Ο
μακαρίτης ο παπαΓρηγόρης από το Κελλί της Παναγίας Κρανιά στην Προβάτα
του Αγίου Όρους ήταν το ζωντανό παράδειγμα της απλότητας και γλυκύτητας.
Σαν σήμερα, Κυριακή του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά εόρταζε. Στο Κελλί
τους, σύμφωνα με την παράδοση, έμεινε για ένα διάστημα ο συνώνυμός του,
μελλοντικός Ηγούμενος του Εσφιγμένου και Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης
άγιος Γρηγόριος. Ο παπαΓρηγόρης γεννήθηκε το 1917 στην Μικρά Ασία και σε
ηλικία 10 ετών ήρθε στο Άγιον Όρος με τον πατέρα του και τον μικρότερο
αδελφό του, τον π. Καλλίνικο, ο οποίος έμεινε μαζί του ως υποτακτικός
του μεγάλου αδελφού. Είχε μια έμφυτη απλότητα και πολλή αγάπη στους
νέους μοναχούς. Κάθε φορά που ερχόταν να δει τον Γέροντά μας, έφερνε
στις τσέπες του σοκολάτες και μας κέρναγε. «Εσείς είστε μικρά παιδιά»,
έλεγε -18 χρονών τότε και εμείς- «σας αρέσουν αυτά τα πράγματα».
Μια
φορά μ’ είπε ο Γέροντας και τον πήρα τηλέφωνο για κάποια δουλειά. Ήταν
μόνος του, οι άλλοι δύο πατέρες της Συνοδίας του έλειπαν. «Τί κάνετε,
Γέροντα;» ρώτησα με την συνηθισμένη ερώτηση. «Ε, τί να κάνω; Κάθομαι εδώ
τώρα που λείπουν οι άλλοι πατέρες και κοιτάω τί πράγματα έχουμε
παραπανίσια να τα χαρίσω»! Δεν του άρεσε να έχουν περιττά πράγματα, αλλά
έφτασε να χαρίζει ακόμη και τα διπλά. Δεν άφησε ούτε κηροπήγια να είναι
δύο στο Κελλί τους.
Ένα
απόγευμα πήγαμε να τους επισκεφθούμε απροειδοποίητα. Εκείνη την ώρα που
μπήκαμε στο Κελλί τους διάβαζαν Εσπερινό του Σαββάτου. Έψελναν τα
Απόστιχα (ήθελε δηλαδή για να τελειώσει η ακολουθία λιγότερο από 10
λεπτά). Μόλις μας είδαν, κλείσαν τα βιβλία. «Πάμε να σας κεράσουμε!
Καλλίνικε, κάνε καφέ» φώναξε ο παπαΓρηγόρης. «Μα, Γέροντα», είπαμε
εμείς, «τελειώστε τον Εσπερινό πρώτα». «Δεν πειράζει, ο Θεός μας
περιμένει, τα βιβλία εδώ θα είναι και αργότερα, πρώτα θα δούμε τους
φιλοξενούμενους», είπε ο καλοκάγαθος Γέροντας. Καταλαβαίνετε τώρα τί
έκανε; Άφησε στη μέση την προσευχή, χάριν των αδελφών. Νομίζω αυτό είναι
από τα μεγαλύτερα μαθήματα που πήρα στο Όρος.
Είμαι
σίγουρος ότι σήμερα πανηγυρίζει με τον αγαπημένο του άγιο Γρηγόριο στον
ουρανό. Ίσως να του ψάλλει εκείνα τα αργά μουσικά μαθήματα που του
άρεσαν. Το «Δόξα» των Αποστίχων «Η γρήγορος γλώσσα σου» από τον
Χουρμούζιο…..
Στις
φωτογραφίες ο π. Γρηγόριος Κρανιάς και ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς,
τοιχογραφία από την Μονή Βλατάδων Θεσσαλονίκης, 10 περίπου χρόνια μετά
τον θάνατο του αγίου (1359).
+Ε. Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου