Ποτέ μην πείς “Αυτοί οι ζητιάνοι με ενοχλούν!” Τόσα εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στη γη και όλοι είναι ζητιάνοι ενώπιον του Κυρίου και ο Κύριος δεν είπε ποτέ «Αυτοί οι ζητιάνοι με ενοχλούν!» Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων – όσιος Νείλος ο Σιναΐτης.

 

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας (620)
Άγιος Μαρτίνος ο Ελεήμων, Επίσκοπος Τουρώνης Γαλλίας, (397) και Μαρτίνος Επίσκοπος Φραγγίας (+2ος αι.)
Νείλος ο Σιναΐτης, πατέρας Οσίου Θεοδούλου του Σιναΐτου, εξ Αγκύρας Μ. Ασίας (430)
Νείλος ο μυροβλύτης ο εκ Κυνουρίας (1651)
Αχίας ο Προφήτης (10ς αι. π.Χ.)
Σάββας ο Νιγδελής ο και Σαμολαδάς, νεομάρτυς εν Κωνσταντινουπόλει(1732)
Νικόλαος νεομάρτυς εκ της ενορίας των έξι Μαρμάρων εν Κωνσταντινουπόλει (1732)
Σύναξι Πάντων των Νεομαρτύρων και Ομολογητών της Μονής Όπτινα στην Ρωσία

Εορτάζουν στις 12 Νοεμβρίου.

Στίχοι
Ιωάννης πένησι δούς καί σκορπίσας,
Ώ ποία Χριστώ νυν παρεστως λαμβάνει!
Ώχετο ακτεάνων δυοκαιδεκάτη Ελεητής.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων 
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ο Ιωάννης γεννήθηκε στο νησί της Κύπρου. Ο πατέρας του ήταν έπαρχος, ο επιφανής Επιφάνιος. Ο Ιωάννης ανατράφηκε παιδιόθεν ως αληθινός χριστιανός και παρά τη θέλησή του, εξαιτίας της επιμονής των γονέων του, νυμφεύθηκε και απέκτησε παιδιά. Κατά Θεία Πρόνοια, τόσο η σύζυγος όσο και τα παιδιά του έφυγαν σύντομα απ’ αυτόν τον κόσμο. Ο Ιωάννης άρχισε σύντομα να γίνεται γνωστός για τη μεγάλη ευσπλαχνία και θεοσέβειά του, με αποτέλεσμα επί βασιλείας του Ηρακλείου να εκλεγεί πατριάρχης Αλεξάνδρειάς (610). Επί μία δεκαετία κυβέρνησε ασφαλώς, ως αληθινός ποιμένας, την Εκκλησία της Αλεξάνδρειας, διασφαλίζοντάς την από κινδύνους ειδωλολατρών και αιρετικών. Μιλώντας κάποτε στο ποίμνιό του ο ενάρετος άγιος Ιωάννης, είπε: «Εάν επιθυμείτε να είστε ευγενείς, μην αναζητείτε την ευγένεια στο αίμα αλλά στις αρετές, διότι αυτή είναι η αληθινή ευγένεια!».

Όλοι οι άγιοι διακρίνονταν για το έλεός τους, αλλά ο άγιος πατριάρχης Αλεξανδρείας ήταν απολύτως αφιερωμένος στη θαυμάσια αρετή της ελεημοσύνης. Εξ ου και επονομά­στηκε «ο Ελεήμων». Κάποτε, ενώ τελούσε τη Θεία Λειτουργία, αναλογίστηκε τα λόγια του Χριστού: «Γι’ αυτό, όταν προσφέρεις το δώρο σου στο ναό κι εκεί θυμηθείς πως ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου, άφησε εκεί, μπροστά στο θυσιαστήριο του ναού, το δώρο σου, και πήγαινε να συμφιλιωθείς πρώτα με τον αδελφό σου, και ύστερα έλα να προσφέρεις το δώρο σου»(Ματθ. 5, 23-24). Τότε λοιπόν θυμήθηκε ότι κάποιος κληρικός, στην εκκλησία αυτή, είχε μια πικρία εναντίον του. Αμέσως άφησε τα Τίμια Δώρα, πλησίασε τον ιερέα και έπεσε στα πόδια του, ικετεύοντας για τη συγχώρεσή του. Μόνον αφού είχε συμφιλιωθεί πάλι με αυτόν τον άνθρωπο, επέστρεψε στην αγία Τράπεζα.

