Ο Χριστός μας μας έχει οπλίσει με τον Σταυρό Του. Αυτό το σταυρουδάκι θα είναι η ασπίδα σου στο κακό αλλά και η πηγή ευλογίας σου… Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης – Οσία Γαλακτία της Κρήτης.

 

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον.
Τῇ Ζ´ (7ῃ) τοῦ μηνὸς Ἀπριλίου, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Καλλιοπίου, ἀθλήσαντος ἐν Πομπηιουπόλει τῆς Κιλικίας. (†304)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος Ῥουφίνου διακόνου, ἀθλήσαντος ἐν Σινώπῃ τοῦ Πόντου. (†249-251)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἁγία μάρτυς Ἀκυλίνα, τὰς χεῖρας εἰς τοὐπίσω δεσμευθεῖσα καὶ τὴν κοιλίαν φλεχθεῖσα, τελειοῦται. (†249-251)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων διακοσίων μαρτύρων τῶν ἐν Σινώπῃ, ξίφει τελειωθέντων. (†249-251)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Γεωργίου, πατριάρχου Ἱεροσολύμων. (†807)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Γεωργίου, ἐπισκόπου Μυτιλήνης, τοῦ σημειοφόρου (θαυματουργοῦ). (†820)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Ἡγησίππου τοῦ χρονικογράφου. (~†180)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου καὶ ὁμολογητοῦ Σατουρνίνου, ἐπισκόπου Βερόνας ἐν Ἰταλίᾳ. (δ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων, Ἐπιφανίου ἐπισκόπου, Ῥουφίνου διακόνου, Δονάτου καὶ ἑτέρων δεκατριῶν συναθλητῶν ἐν βορείῳ Ἀφρικῇ. (ε´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Λευκίου, ἡγουμένου τῆς μονῆς Βολοκολὰμσκ ἐν Ῥωσίᾳ. (†1492)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Νείλου, κτίτορος τῆς σκήτεως Σόρα, ἐν Λευκῇ Λίμνῃ (Belozersk) τῆς Ῥωσίας. (†1508)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Δανιήλ, κτίτορος τῆς μονῆς ἁγίου Δανιὴλ ἐν Περεγιασλὰβλ Ζαλέσσκυ τῆς Ῥωσίας. (†1540)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου ἱερομονάχου Γερασίμου τοῦ Βυζαντίου, ἐν Πάτμῳ ἀσκήσαντος. (†1770)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Γαβριήλ, ἀρχιεπισκόπου Ῥυαζὰν καὶ Ζαραῒσκ ἐν Ῥωσίᾳ. (†1862) Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Ἀγαπητοῦ τοῦ τυφλοῦ, μεγαλοσχήμου τῆς μονῆς Βαλαὰμ ἐν Καρελίᾳ. (†1905)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Σάββα τοῦ ἐν Καλύμνῳ. (†1948)
[Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, συνέπεσε καὶ ἡ κοίμησις τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰουστίνου Πόποβιτς, τοῦ ὁμολογητοῦ καὶ θεοσόφου θεολόγου, κοιμηθέντος ἐν τῇ ἐν Σερβίᾳ ἱερᾷ μονῇ Τσέλιγιε. (†1979)]

Καὶ τοῦ Τριῳδίου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ τρίτῃ τῶν Νηστειῶν, τὴν Προσκύνησιν ἑορτάζομεν τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ.

Στίχοι
Τὸν Σταυρὸν γῆ σύμπασα προσκυνησάτω,
Δι᾿ οὗ περ ἔγνωκε σὲ προσκυνεῖν, Λόγε.
Στίχ. Γεώργιος θύτης Σιὼν ὢν τῆς κάτω,
Ἱερουσαλὴμ συλλειτουργεῖ τῇ ἄνω.
Στίχ. Ἔχει Μυτιλήνη σε καὶ τεθνηκότα,
Ὡς ζῶντα Γεώργιε προστάτην μέγαν.
Στίχ. Σάββας Καλύμνου ὁ ἐκ Θεοῦ προστάτης,
Θαύματα βλύζει ἐκ τῆς σοροῦ λειψάνων.

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

 

«Βλέπεις τα παιδιά σου και είναι νευρικά και φωνάζουν, κάνουν, φτιάζουν, θα σταυρώνεις τα παιδιά σου ή το βράδυ που κοιμούνται πήγαινε και σταύρωσε τα παιδιά σου, ή του φέρνεις ένα ποτήρι νερό, σταύρωσέ το «Εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», ν΄ αγιαστεί το νερό, να το πιεί και να΄ναι αγιασμένο, να δεχτεί μέσα του στην ψυχή του Χάριν Θεού, να ευλογηθεί, να αγιασθεί ο άνθρωπος».

– Γέροντα, μου λέει ο λογισμός ότι ο διάβολος, ιδίως στις μέρες μας, έχει πολλή δύναμη.

