ότι «έχω τον Χριστό μέσα μου», ενώ πρωτύτερα έλεγε: «Ήθελα να κάνω το καλό, αλλά δεν μπορούσα».

Έτσι θ’ αποσπάσομε την χάρι του Θεού, θα καταστούμε ένθεοι. Άμα δοθούμε κατά κει, άμα δοθούμε στην αγάπη του Χριστού, τότε όλα θα μεταβληθούν, όλα θα μεταστοιχειωθούν, όλα θα μεταποιηθούν, όλα θα μετουσιωθούν. Ο θυμός η οργή, η ζήλεια, ο φθόνος, η αγανάκτηση, η κατάκριση, η αχαριστία, η μελαγχολία, η κατάθλιψη, όλα θα γίνουν αγάπη, χαρά, λαχτάρα, θείος έρως. Παράδεισος!

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

–Πάντως η μετάνοια είναι μεγάλη υπόθεση. Δεν έχουμε καταλάβει ότι ο άνθρωπος με την μετάνοια μπορεί να αλλάξη την απόφαση του Θεού. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό, να έχη τέτοια δύναμη ο άνθρωπος… Πόσο βοηθάει η μετάνοια, για να εξαφανισθή το κακό!.. Όλη η βάση εκεί είναι: Να μετανοήση ο κόσμος… Μόνον όταν συμφιλιωθή ο άνθρωπος με τον Θεό, έρχεται και η εσωτερική ειρήνη και η εξωτερική. Για να συμφιλιωθή όμως ο άνθρωπος με τον Θεό, πρέπει να έρθη σε συναίσθηση, να μετανοήση, να ζη σύμφωνα με τις εντολές του Θεού, και τότε έρχεται η Χάρις και η ειρήνη του Θεού μέσα του, οπότε μπορεί να βοηθήση και για την ειρήνη γύρω του.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Πνευματική αφύπνιση» Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Β’,

***

Όταν τον ρώτησα, πολλές φορές, αν, σε ενδεχόμενο πόλεμο μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, θα πάθουμε μεγάλη ζημιά, μου έλεγε: «Εμείς, έχουμε τον Τριαδικό Θεό• δε φοβόμαστε τίποτα». Έλεγε, όμως, χαρακτηριστικά, ότι, όπως όταν κάτση ένα κουνούπι να σε τσιμπήση, αν θες να το σκοτώσης, τ’ αφήνεις να ρουφήξη λίγο αίμα, να πάρη την πρώτη ρουφηξιά, να γλυκαθεί, οπότε μετά το σκοτώνης πολύ εύκολα, γιατί έχει ναρκωθεί, έτσι θα την πάθουν οι Τούρκοι. Τώρα, αυτό, ο κάθε ένας μπορεί να το ερμηνεύση όπως το καταλαβαίνει. Εγώ δεν το ερμηνεύω, το λέω αυτούσια, όπως το είπε ο παππούς.

“ Εάν γίνη πόλεμος, οι μισοί ῞Ελληνες θα πεθάνουν από φόβο (πράγματι, φοβερό συναίσθημα ο πόλεμος) και οι άλλοι μισοί θα παρακαλάνε να πέση καμμιά οβίδα να τους ξεκάνη μια ώρα αρχίτερα. Τόσο πολύ, με τις ανέσεις και τις πολυτέλειες, ο κόσμος άλλαξε. Γι’ αυτό, ο καλός Θεός, παιδιά μου, θα τα οικονομήση αλλοιώς. Θα αποφευχθή η σύγκρουση με την Τουρκία και θα μας δώσουν οι μεγάλες δυνάμεις την Κωνσταντινούπολη”. Ο Θεός θα λυπηθεί την Ελλάδα, επειδή ο κόσμος θα στραφεί προς την Εκκλησία, προς το Μοναχισμό και θα αρχίσουν να προσεύχονται. Και θα βαπτισθούν πολλοί Τούρκοι. Εάν θυμάμαι καλά, ανέφερε ο Γέροντας, ότι τα χρόνια εκείνα, οι άνθρωποι, τόσο απελπισμένοι θάναι απ’ τους πολιτικούς των δύο μεγάλων κομμάτων, ώστε ο κόσμος θα τους σιχαθή όλους. Είπε χαρακτηριστικά: “Θα ζητήσουν να φύγουν όλοι οι πολιτικοί και να έρθη ο βασιληάς. Και ο βασιληάς, είπε ο Γέροντας, δεν θα αρνηθή το κάλεσμα του λαού”. Θα τα οικονομήσει όλα ο καλός Θεός μας.

Και μου είπε (ο άγιος Παΐσιος), ότι ο Βασιλιάς ο Κων/νος (ο Γλύξμπουργκ) κάποια στιγμή θα παρέμβει στα πράγματα της Ελλάδας. Όταν γίνει η μεγάλη μάχη στην Πόλη και είναι, να αποφασίσουν τα κράτη, πού να δοθεί η Πόλη θα συμβάλει διπλωματικά με το κύρος και τις γνωριμίες του, ώστε, να δοθεί η Πόλη στην Ελλάδα. Είναι ευλαβής, είναι καλός.

– Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος θα φέρει προίκα στην Ελλάδα την Β. Ήπειρο και το Μοναστήρι.
– Ένας καλός Ορθόδοξος είναι και καλός Έλληνας, και το αντίστροφο.
– Το Άγιον Όρος έγινε γιατί υπήρχε το Βυζάντιο. Αν το Άγιον Όρος δεν αλλοιωθεί, θα γεννήσει μεγαλύτερο Βυζάντιο.

