Οι αμαρτίες, αν αξιοποιηθούν για ταπείνωση, είναι σαν την κοπριά που ρίχνουμε στα φυτά. Η Οσία Μαρία είχε φθάσει σε τέτοια πνευματικά μέτρα, που βρισκόταν έναν πήχυ πάνω από την γη, όταν προσευχόταν. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.

 

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον.
Μὴν Ἀπρίλιος, ἔχων ἡμέρας λ´.
Ἡ ἡμέρα ἔχει ὥρας ιγ´ καὶ ἡ νὺξ ὥρας ια´.
Τῇ Α´(1ῃ) τοῦ μηνὸς Ἀπριλίου , μνήμη τῆς ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας. (~†421)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν καὶ ὁμολογητοῦ Μακαρίου, ἡγουμένου τῆς μονῆς τῆς καλουμένης Πελεκητῆς. (†820)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Μελίτωνος, ἐπισκόπου Σάρδεων. (†177)
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων ῾Ερμοῦ καί Θεοδώρας, τῶν αὐταδέλφων (132).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Γεροντίου καὶ Βασιλείδου. (γ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου καὶ δικαίου Ἄχαζ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου Σιαβτέλι τοῦ μελανορείτου, τοῦ Φιλοσόφου, ἐν Γεωργίᾳ. (ιβ´-ιγ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Εὐλογίου τοῦ προφήτου, διὰ Χριστὸν σαλοῦ, ἐν Γεωργίᾳ (ιβ´-ιγ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ἀβραὰμ τοῦ Βουλγάρεως, ὑπὸ τῶν μουσουλμάνων εἰς ψιλὰ τμηθέντος. (†1229)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Γεροντίου, κανονάρχου τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου. (ιδ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Εὐθυμίου τοῦ θαυματουργοῦ, ἀρχιμανδρίτου Σουζδαλίας. (†1404)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Παχωμίου, ἀρχιεπισκόπου Ῥωμάνου καὶ Γαλατσίου ἐν Μολδαβίᾳ. (†1724)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Βαρσανουφίου τῆς σκήτεως Ὄπτινα ἐν Ῥωσίᾳ. (†1913)
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἰωακεὶμ (Λεβίτσκι) Κιέβου, ἀρχιεπισκόπου Νίζνι Νόβγκοροντ, σταυρωθεὶς ἀνάποδα ἐν Σεβαστουπόλει (1921)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι Ἔνδοξοι νεο-ἱερομάρτυρες καὶ ὁμολογητές: Ἀγγελινα (Balykova), Ἰωάννης Μπλίνοφ, Μιχαὴλ Μπουζόβιν, Σέργιος Ββεντένσκι, Βασίλειος Γκρετσάνινοφ, Δημήτριος Ντνεπρόφσκι, Πορφύριος Ἰβάνοφ, Ἰωάννης Καρπόφ, Ἰωάννης Κιβότοφ, Μαζούροβα Βαλεντίνα, Ματρώνα (Alekseeva), Ἀλέξανδρος Medem, Μιχαὴλ Παβλιούκ ἐν πολλαῖς βασάνοις, φυλακαῖς καὶ διωγμοῖς ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων τελειωθέντες ἐν Ῥωσίᾳ.

Στίχοι
Ἀπῆρε πνεῦμα, σάρξ ἀπερρύη πάλαι.
Τὸν ὅστινον γῆ κρύπτε νεκρὸν Μαρίας.
Πρώτῃ Ἀπριλίου Μαρίη θάνεν εὖχος ἐρήμου.
Στίχ. Ὁ Μακάριος μακαριστὸς ἐν βίῳ,
Μακαρίως νῦν γῇ ἐνοικεῖ Μακάρων.
Στίχ. Μέλι, Μελίτων, τρύγα ἐν Παραδείσῳ,
Ὁ λόγους γλυκεῖς συνθέσας ὥσπερ μέλι.