Κάποια άλλα φορά, ενώ βρισκόταν καθ’ οδόν προς την Εκκλησία των αγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου, συνά­ντησε μια χήρα γυναίκα ενδεή και ταλαίπωρη, η οποία άρχισε να του αφηγείται αναλυτικά την κακοπάθειά της. Οι συνοδοί του πατριάρχη βαρέθηκαν ν’ ακούν τα εκτενή παράπονα της γυναίκας και τον προέτρεπαν να σπεύσει στην εκκλησία για την Ακολουθία, λέγοντάς του ότι μπορούσε και αργότερα ν’ ακούσει την ιστορία της γυναίκας. Όμως ο Ιωάννης είπε: «Και πώς θα ακούσει ο Θεός εμένα, εάν δεν ακούσω εγώ εκείνη;». Δεν έφυγε ο άγιος, μέχρι που η αναξιοπαθούσα διηγήθηκε ως το τέλος την ιστορία της.

Όταν οι Πέρσες επιτέθηκαν στην Αίγυπτο, ο πατριάρχης Ιωάννης επιβιβάσθηκε σ’ ένα καράβι για να διαφύγει τον κίνδυνο. Ενώ έπλεαν, έπεσε άρρωστος και, μόλις έφτασαν στην Κύπρο, αναπαύθηκε, το έτος 620, στη γενέτειρα πόλη του (σ.τ.μ. Αμαθούντα Κύπρου), όπου και ετάφη. Μετά την εκδημία του στην Άφθαρτη Βασιλεία του Κυρίου, τελέστηκε η ανακομιδή των θαυματουργών και χαριτόβρυτων λειψάνων του στην Κωνσταντινούπολη, μετά στη Βουδαπέστη και τέλος στο Πρέσμπουργκ.
( Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Νοέμβριος, εκδ. Άθως, σ. 108-110)

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, αν και Πατριάρχης Αλεξανδρείας, συνήθιζε να επισκέπτεται τρεις φορές την εβδομάδα, τους αρρώστους στο νοσοκομείο. Κάποιος ξένος για να τον δοκιμάσει, συνάντησε τον Άγιο και του ζήτησε να τον ελεήσει. Ο Άγιος έδωσε εντολή στον διανομέα να του δώσει έξι νομίσματα. Ο ξένος αφού άλλαξε ένδυμα, εμφανίστηκε ξανά μπροστά στον Άγιο, σε άλλο τόπο και ξαναζήτησε ελεημοσύνη.

Ο διανομέας είπε τότε στον Άγιο ότι είναι ο ίδιος που πήρε πρωτύτερα τα έξι νομίσματα, αλλά εκείνος προσποιούμενος ότι δεν τον γνώρισε, του έδωσε ξανά έξι νομίσματα. Ο ξένος όμως, αφού άλλαξε πάλι σχήμα, ξαναγύρισε μετά από λίγο και ζήτησε ελεημοσύνη. Και πάλι ο διανομέας ενημέρωσε τον Πατριάρχη ότι είναι ο ίδιος που τον εξαπάτησε δύο φορές συνεχώς. Όμως, ο Άγιος χωρίς να σκανδαλισθεί και θέλοντας να μην χάσει τον μισθό της ελεημοσύνης, πρόσταξε να του δώσει δύο φορές περισσότερα από όσα του είχε δώσει πριν, φοβούμενος μήπως είναι ο ίδιος ο Ιησούς και φανερώθηκε ως ξένος για να τον δοκιμάσει!

***

Ύμνος δοξολογίας
στον όσιο Νείλο του Σινά
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ο Άγιος Νείλος ο Σιναΐτης μίλησε στους μοναχούς:
“ Επαναλάβετε μέσα στην καρδιά σας το όνομα του Ιησού!
Ασκήστε την καρδιά σας στην αθωότητα,
Και το σώμα σας στην αγνότητα και τη παρθενιά.

Αν σας προσβάλλουν, υπομείνετε την προσβολή,
και τότε ο υβριστής θα νιώσει τον τραυματισμό.
Κλαυσατε για τον αμαρτωλό, ακόμα κι όταν προχωράει στην αμαρτία:
βρίσκεται σε ένα αιώνιο ταξίδι για να συναντήσει τη δικαιοσύνη.
Αν αντέξετε τις δυστυχίες, αυτές θα σας εξυπηρετούν…
Οι δυστυχίες είναι αγκάθια πάνω στα οποία ανθίζουν τα τριαντάφυλλα.

Όταν προσεύχεσθε στον Θεό, μη ζητάτε ευχάριστα πράγματα,
αλλά εκείνα που φέρνουν όφελος στην ψυχή!
Μη φοβάστε τον θάνατο, αλλά να περιμένετε τον θάνατο του σώματος.
Νιώστε ντροπή μπροστά στους αγγέλους, πριν νιώστε την καταισχύνη από τους ανθρώπους.

Αποφεύγετε τον πειρασμό και μην τον αναζητάτε,
αλλά όταν έρθει από μόνος του, φανείτε ήρωες.
Αυτός που συχνά κοινωνεί με τον ελεήμονα Χριστό
είναι ναός στον οποίο μένει ο Χριστός.

Μίλατε λίγο και σπανίως με τους ανθρώπους,
αλλά να μιλάτε πολύ και συχνά με τον Θεό».

Αυτά δίδασκε ο Νείλος του Σινά στους μοναχούς,
και τα έργα του ήταν μια μαρτυρία των λόγων του.
( Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Νοέμβριος)
http://prologue.orthodox.cn/November12.htm

***

Ομιλία
για την ανάγκη της ελεημοσύνης
Αγίου Νικολάι Βελιμίροβιτς

«μὴ ἀπόσχῃ εὖ ποιεῖν ἐνδεῆ, ἡνίκα ἂν ἔχῃ ἡ χείρ σου βοηθεῖν·» (Παροιμίες 3:27).

Ο Κύριος δεν σου αρνείται αυτό που έχεις αναγκη, ούτε εσύ πρέπει να αρνείσαι τον άνθρωπο που ο Κύριος σου έστειλε για να δοκιμάσει την καρδιά σου. Αν κάποια φορά στη ζωή σου ένας ζητιάνος σου απλώσει το χέρι για βοήθεια, δώσε του και μην του αρνηθείς. Θυμήσου πόσα χρόνια έχεις στη ζωή σου και πόσες πολλες ώρες υπάρχουν στην κάθε μέρα σου και πόσα πολλά λεπτά σε κάθε ώρα-κάθε λεπτό τόσων πολλών χιλιάδων ημερών που εσύ απλώνεις το χέρι σου προς τον Κύριο και ο Κύριος σου δίνει και δεν σου αρνείται. Θυμήσου το έλεος του Θεού, τότε η έλλειψη ελέους εκ μέρους σου θα σε καίει σαν πυρακτωμένο κάρβουνο και δεν θα σου δίνει ποτέ γαλήνη μέχρι να μετανοήσεις και να μαλακώσεις την καρδιά σου.

Ποτέ μην πείς: “Αυτοί οι ζητιάνοι με ενοχλούν!” Τόσα εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στη γη και όλοι είναι ζητιάνοι ενώπιον του Κυρίου. Αυτοκράτορες καθώς και εργάτες, πλούσιοι και υπηρέτες, όλοι είναι ζητιάνοι ενώπιον του Κυρίου και ο Κύριος δεν είπε ποτέ: «Αυτοί οι ζητιάνοι με ενοχλούν!»