– Ο διάβολος έχει κακία και μίσος, όχι δύναμη. Η αγάπη του Θεού είναι παντοδύναμη. Ο σατανάς προσπαθεί να φανή παντοδύναμος, αλλά δεν τα καταφέρνει. Φαίνεται δυνατός, αλλά είναι τελείως αδύναμος. Πολλά καταστρεπτικά σχέδιά του χαλούν, πριν καν αρχίσουν να πραγματοποιούνται. Θα άφηνε ποτέ ένας πολύ καλός πατέρας μερικά αλητάκια να χτυπούν τα παιδιά του;

– Γέροντα, φοβάμαι τα ταγκαλάκια.

– Τι να φοβηθής; Τα ταγκαλάκια δεν έχουν καμμιά δύναμη. Ο Χριστός είναι παντοδύναμος. Ο πειρασμός είναι σάπιος. Σταυρό δεν φοράς; Τα όπλα του διαβόλου είναι αδύναμα. Ο Χριστός μας μας έχει οπλίσει με τον Σταυρό Του. Μόνον όταν αφήνουμε τα όπλα τα πνευματικά, τότε ο εχθρός έχει δύναμη. Ένα μικρό σταυρουδάκι έδειξε ένας ορθόδοξος ιερέας σε έναν μάγο και έκανε να τρέμη ο δαίμονας που είχε επικαλεσθή με τις μαγείες του.

Κάθε φορά που κάνει τον σταυρό του ο Χριστιανός, προσκυνάει το σωτήριο Πάθος του Κυρίου και επικαλείται την δύναμη του Σταυρού, που είναι η δύναμη του σταυρικού θανάτου του Χριστού μας. Όταν λέμε «Σταυρέ του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει σου», επικαλούμαστε την δύναμη της σταυρικής θυσίας του Κυρίου. Γι᾿ αυτό έχει μεγάλη δύναμη ο Σταυρός. Αν λ.χ. βρέχη και πέφτουν κεραυνοί, μπορεί έναν μεγάλο σιδερένιο σταυρό σε ένα καμπαναριό να τον χτυπήση ο κεραυνός. Αν όμως είναι εκεί κάτω ένας Χριστιανός που έχει ένα τόσο μικρό σταυρουδάκι και πη «Σταυρέ του Χριστού, σώσόν με τη δυνάμει σου», δεν τον χτυπάει ο κεραυνός. Εκεί λειτουργούν οι φυσικοί νόμοι και πέφτει ο κεραυνός πάνω στον σταυρό και τον ρίχνει κάτω. Εδώ φυλάει τον πιστό ένα τόσο δά σταυρουδάκι, γιατί επικαλέσθηκε την δύναμη του Σταυρού.

Το μεγαλύτερο βάλσαμο της σταυρικής θυσίας τoυ Χριστού είναι που συντρίφθηκε o διάβολος. Μετά την Σταύρωση τoυ Χριστού, είναι πια όπως τo φίδι που τoυ έχει αφαιρεθεί τo δηλητήριο ή oπως τo σκυλί που τoυ έχουν αφαιρεθεί τα δόντια.
Αφαιρέθηκε τo φαρμάκι από τoν διάβολο, αφαιρέθηκαν τα δόντια από τα σκυλιά, τoυς δαίμονες, και είναι τώρα αφοπλισμένοι και εμείς με τoν Σταυρό οπλισμένοι. Τίποτε, τίποτε δεν μπoρoύν να κάνουν oι δαίμονες στo πλάσμα τoυ Θεού, όταν δεν τoυς δώσουμε εμείς δικαιώματα. Μόνο φασαρία κάνουν, δεν έχουν εξουσία.

***

Ο Γερο–Ευλόγιος ο υποτακτικός του Χατζή – Γεώργη, από το Κελλί του Αγίου Γεωργίου «Φανερωμένου», Στο κελλί του είχε έναν ξύλινο Σταυρό κρεμασμένο και μπροστά του συνήθως προσευχόταν. Κάποτε, την ώρα που προσευχόταν, ήρθε ένας διάβολος από το παράθυρο, για να πειράξη τον Γέροντα.
Βλέπει ξαφνικά ο Γερο-Ευλόγιος τον Σταυρό να ξεκρεμιέται μόνος του, να πλησιάζη τον διάβολο, και να εξαφανίζεται αμέσως ο έξω από εδώ. Μετά είδε πάλι τον Σταυρό μόνο του να ξανακρεμιέται στην θέση του.
Ο Γερο–Ευλόγιος ο υποτακτικός του Χατζή – Γεώργη, Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου, Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα, Σουρωτή Θεσσαλονίκης 1994, σσ. 43-44.

***

Γερόντισσα Αντωνία Kaveshnikova:
“Πριν φάτε φαγητό να κάνετε τον σταυρός σας”. Θα έρθουν οι καιροί, που όλα θα δηλητηριαστούν. Αλλά εάν πορεύεστε με πίστη, θα ζήσετε. Και ο άλλος που θα πιει ή θα φάει το ίδιο πράγμα, χωρίς να έχει πίστη – θα πεθάνει.