Άγιος Ιερώνυμος της Αιγίνης

Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία εύκολον ήτο σαράντα επτά έτη πρόσωπον ανθρώπου να μη ιδή, φαγητό να μην έχη κ.λ.π.; Και πώς έζησε; Εύκολο ήταν; Ε, ας πεθάνω, είπε. Έλαβε τον θάνατον, επήρε δηλ. την απόφασιν του θανάτου και το κατόρθωσε. Τακτικά επήγαινα εις αυτό το παρεκκλήσιον, όπου έζησεν, άναβα την κανδήλαν, και έλεγα: Θεέ μου, πώς έζησεν; Νους δεν το δέχεται!
– Είναι πολύ πέραν του Ιορδάνου, Γέροντα;
– Όχι, αλλά επειδή η Μονή μας, του Προδρόμου, είχε καΐκι, επήγαινα. Άμα δεν είναι καΐκι, αδύνατον να περάσουμε. Ενίοτε ο ποταμός από εδώ μέχρι τον Άγιον Σώζοντα ανοίγεται και η πλημμύρα μέχρι επάνω, γίνεται πέλαγος ολόκληρο. Κάθε εβδομάδα πήγαινα με το καΐκι και άναβα τα κανδήλια. Τα κουνούπια είναι σαν καρύδια, ημπορεί ζωντανόν να σε φάνε. Αλλά δεν επέτρεψεν ο Θεός να την βλάψουν την Αγία. Ανωτέρα δύναμις δεν επέτρεπε. Και ο Αββάς Ζωσιμάς,όταν πήγε, την είδε ενάμισυ μέτρο πάνω από το έδαφος, εις τον αέρα, να προσεύχεται. Τόσην δηλ. Χάριν ηξιώθη! Από την αμαρτίαν εσηκώθη και έγινε η Οσία Μαρία! Από την τρύπα της βελόνης επέρασε. Νίκησε η καλή απόφασις! (σελ. 231)

Άσχημους καιρούς περνάμε, κόρη. Ο Θεός να μας λυπηθή και να μην οργισθή, αλλά να μας σκέπη το έλεός Του.
Ό,τι θέλουμε, να το ζητούμε από τον Θεόν. Και Εκείνος, όταν έχουμε καλήν προαίρεσιν και είναι για το καλό μας, θα το κάμη.
Η Οσία Μαρία έκαμε πολλούς χρόνους προσευχήν και ο Θεός της παρουσίασε μέσα στην έρημο έναν Γέροντα και εξομολογήθη, εκοινώνησε και εσώθη… (σελ. 186)

Ένας Γέρων, 47 χρόνια είχε να δη άνθρωπον. Ήτο εις την έρημον. Τι έπαθεν; Αγίασε !
Η Οσία Μαρία η Αιγυπτια, τεσσαρακοντα χρόνια είχε να δη άνθρωπον, και ο Θεός έστειλε τον Αββά Ζωσιμά. (Διηγήθη τον βίο της). Βλέπετε, λοιπόν, ποιά τα αποτελέσματα της ησυχίας; Και πώς άνθρωποι σαν εμάς, και μάλιστα γυναίκα, αδύνατη και συνηθισμένη εις την αμαρτίαν, εις ποίον ύψος έφθασε;
Ο Γέρων Ιερώνυμος της Αιγίνης (1883 – 1966), Σωτηρίας Νουση, σελ. 168, Αθήνα 2000.

***

Οι αμαρτωλοί έχουν πολύ υλικό για ταπείνωση
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Όσοι έζησαν αμαρτωλή ζωή και ύστερα μετανόησαν και άρχισαν να ζουν πνευματικά, πρέπει να δέχωνται με χαρά τις ταπεινώσεις και τις θλίψεις που τους συμβαίνουν, γιατί έτσι εξοφλούν.
Βλέπουμε την Οσία Μαρία την Αιγυπτία, που έζησε αμαρτωλή ζωή, όταν μετανόησε και άλλαξε ζωή, οι κοσμικές επιθυμίες την βασάνιζαν. Έκανε όμως μεγάλη πάλη, για να τις διώχνη. Της έλεγε ο διάβολος: «Τι θα χάσης, αν δης λιγάκι την Αλεξάνδρεια; Δεν σου λέω να διασκεδάσης, μόνο να την δης λίγο από μακριά», και εκείνη ούτε γύριζε να κοιτάξη.
Τι μετάνοια είχε! Άλλες Οσίες, που δεν είχαν ζήσει κοσμική ζωή, δεν είχαν πόλεμο. Η Οσία Μαρία, που είχε ζήσει κοσμική ζωή, είχε και πόλεμο. Η ταλαιπωρία αυτή είναι η καυτηρίαση των πληγών της αμαρτίας. Και έτσι φθάνουν και οι μεν και οι δε στην ίδια κατάσταση.

