Και τότε πράγματι, εκεί ο Θεός εμφανίζεται!

 

Μου έλεγε ένας φίλος χθες:

Ο Θεός εμφανίζεται ακριβώς όταν έχεις χάσει κάθε ελπίδα!

Ακριβώς εκεί!

Ήμουνα φαντάρος στο Χαϊδάρι.

Μας έδωσαν άδεια κι εγώ είχα λεφτά να πάω μόνο ως τον Κηφισό για να πάρω το λεωφορείο αλλά δεν είχα λεφτά για το λεωφορείο...

Σκέφτηκα «θα πάω και θα πω τον οδηγό μήπως μπορεί  να με πάρει και όταν με κατεβάσει ότι θα με περιμένουν οι δικοί μου να πληρώσουν το εισιτήριο».

Το πήρα απόφαση και ξεκίνησα. Έφτασα στον Κηφισό, βρήκα το ΚΤΕΛ Κοζάνης, ρώτησα για το δρομολόγιο και πήγα βρήκα τον οδηγό. Του μιλάω, μου απαντάει «δεν γίνεται»...

Κάθισα σε μια άκρη και με πήρε το παράπονο...

Και δεν είχα να γυρίσω ούτε στο Χαϊδάρι...

Κι εκεί όπως ήμουνα στενοχωρεμένος, νά 'σου η καθηγήτρια που είχα στο ΙΕΚ! «Γεια σου Άκη! Τι κάνεις εδώ;». «Είμαι φαντάρ...» της είπα και πριν προλάβω να ολοκληρώσω την φράση βγάζει από το πορτοφόλι της ένα πεντοχίλιαρο και μου το δίνει! «Πάρε αυτό το πεντοχίλιαρο γιατί έδωσα σε όλα τα παιδιά της τάξης εκτός από σένα γιατί είχες φύγει νωρίς...».

Μ' έπιασαν τα κλάματα...

Μου λέει «γιατί κλαις;».

Της εξήγησα τι είχε συμβεί και συγκινήθηκε κι αυτή... 

topothoumeno.blogspot.com