***

Στάρετς Σάββας Οσταπένκο του Πσκωφ (+1980)
Θαυμαστή υπέρβαση του Τσερνομπίλ

 

Την ημέρα της εορτής του κεκοιμημμένου πνευματικού μας πατέρα Σάββα, ήρθε από το Οβρούτς στο Πετσόρι η πνευματική του θυγατέρα Μ. Τ. Και να τι μας διηγήθηκε:
Περίπου δέκα μέρες πριν την τραγωδία του Τσερνομπίλ, εμφανίστηκε στον ύπνο της ο πνευματικός μας πατέρας και της είπε:
–Μαρία, σε λίγο όλα ότι έχετε θα είναι δηλητηριασμένα. Εσύ όλα θα τα σταυρώνεις ως εξής:
«Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν». Θα κάμεις το σημείο του Σταυρού. Μετά θα πεις:
«Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ευλόγησον». Πάλι θα κάμεις το σημείο του Σταυρού.
Και πάλι θα πεις:
«Μητέρα του Θεού, ευλόγησον, άγιοι Πάντες ευλογείσατε». Πάλι το σημείο του Σταυρού. Μετά:
«Δι΄ ευχών του πνευματικού μας πατρός Σάββα, Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού, ευλόγησον» και θα κάνεις πάλι το σημείο του Σταυρού.
Όλα αυτά τα διηγήθηκα στη δίδυμη αδελφή μου, η οποία εργάζεται σε κουζίνα. Όταν επαληθεύτηκε η προφητεία του π. Σάββα, τους έφεραν στην κουζίνα κρέας. Όταν το έλεγξαν, αποδείχθηκε τελείως ακατάλληλο για τροφή. Τότε εκείνη θυμήθηκε αυτά πού της είχα διηγηθεί για την εμφάνιση του Γέροντος. Πήρε λοιπόν εκείνο το κρέας, πήγε στο σπίτι της και έκαμε ότι είχε πει ό Γέροντας. Έπειτα το έφερε πίσω στην κουζίνα Και, χωρίς να πει τίποτε, τα έδωσε για έλεγχο. Το έλεγξαν Και τη ρώτησαν:
-Από που το πήρες τέτοιο καλό κρέας;
Τώρα εμείς ζούμε στο Οβρούτς – είναι κοντά στο Τσέρνομπιλ – χρησιμοποιούμε τη συμβουλή του πατρός Σάββα Και όχι μόνο εγώ κι η αδελφή μου, αλλά και όλες οι πνευματικές μας αδελφές, με το έλεος του Θεού, είμαστε ζωντανές και υγιείς.
 Το παραπάνω είναι απόσπασμα από το βιβλίο: «Στάρετς Σάββας ο παρηγορητής», εκδόσεις  Αθως, Αθήνα 2009. Μετάφραση από τη Ρωσική: Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Φωτόπουλος

***

Γέροντας Ραφαήλ (Μπερεστώφ) ο Αθωνίτης

Στο Τσερνόμπιλ, όταν συνέβη η καταστροφή, όλοι οι κάτοικοι απομακρύνθηκαν εκτός από ένα γυναικείο μοναστήρι που ήταν κοντά. Έμειναν σκόπιμα πίσω από τους κομμουνιστές για να δουν τις συνέπειες μιας τόσο ισχυρής ακτινοβολίας. Όταν επέστρεψαν μετά από δυο μήνες, από το ελικόπτερο είδαν ασυνήθιστη ζωντάνια στο μοναστήρι… Είχαν τις διαστημικές στολές και τις συσκευές τους που έδειχναν ακτινοβολία έως και εκατό φορές μεγαλύτερη από την επιτρεπόμενη. Όμως τη στιγμή που πέρασαν από την πύλη του μοναστηριού, όλες οι συσκευές έδειχναν ότι δεν υπήρχε ακτινοβολία. Οι επιστήμονες περνούσαν και επέστρεφαν πολλές φορές και πάντα το ίδιο θα γινόταν. Και όχι μόνο οι μοναχές και τα ζώα ήταν απολύτως υγιή και ζωντανά, αλλά και κάθε χόρτο στα χωράφια του μοναστηριού που άγγιζε η τσάπα του μοναχού, ακόμη και τα αγριόχορτα που ξεριζώθηκαν και πετάχτηκαν, ήταν απαλλαγμένα από ακτινοβολία. Και όλα όσα δεν άγγιξαν οι μοναχοί ήταν θανατηφόρα. Και τι έκαναν οι κομμουνιστές; Απαγόρευσαν να αναφέρουν οτιδήποτε να αναφέρει ποτέ αυτό το γεγονός. Αλλά δεν μπόρεσαν να τον σπρώξουν στη λήθη…
Έτσι κι εσείς από εδώ και στο εξής, αδέρφια μου, σταυρώστε τις τέσσερις γωνιές του κόσμου, τον ουρανό, το φαγητό και το νερό και μη φοβάστε.

***

«Νά ξέρης, ὁ Σταυρός περνάει ἀπ’ ἐδῶ ὡς τήν Ἀμερική, τήν Αὐστραλία…»
Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

 

Μαρτυρία π. Παύλου Τσουκνίδα
Μία φορά πήγα στον Γέροντα Πορφύριο ως λαϊκός το 1989, είχα ένα πρόβλημα με το στομάχι μου, πονούσε πολύ και δεν με άφηνε, παρ’ όλο ότι έπαιρνα και φάρμακα κατά καιρούς, να ηρεμήσω.
Όταν μπήκα μέσα στο κελλί του, ο Γέροντας ήταν ξαπλωμένος, γιατί ήταν άρρωστος, και όλοι θυμάμαι λέγανε ότι θα φύγη ο Γέροντας για την άνω Ιερουσαλήμ, όμως ο Γέροντας έζησε.
Το δεξί του χέρι ήταν τυλιγμένο μέχρι τα μέσα του αγκώνα με λωρίδες άσπρο πανί σαν γάζες και κρατούσε ένα ξύλινο Σταυρό. Το κελλάκι του ήταν σκοτεινό, για φως είχε μία κανδήλα ακοίμητη σε προσκυνητάρι με μεγάλη εικόνα αγιογραφημένη της Υπεραγίας Θεοτόκου….
Αμέσως με ρωτάει: «Τι πρόβλημα έχεις, παιδί μου;» με απαλή γλυκιά φωνή. Και του απαντώ: «Το στομάχι μου με πονάει, Γέροντα». Και εκείνος μου λέει: «Για έλα εδώ κοντά στο κρεββάτι μου, γιατί δεν μπορώ να σηκωθώ να σε σταυρώσω».
Αμέσως πήγα κοντά, γονάτισα, φίλησα τον Τίμιο Σταυρό και το χέρι του. Εκείνος μου λέει: «Πού ακριβώς πονάς;» Και του έδειξα το σημείο επακριβώς. Τότε εκείνος πήγε να κάνη το σημείο του σταυρού, με τον Σταυρό που κρατούσε, στο πονεμένο μέρος. Εγώ αμέσως άνοιξα το σακκάκι μου για να με σταυρώση.
Εκείνη την στιγμή άκουσα τον Γέροντα, όχι με απαλή φωνή αλλά με δυνατή, λες και τον χτύπησε ηλεκρικό ρεύμα, να με επιπλήττη και να μου λέη: «Γιατί; Δεν περνά απ’ έξω απ’ το σακκάκι σου, ολιγόπιστε;» Τότε εγώ του απαντώ: «Περνάει και παραπερνάει, συγχώρα με, Γέροντα, για την ολιγοπιστία μου».
Αφού με σταύρωσε, μου λέει: «Να ξέρης, ο Σταυρός περνάει απ’ εδώ ως την Αμερική, την Αυστραλία κλπ., άλλη φορά να έχης περισσότερη πίστη». «Να ‘ναι ευλογημένο Γέροντα», του είπα. Έβαλα μετάνοια, ξαναπήρα την ευχή του, ασπάστηκα τον Τίμιο Σταυρό και το χέρι του και αναχώρησα ωφελημένος, αφού από τότε δεν με ξαναπόνεσε το στομάχι μου.

Τη σταύρωσα κι έγινε καλά

Μου ήρθε, λέει ο γέροντας, μια μοναχούλα και είχε βγάλει εδώ στο χέρι της ένα πράγμα σαν καρύδι. Όταν μου το έδειξε:
– Έλα να σε πάω επάνω στον καθηγητή, της είπα (ήμουν τότε στην Πολυκλινική).
– Εγώ δεν ήλθα για τον καθηγητή, μου λέει, ήλθα για σας.
Τη σταύρωσα στο μέτωπο, της σταύρωσα το χέρι και την έστειλα στο μοναστήρι της. Έγινε καλά.
Ανθολόγιο, σελ 97

«Αργότερα θα δείτε ότι όλα τα τρόφιμα θα είναι μολυσμένα. Να μην φοβόσαστε. Εσείς θα κάνετε τον σταυρό σας και θα τρώτε. Ο Θεός είναι που μας προστατεύει όλους…».

***

“Αυτό το σταυρουδάκι θὰ εἶναι ἡ ἀσπίδα σου στὸ κακὸ αλλά καί η πηγή ευλογίας σου… “
Οσία Γαλακτία της Κρήτης

 

Ὀνομάζομαι Μαρία Μωραϊτάκη κάτοικος Ἡρακλείου. Tὸ πρόσωπο γιὰ τὸ ὁποῖο μιλάω χρωστῶ τὴν ζωή μου.
Τὴν Γερόντισσα Γαλακτία γνώρισα σὲ μία δύσκολη στιγμὴ τῆς ζωῆς μου. Ἐπρόκειτο νὰ κάνω ἕνα δύσκολο χειρουργεῖο. Οἱ γονεῖς μου εἶχαν ἀκούσει γι’ αὐτὴν καὶ πῆγαν ἀπὸ τὸ Ἡράκλειο στὴν Πόμπια γιὰ νὰ ζητήσουν τὴν πνευματικὴ συνδρομὴ τῆς Γερόντισσας.
Ἐκείνη ἦταν ἤδη κατάκοιτη. Δὲν εἶχε δυνατότητα πολλῆς ἐπικοινωνίας ἀλλὰ κατάλαβε μὲ τὸν δικό της τρόπο… ἔδωσε ἕνα σταυρουδάκι μὲ κορδόνι στοὺς γονεῖς μου καὶ τοὺς εἶπε νὰ μοῦ ποῦν νὰ τὸ φορῶ πάντα, καί όχι μόνο μέχρι τὴν ἐγχείρηση ἀλλὰ πάντα, γιατί θὰ εἶναι ἡ ἀσπίδα μου στὸ κακὸ καὶ ἡ πηγὴ εὐλογίας ποὺ θὰ ἔρχεται στὴ ζωή μου.

Ὅταν ἔκανα τὸ χειρουργεῖο, στὶς 6 Ἰουνίου 2018, τὴν ὥρα ποὺ βρισκόμουνα στὸ χειρουργικὸ προθάλαμο, εἶδα μία φωτεινὴ χαμογελαστὴ γριούλα νὰ μὲ πλησιάζει. Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση ὅτι φοροῦσε νυχτικό. Εἶχε πάνω κάποια ἀνθάκια. Τὸ θυμᾶμαι καλά. Μὲ χάιδεψε στὸ κεφάλι καὶ μὲ ρώτησε:
-Τί κάνεις παιδί μου;
-Καλὰ δόξα τῷ Θεῶ! Ἀπάντησα.
-Εὔχομαι νὰ εἶσαι πάντοτε καλά.

Αὐτὰ εἶπε καὶ ἔφυγε. Ἐγὼ ἔμεινα συνεπαρμένη ἀπὸ τὴ μορφή της καὶ τὰ λόγια της, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι βρισκόμουν ἕνα βῆμα ἀπὸ τὴν νάρκωση καὶ τὴν διαδικασία τοῦ χειρουργείου. Μέσα στὸ χειρουργεῖο ἔζησα μία πρωτόγνωρη ἐμπειρία.
Ξέρω ὅτι πολλοὶ θὰ παραξενευτοῦν μ’ αὐτὸ ποὺ θὰ διηγηθῶ, ἄλλοι θὰ μὲ χαρακτηρίσουν τρελὴ κλπ. Δὲν μὲ νοιάζει ὅμως. Ἐγὼ τὸ ἔζησα καὶ ἦταν τόσο ζωντανό, ποὺ τὸ θεωρῶ πιὸ σίγουρο ἀπὸ τὸ ὅτι ὑπάρχω καὶ μιλάω αὐτὴ τὴν στιγμή.

Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ χειρουργείου ξύπνησα καὶ ἀνασηκώθηκα ἡ μισή. Κάθισα στὸ χειρουργικὸ κρεβάτι. Ἔβλεπα καὶ ἄκουα ἕνα πανικὸ μέσα στὸ χειρουργεῖο. Ἡ ἀναισθησιολόγος φώναζε: «160…180 οἱ παλμοί… τὴν χάνουμε…τὴν χάνουμε… τὴν χάνουμε…». Παράλληλα ὅλοι οἱ γιατροὶ ἦταν ἀναστατωμένοι καὶ ἄκουγα τί ἔλεγαν! Ἕνα γλυκύτατο εἰρηνικὸ φῶς, φῶς μυστήριο, φῶς πολὺ πιὸ πάνω ἀπὸ τὸ πιὸ δυνατὸ ἐπίγειο φῶς ἦταν ἀπέναντί μου καὶ μὲ τραβοῦσε πρὸς τὸ μέρος του…
Τὴν στιγμὴ ποὺ πῆγα νὰ ὁρμήσω σ’ ἐκεῖνο τὸ φῶς, βλέπω τὸ ἀποστεωμένο χέρι τῆς Γερόντισσας ποὺ πρὶν εἶχα δεῖ, νὰ μὲ σπρώχνει πίσω. Ξάπλωσα καὶ ἐπανῆλθα πλέον στὸ θάλαμο νοσηλείας.

Ἔμεινε ἀποσβολωμένος ὁ πατέρας μου ὅταν τοῦ διηγήθηκα ὅτι κάποιο μικρὸ χρονικὸ διάστημα ἔφυγα ἀπὸ τὴν ζωὴ κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ χειρουργείου.
Νόμισε ὅτι ἦταν παραισθήσεις τῆς νάρκωσης. Τοῦ εἶπα καὶ γιὰ τὸν πανικὸ τῶν γιατρῶν καὶ τὰ λόγια τους μέσα στὸ χειρουργεῖο. Ἐκεῖνος τὰ μετέφερε στὸ γιατρὸ καὶ ἔμεινε ἄφωνος.
Τοῦ εἶπε: «ἔτσι ἔγιναν, ἀλλὰ ποῦ τὰ ξέρει αὐτὴ αὐτά; Γιὰ λίγα δευτερόλεπτα δὲν βγῆκα ἔξω νὰ σᾶς ἀνακοινώσω τὸν θάνατό της…».
Τοὺς εἶπα τὴν ἐμπειρία μου καὶ θαύμασαν.

Μοῦ ἔμεινε μόνο νὰ μάθω ποιὰ ἦταν ἐκείνη ἡ φωτεινὴ καὶ γλυκιὰ γριούλα. Ποῦ νὰ πάει ὁ νοῦς μου ὅτι ἦταν ἐκείνη ποὺ ἐπισκέφτηκαν οἱ γονεῖς μου καὶ πού μοῦ ἔστειλε τὸ σταυρουδάκι ποὺ φοροῦσα! Ἐγὼ δὲν τὴν εἶχα δεῖ ποτέ, οὔτε καὶ τὴν περίμενα τόσο δυνατή.
Ἡ ἀπορία μου λύθηκε, ὅταν σὲ χωριὸ τῆς πάνω Μεσσαρᾶς, γενέτειρα τοῦ πατέρα μου, τὴν Λιγόρτυνο, εἶδα τὴν φωτογραφία της σὲ συγγενικό μας σπίτι! Δὲν φαντάζεστε τὴν ἔκπληξη καὶ τὴ χαρά μου. Ἔμαθα τὰ πάντα γι’ αὐτήν… θεώρησα φυσικὸ μέσα στὰ πλαίσια τῶν χαρισμάτων της, τὸ γεγονὸς ὅτι ἦρθε κοντά μου στὴ δυσκολία μου. Ἀπέμεινε μόνο ἡ ζωντανή μου ἐπίσκεψη στὸ σπιτάκι της. Ἔγινε πολὺ σύντομα ἔπειτα, μία Κυριακὴ ἀπόγευμα.

Ὅταν τὴν ἀντίκρυσα, τὰ μάτια μου ἔτρεχαν βρύσες. Ἔτρεχα πάνω κάτω μέσα στὸ σπίτι. Ἦταν ἡ μυστηριώδης γιαγιὰ ποὺ εἶχα δεῖ στὸ χειρουργεῖο! Μὲ τὰ ἴδια ροῦχα, ἀπαράλλακτη! Μὲ κάλεσε κοντά της μὲ χαρά. Μοῦ εἶπε: «πόσο θὰ σὲ περιμένω;». Ὁ π. Ἀντώνιος ποὺ ἦταν ἐκεῖ, τὴν ρώτησε φωνάζοντας στὸ αὐτί της:
-Τὴν γνωρίζεις;
Καὶ ἐκείνη ἀπάντησε δείχνοντας μὲ τὸ δάχτυλο τὸν οὐρανό:
–Γνωριστήκαμε “επάνω” !
Ἐννοώντας τὴν ὑπερφυσικὴ κατάσταση ποὺ μᾶς ἔφερε σὲ ἐπαφὴ καὶ μᾶς ἕνωσε! Κάθισα δίπλα της. Μοῦ εἶπε τὰ πάντα γύρω ἀπὸ τὸ χειρουργεῖο καὶ τὴν προσωπική μου ζωή! Σὰν νὰ μὲ γνώριζε ἀπὸ παιδί! Ἀκόμη καὶ στὶς σκέψεις μου ἀπαντοῦσε αὐτομάτως!
Ἔκτοτε μπῆκε σὰν μητέρα στὴ ζωὴ ὅλων μας.  Ἡ εὐγνωμοσύνη μας καὶ ἡ οἰκειότητά μας στὴ Γερόντισσα ἔκτοτε εἶναι μοναδική. Εἶναι ἡ Ἁγία τοῦ σπιτιοῦ μας. Εἶναι ἡ Ἁγία τῶν μικρῶν καὶ περιφρονημένων.

***

Ο πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης, με την δύναμη του Τιμίου Σταυρού,
αποτρέπει την χαλαζόπτωση!

 

Σε μία επίσκεψη μας, μας διηγήθηκε ο άγιος Πατήρ: “Τον Αύγουστο του 1985, εποχή που τα καπνά ήταν όλα έτοιμα για σπάσιμο, ενώ ήμουν στην εκκλησία του Νεοχωρίου, άρχισε να βρέχει και μια βουή να ακούγεται! Από μακριά ένα άσπρο σύννεφο, που φαινόταν να κατευθύνεται προς το χωριό μας, έφερνε χαλάζι. Τότε φόρεσα το πετραχήλι, βγήκα έξω από τον ναό με τον Σταυρό της εκκλησίας και σταύρωσα 3 φορές προς το σύννεφο, διαβάζοντας από το Ευχολόγιο την ευχή επί παύσεως δυσκρασίας αέρων και κλύδωνα θαλάσσης, για να παύσει αυτή η θύελλα και να φύγει μακριά. Και το θαύμα έγινε! Το χαλάζι έφτασε μέχρι τα σύνορα του χωριού μας και σταμάτησε, δίχως να μας κάνει ζημία καθόλου, ενώ στα γύρω χωριά έκανε μεγάλη καταστροφή. Αυτό είναι γνωστό σε πολλούς από τους κατοίκους του χωριού, που με είδαν να προσεύχομαι”.
Αυτά μας έλεγε ο άγιος Πατήρ, με μεγάλη συγκίνηση και δόξαζε πάντοτε τον Θεό για ότι θαυμαστό γινόταν με την χάρη Του!
Ας αναφωνήσουμε κι εμείς τον λόγο των αγίων Πατέρων μας: ” Αυτώ το κράτος και η δύναμις και η δόξα και η τιμή και η προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν “!
Μιλτιάδης Τσεσμετζής – Εκπαιδευτικός, Σέρρες