-Σε αυτές τις περιπτώσεις , Γέροντα, δεν υπάρχει καθόλου θεία παρηγοριά;

–Πώς! Πολλή, πολλή ! Η Οσία Μαρία είχε φθάσει σε τέτοια πνευματικά μέτρα, που βρισκόταν έναν πήχυ πάνω από την γη, όταν προσευχόταν.
Οι πολύ αμαρτωλοί, αν γνωρίσουν τον εαυτό τους, έχουν φυσιολογικά και πολύ υλικό για ταπείνωση. Η κάθε πτώση είναι φυσικά πτώση, αλλά είναι και υλικό για ταπείνωση και προσευχή.
Οι αμαρτίες, αν αξιοποιηθούν για ταπείνωση, είναι σαν την κοπριά που ρίχνουμε στα φυτά. Γιατί να μην χρησιμοποιήση λοιπόν κανείς αυτό το υλικό, για να λιπάνη το χωράφι της ψυχής του, για να γίνη γόνιμο και να καρποφορήση; Ένας δηλαδή που έχει κάνει μεγάλες αμαρτίες, αν αισθανθή πόσο έφταιξε και πη: «δεν πρέπει να σηκώνω κεφάλι, να βλέπω άνθρωπο», επειδή ταπεινώνεται πολύ, δέχεται πολλή Χάρη, προχωρεί σταθερά και μπορεί να φτάση σε μεγάλα μέτρα.
Ενώ ένας που δεν έχει κάνει μεγάλες αμαρτίες, αν δεν τοποθετηθή σωστά, ώστε να πη: «με φύλαξε ο Θεός από τόσες κακοτοπιές. Είμαι πολύ αχάριστος, είμαι πιο αμαρτωλός από τον αμαρτωλό», υστερεί πνευματικά από τον άλλον.

Θυμηθήτε π.χ. τον Φαρισαίο και τον Τελώνη. Ο Φαρισαίος είχε έργα, αλλά είχε και υπερηφάνεια. Ο Τελώνης είχε αμαρτίες, αλλά είχε αναγνώριση, συντριβή, ταπείνωση –το κυριότερο που ζητάει από τον άνθρωπο ο Χριστός- , για αυτό με εύκολο τρόπο σώθηκε. Είδατε πώς τον έχουν τον Φαρισαίο σε μια εικόνα! Δείχνει με το δάχτυλό του τον Τελώνη: «Δεν είμαι σαν κι αυτόν!» …
Ο καημένος ο Τελώνης κρυβόταν πίσω από την κολόνα, δεν είχε μούτρα να δη γύρω του. Και ο Φαρισαίος έδειξε στον Χριστό πού βρισκόταν ο Τελώνης ! Το προσέξατε; Λες και ο Χριστός δεν ήξερε πού ήταν ο Τελώνης ! Ο Φαρισαίος , ενώ έκανε όλα τα τυπικά, όλα πήγαν χαμένα. Τι κάνει η υπερηφάνεια !

Όταν ένας άνθρωπος έχει αμαρτίες και δεν έχει ταπείνωση, τότε έχει τις αμαρτίες του Τελώνη και την υπερηφάνεια του Φαρισαίου. Διπλά… χαρίσματα! «Εμ ψωριάρης, εμ κασσιδιάρης», όπως λένε στην Ήπειρο.
Όσο μπορείτε προσπαθήστε να αποβάλετε τις πνευματικές τοξίνες, τα πάθη, για να αποκτήσετε την πνευματική σας υγεία.
από το βιβλίο: «Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου – Λόγοι τ. Γ’ «Πνευματικός Ἀγῶνας», σελ. 123, εκδ. Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Ιωάννου. του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2007

Ο Καλός Θεός να μας φωτίση
και να μας δώση καλή μετάνοια σ’ όλους,
για να αξιωθούμε όλοι οι άνθρωποι
τον Καλό Παράδεισο. Αμήν.