– Ο διάβολος επιθυμεί την καταστροφή κάθε ανθρώπου. Ο Θεός όμως δεν τον αφήνει ανεξέλεγκτο αλλά του επιτρέπει μέχρι ενός ορισμένου σημείου. Και το κάνει αυτό γιατί προγνωρίζει ότι από αυτό το κακό, θα προκύψει και κάτι καλό.
Η Τουρκία θα χάσει τους συμμάχους της, ακόμη και τους πατροπαράδοτους φίλους της, τους Γερμανούς…
Μου είπε ακόμη, ότι στην Ιταλία θα παρουσιασθεί ένας πολιτικός τύπου Μουσολίνι, και στην Γερμανία ένας νέος Χίτλερ, και ότι η ΕΟΚ θα διαλυθεί !…

Ένας Ινδιάνος φύλαρχος Mohawk που έγινε Ορθόδοξος. Η δική μου επανάσταση βροντούσε γιατί ήταν αθόρυβη σαν του λαγού το πάτημα… Ο δρόμος μου προς την Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν «κρυφό μονοπάτι».
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/16/%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%82-mohawk-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B5-%CE%BF%CF%81%CE%B8/

Απολυτίκιον
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Ως θείον θησαύρισμα, εγκεκρυμμένον τη γη, Χριστός απεκάλυψε, την Κεφαλήν σου ημίν, Προφήτα και Πρόδρομε, πάντες ούν συνελθόντες, εν τη ταύτη εύρέσει, ασμασι θεηγόροις, τον Σωτήρα υμνούμεν, τον σώζοντα ημάς εκ φθοράς ταίς ικεσίαις σου.

Ήχος πλ. δ’
Ω του παραδόξου θαύματος

Μάκαρ, Ιωάννη Πρόδρομε, υπέρ ηλίου αυγάς, ανατείλασα ήστραψεν, εκ της γης η Κάρα σου, Και πιστούς κατελάμπρυνεν, ην ώσπερ θείον, θησαυρόν έχοντες, πλουσίαν χάριν απαρυόμεθα, αγιαζόμενοι, και ψυχάς και σώματα, και λογισμούς, και πανηγυρίζοντες, σε μακαρίζομεν.

Τρίτην τελούμεν φανέρωσιν, σου της σεπτής Κεφαλής, ην τριάς εστεφάνωσεν, εκτμηθείσαν ένδοξε, διά ζήλον τον ένθεον, και τη ευρέσει, ταύτης αγάλλονται, Αγγέλων τάξεις, Μαρτύρων σύλλογος, θείοι Απόστολοι, και Προφήται άπαντες, μεθ’ ων ημών, πάντοτε μνημόνευε, Κυρίου Πρόδρομε.

Ήχος β’
Ότε, εκ του ξύλου σε νεκρόν

Ώσπερ, εκ μετάλλων ο χρυσός, ούτως εκ της γης του Προδρόμου, η Κεφαλή δαδουχεί, σκεύει διαλάμπουσα, και φθεγγομένη τρανώς, του Ηρώδου ελέγχουσα, μοιχείαν και φόνον, αίγλη δε φωτίζουσα τας διανοίας ημών, ην περ, ασπαζόμενοι πίστει, σήμερον τιμήσωμεν ύμνοις ως υπέρ ημών Θεώ πρεσβεύουσαν.

Δόξα… Ήχος β’

Η των θείων εννοιών πανσεβάσμιος θήκη, και της αρρήτου ουσίας, τρανώς η προσβλέψασα, το μυστήριον Κάρα σου, ως εκ λαγόνων μητρικών, εκ των της γης ταμείων σήμερον ανατέταλκεν, Ιωάννη πανεύφημε, και ευωδίασε πάσαν την υφήλιον, αγιασμού προχέουσα μύρον, και νοητώς κηρύττουσα μετανοίας οδόν, και τω Σωτήρι των όλων πρεσβεύουσα, υπέρ των ψυχών ημών.

Κοντάκιον Ήχος πλ. β’
Την υπέρ ημών

Ο φωτοφανής και θείος εν κόσμω στύλος, ο του νοητού Ηλίου Πρόδρομος λύχνος, Κεφαλήν την φωσφόρον και θείαν αυτού, αναδείξας εν τοις πέρασιν, αγιάζει τους πιστώς αυτήν, προσκυνούντας και κραυγάζοντας· Χριστού σοφέ Βαπτιστά, σώσον πάντας ημάς.

Ο Οίκος

Από γης, καθώς πηγή του Παραδείσου, Κεφαλή θεοφιλής η του Προδρόμου, ρείθρα βλύζει χάριτος, και θαυμάτων τα νάματα νέμει πάσι τοις χρήζουσι. Προσέλθωμεν ούν πάντες, και αντλήσωμεν προθύμως εκ ταύτης των ιαμάτων τους θείους κρουνούς· αρδεύει γαρ ψυχάς εν δωρεαίς αενάοις, και κατακλύζει σωμάτων πόνους, και πάσαν νόσον ευθέτως αίρει. Ταύτην ούν πόθω μέλψωμεν, και πίστει ασπασώμεθα, σεμνώς περιπτυσσόμενοι, και ασμασιν ως στέμμασι στέψωμεν ταύτην Πιστοί. Προκαθάρωμεν ημών κηλίδας νοητάς, και ενθέοις αρεταίς κοσμήσωμεν ψυχάς, και βοήσωμεν στερρώς, Χριστού σοφέ Βαπτιστά, σώσον πάντας ημάς.

iconandlight.wordpress.com