 

Η ζωή του χριστιανού είναι κατ’ ουσίαν πορεία πίσω από τον Χριστό, … αναπόφευκτα και ακατάπαυστα πίνουμε κάποιο ‘’ποτήριο’’, Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ – π.Αντώνιος (Bloom) του Σουρόζ
https://iconandlight.wordpress.com/2023/03/18/88513/

Όλοι οι ακόλουθοι του Εσταυρωμένου Χριστού… ακολουθήσετε την οδό Του, σηκώσετε το σταυρό Του. Μη φοβάστε. Προχωρείτε με θάρρος…σας συνοδεύει ο ίδιος ο Χριστός, σε έναν δρόμο λαμπρής χαράς, ευλογίας Κυρίου… οδηγεί εκεί όπου αιώνια λάμπει ο Σταυρός του Χριστού μας.
https://iconandlight.wordpress.com/2022/09/17/%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%ba%cf%8c%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%b8%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%85%cf%81%cf%89%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf%cf%85-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf/

Θα έχετε ένα ανίκητο όπλο πάντα μαζί σας και αυτό είναι Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ, να είσθε σίγουροι ότι όταν ΤΟΝ κρατάτε με πίστη και ΤΟΝ προσκυνάτε με ευλάβεια τα δαιμόνια της Ευρώπης θα φρίττουν και θα φεύγουν από εκεί που ήρθαν Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης ο Ομολογητής
https://iconandlight.wordpress.com/2021/04/05/%ce%b8%ce%b1-%ce%ad%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b5-%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%af%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%bf-%cf%8c%cf%80%ce%bb%ce%bf-%cf%80%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%ce%b6%ce%af-%cf%83%ce%b1/

 

Ἀπολυτίκιον τοῦ Σταυροῦ. Ἦχος α.

Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς Βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος, καὶ τὸ σὸν φυλάττων, διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.

Ἦχος β’ Λέοντος Δεσπότου

Σύ μου σκέπη κραταιὰ ὑπάρχεις, ὁ τριμερὴς Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ, ἁγίασόν με τῇ δυνάμει σου, ἵνα πίστει καὶ πόθῳ προσκυνῶ καὶ δοξάζω σε.

Τὸν Σταυρόν σου προσκυνοῦμεν Δέσποτα, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν δοξάζομεν.