***

Άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός του Σαμτάβρο της Γεωργίας

Ο Κύριος ελέησε την πόρνη, έσωσε τον κλέφτη. Η Μαρία η Αιγύπτια ήταν πόρνη, αλλά με τη βοήθεια του Θεού άρχισε να ασκείτε στην έρημο, νήστεψε, προσευχήθηκε και νίκησε τα πάθη, καθάρισε τον εαυτό της και έγινε άξια της Βασιλείας των Ουρανών. Ο Κύριος θα μειώσει και θα εξυψώσει.

***

Ο Όσιος Στάρετς Βαρσανούφιος της Όπτινα

Τα τελευταία λόγια -του στάρετς Βαρσανούφιου- ήταν για τον παράδεισο. Το σώμα του, καλυμμένο με το μεγάλο και αγγελικό σχήμα, τοποθετήθηκε στην εκκλησία του Γκολουτβίνσκυ, όπου έμεινε ως τις 6 Απριλίου, Σάββατο του Λαζάρου.
Την ημέρα εκείνη ο επίσκοπος Τρύφων λειτούργησε κι εκφώνησε μια εμπνευσμένη και ζεστή ομιλία, λέγοντας ανάμεσα στ’ άλλα απευθυνόμενος, στο νεκρό:
« “Ηξερες μόνο ν’ αγαπάς, μόνο να ‘σαι καλός, παρ’ όλη τη θάλασσα του μίσους και των συκοφαντιών που έπεσε επάνω σου. “Όλα τα δεχόσουν με υπομονή, όπως ο Ιώβ. Είμαι ο ίδιος μάρτυρας και το επιβεβαιώνω πως λόγος κατάκρισης δεν ακούστηκε από σένα για κανέναν. . . Σαν ποιμενάρχης γνωρίζω τι σημαίνουν τέτοιοι γέροντες για μας. Οι συμβουλές του ήταν πολύτιμες, γιατί τη μόρφωσή του τη συμπλήρωνε με την εμπειρία και το ύψος της μοναχικής ζωής . . .»

Να έχει λύπη ένας άνθρωπος που βρίσκεται
μακριά από το Χριστό το καταλαβαίνω.
Να έχει λύπη ένας που είναι κοντά στο Χριστό, δεν το καταλαβαίνω,
γιατί, και πόνο να έχει, ο πόνος μελώνεται από τον Χριστό.
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης.

Ἀπολυτίκιον Ὁσίας Μαρίας της Αιγυπτίας
Ἦχος πλ. δ´

Ἐν σοὶ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ’ εἰκόνα· λαβοῦσα γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ· καὶ πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπερορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Μαρία τὸ Πνεῦμά σου.

Ἀπολυτίκιον. Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον

Φωτισθεῖσα ἐνθέως Σταυροῦ τῇ χάριτι, τῆς μετανοίας ἐδείχθης φωτοφανὴς λαμπηδών, τῶν παθῶν τὸν σκοτασμὸν λιποῦσα πάνσεμνε· ὅθεν ὡς ἄγγελος Θεοῦ, Ζωσιμᾷ τῷ ἱερῷ, ὡράθης ἐν τῇ ἐρήμῳ, Μαρία Ὁσία Μῆτερ· μεθ’ οὗ δυσώπει ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον. τοῦ Ὁσίου καὶ Ὁμολογητοῦ Μακαρίου, Ἡγουμένου τῆς Πελεκητῆς(π. Μελέτιος Συρίγος)
Ἦχος δ΄. Τὸν ζηλωτὴν Ἠλίαν.

Ἠλιοῦ τοῦ Θεσβίτου, τὸν ζῆλον μιμούμενος, καὶ Βαπτιστοῦ τὰ ἤθη, καὶ λόγον τὸν ἔνθεον, Πάτερ Μακάριε, ἀσεβοῦντας ἤλεγχες βασιλεῖς, καὶ τῇ εὐσεβείᾳ, ἐστήριζες τοὺς πιστούς, διὸ θλίψεσιν ἐξετασθείς, πρὸς Θεὸν ἐνδόξως μεταβέβηκας.

Η οσία της μετανοίας, Μαρία η Αιγυπτία (Κυριακὴ Ε΄ Νηστείων 2.4.2017)
Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου
https://www.youtube.com/watch?v=PLbY3BBhQIc

 

iconandlight.wordpress.com