Τῇ αὐτοῦ δυνάμει, Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ ἡμᾶς τῶν τοῦ πονηροῦ διαφύλαξον ἐπηρειῶν, καὶ τὰ θεῖά σου Πάθη, καὶ τὴν ζωηφόρον Ἀνάστασιν προσκυνῆσαι ἀξίωσον, τὸ τεσσαρακονθήμερον εὐμαρῶς διανύσαντας στάδιον, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος. Ἀμήν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Μάρτυρος.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὁ μάρτυς σου Κύριε ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τὸ στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Ἔχων γὰρ τὴν ἰσχύν σου τοὺς τυράννους καθεῖλεν, ἔθραυσε καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση· αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις, Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Μάρτυρος Καλλιοπίου . (Γερασίμου Μικραγιαννανίτου)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Ἐκβλαστήσας ὡς ῥόδον Μάρτυς ἀμάραντον, ἀθλητικῶς κατευφραίνεις τὴν Ἐκκλησίαν Χριστοῦ, τῇ εὐπνοίᾳ τῶν λαμπρῶν κατορθωμάτων σου· σὺ γὰρ παθῶν ζῳοποιῶν, ἀνεδείχθης κοινωνός, νομίμως ἀνδραγαθήσας, ὦ Καλλιόπιε μάκαρ, ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τῶν 200 μαρτύρων ἐν Σινώπῃ (Γεωργίου Γαλανόπουλου)
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Γλυπτὰ ἐμυκτήρισεν ὁ τῶν μαρτύρων χορός, καὶ δόλιον αἵμασιν ἐναποπνίξας ἐχθρόν, ἀρίστως ἐνήθλησεν, εἰς πόλιν τῆς Σινώπης ἐκτμηθείς ξίφει κάραν· Ὅθεν διακοσίους τοῦ Χριστοῦ ἀνυμνοῦμεν ὁπλίτας ἐζωσμένους Σταυρόν, πρὸς νίκης τρόπαια.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Γεωργίου Ἐπισκόπου Μυτιλήνης τοῦ Σημειοφόρου.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πρᾳότητος, ἐγκρατείας διδάσκαλον ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια, πάτερ Ἱεράρχα Γεώργιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Μυτιλήνης.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Θείου Πνεύματος, καρποφορήσας, ὡς θεόφυτος λειμὼν τὴν χάριν, Ἱεράρχα τῶν ἀῤῥήτων Γεώργιε· τὰς τῶν ψυχῶν ἐγεώργησας αὔλακας, ὡς ἐπιπνοίας ᾄθλου γεώργιον. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Μυτιλήνης.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Ὅπλοις πίστεως τετειχισμένος, βίον ἔλιπες ἐν ἐξορίᾳ, Μυτιλήνης ποιμὴν θεοπρόβλητε, Σημειοφόρος πιστοῖς ἐνδεικνύμενος, τοῖς σεβομένοις χειρός σου τὸ λείψανον. Πάτερ ἔνδοξε θαυματοβρύτα Γεώργιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν χάριν καὶ ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον Ὁσίου Γερασίμου τοῦ ἐν Πάτμῳ, τοῦ Βυζαντίου.
Ἦχος δ´. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Ἀσκητικῶν διατελῶν ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ διαλάμψας ἐν σοφίᾳ τῶν λόγων, πρὸς ἀπαθείας ἔφθασας ἀκρώρειαν, φαίνων ὥσπερ ἥλιος ἐν τοῖς πέρασι μάκαρ, πάντας τοὺς τιμῶντάς σε καταυγάζων θεόφρον, τῆς οὐρανίου δεῖξον χαρμονῆς, μετόχους πάτερ Γεράσιμε Ὅσιε.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἱερομάρτυρος Τύχωνος Μόσχας. (Χαραλάμπους Μπούσια)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Εὐσεβείας τὸ κράτος τὸν μεγαλύναντα, θεοειδῆ Πατριάρχην ἐν δυσχειμέροις καιροῖς ἀθεότητος τῆς Μόσχας πάντες μέλψωμεν, Τύχωνα πίστεως φανὸν ὥσπερ ὁμολογητὴν σκεδάσαντα καθεστῶτος τυραννικοῦ ζόφον ὕμνοις, αὐτοῦ πρεσβείας ἐξαιτούμενοι.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Σάββα τοῦ ἐν Καλύμνῳ. (1948)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Θείας χάριτος σκεῦος τὸ τιμαλφέστατον, Γάνου καὶ Χώρας τὸν γόνον καὶ τῆς Καλύμνου σεπτὸν πολιοῦχον καὶ προστάτην ἀνυμνήσωμεν, Σάββαν τὸν θεῖον, ὡς Χριστοῦ φίλον γνήσιον, πιστοί, καὶ βάθρον ἀμέμπτου βίου, βοῶντες· φρούρει καὶ σκέπε τοὺς σὲ τιμῶντας, πάτερ ὅσιε.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Σάββα τοῦ ἐν Καλύμνῳ. (Γερασίμου Μικραγιαννανίτου)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τῆς Καλύμνου τὸ κλέος καὶ θεῖον ἔφορον, καὶ τῶν πάλαι Ὁσίων τὸν ἰσοστάσιον, εὐφημήσωμεν πιστοὶ Σάββαν τὸν Ὅσιον, ὅτι δεδόξασται λαμπρῶς, ὡς θεράπων τοῦ Χριστοῦ, θαυμάτων τῇ ἐνεργείᾳ, καὶ διανέμει τοῖς πᾶσι, παρὰ Θεοῦ χάριν καὶ ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Σάββα τοῦ ἐν Καλύμνῳ (Ἰσιδώρου Μητροπολίτου Καλύμνου)
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Γόνος γέγονας Γάνου καὶ Χώρας, μέγα καύχημα νήσου Καλύμνου, παμμακάριστε Σάββα, πατὴρ ἡμῶν· καὶ γὰρ ὁδὸν διελθὼν τῆς ἀσκήσεως, τοῦ ἀκροτάτου τέλους ἐπέτυχες. Διὸ πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Σάββα τοῦ ἐν Καλύμνῳ
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Μοναζόντων τὸ κλέος, μετανοίας διδάσκαλε, θαυματουργιῶν ἐπιδείξει πάντας κατηύγασας· ἀνέλαμψας ὡς ἥλιος ἡμῶν, διώκων τῶν παθῶν τὰς προσβολάς· διὰ τοῦτο, Σάββα ὅσιε, καὶ θήκην τῶν σῶν λειψάνων ἀσπαζόμεθα. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ· δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι· δόξα τῷ δωρησαμένῳ σε ἡμῖν σκέπην καὶ καύχημα.

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα
Κυριακῆς Γ΄ Νηστειῶν – Σταυροπροσκυνήσεως (Μάρκ. η΄ 34-θ΄1)

Εἶπεν ὁ Κύριος· Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; ὃς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων. Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

Μόρφου Νεόφυτος~Αυτή είναι η παντοδυναμία Του Σταυρού Του Κυρίου μας (Γ’ Κυριακή Σταυροπροσκυνήσεως)
https://www.youtube.com/watch?v=qedypLJ1shc

 

 

iconandlight.wordpress.com