Ω άνθρωπε, ευχαρίστησε τον Θεό που κάποιος ζητά κάτι καλό από σένα, είτε είναι υλικό είτε πνευματικό! Αυτό σημαίνει ότι είσαι άνθρωπος της εμπιστοσύνης του Θεού: ο Θεός σου εμπιστεύθηκε μερικά από τα αγαθά Του, διότι όλα τα αγαθά ανήκουν στον Θεό. Δείξε πως είσαι άξιος αυτής της εμπιστοσύνης Του, δείξε πως είσαι άξιος στα μικρότερης σημασίας πράγματα, ώστε να σου εμπιστευθεί τα μείζονα.

Ω Κύριε, πλουσιοδωρε, μαλάκωσε τις καρδιές μας και φώτισε την κατανόησή μας για να είμαστε ελεήμονες με τα αγαθά που Εσύ, ο Πανάγαθος, μας εμπιστεύθηκες.

Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
( Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος)
http://livingorthodoxfaith.blogspot.com/2010/04/prologue-june-5-june-18.html

***

Αγίου Ισαάκ του Σύρου

Να μοιράζεσαι τη λύπη των ανθρώπων πονώντας γι’ αυτούς στην προσευχή σου με όλη σου την καρδιά και θ’ ανοίξει μπροστά στις ικεσίες σου η πηγή του ελέους του Θεού.

Την ημέρα που θα λυπηθείς για κάποιον άνθρωπο, ο οποίος ασθενεί ψυχικά ή σωματικά, εκείνη την ημέρα θεώρησε τον εαυτό σου μάρτυρα, και ότι έπαθες για τον Χριστό, και αξιώθηκες την ομολογία Του. Καθότι και ο Χριστός για τους αμαρτωλούς πέθανε και όχι για τους δίκαιους.
Δίνε με χαρωπό πρόσωπο την ελεημοσύνη σου και παρηγόρει πάντοτε τους θλιβομένους!…
Σκέπασε τον αμαρτάνοντα και βλέπε όλους σαν αγίους!…

Σπείρε την ελεημοσύνη με ταπείνωση και θα θερίσεις το έλεος του Θεού την ημέρα πού θα σε κρίνει.

Τι είναι καρδία ελεήμων; Είναι να φλέγεται από αγάπη η καρδία για όλη την κτίση: για τους ανθρώπους, για τα πουλιά και για τα ζώα, και για τους δαίμονες, και για κάθε κτίσμα. Και καθώς ο άνθρωπος τα φέρνει στη μνήμη του και τα σκέφτεται, τα μάτια του τρέχουν δάκρυα. Από την πολλή και σφοδρή συμπάθεια που συνέχει την καρδιά του, και από την πολλή εμμονή σ’ αυτή την κατάσταση, μικραίνει η καρδιά του και δεν μπορεί να υποφέρει ή να ακούσει ή να δει κάποια βλάβη ή κάτι έστω και λίγο λυπηρό να γίνεται στην κτίση. Γι’ αυτό και για τα άλογα ζώα, και για τους εχθρούς της αλήθειας, και γι’ αυτούς που τον βλάπτουν προσεύχεται συνεχώς με δάκρυα, ζητώντας από το Θεό να τους φυλάξει και να τους συγχωρήσει. Ομοίως προσεύχεται και για τα ερπετά από την πολλή του ευσπλαχνία, που συγκινεί την καρδιά του, υπερβαίνοντας το ανθρώπινο μέτρο και φτάνοντας στην ομοιότητα του Θεού. (Ὅσιος Ἰσαὰκ Σύρος, Ὁμιλία 81).

Η ευσπλαχνία είναι ενάντια στη δίκαια κρίση. Η δίκαια κρίση είναι στο ίσιο μέτρο, μα η ελεημοσύνη είναι η λύπηση που έρχεται στον άνθρωπο από τη Θεία Χάρη, και σε όλους γέρνει (γέρνει: θέλει να δείξει πως η ευσπλαχνία , ολοένα γέρνει τη ζυγαριά της δικαιοσύνης από το μέρος του αδερφού που έφταιξε) με συμπάθεια και δε δίνει στον άνθρωπο που είναι άξιος για τιμωρία, την πληρωμή που τού πρέπει, και κείνον που κάνει το καλό τον γεμίζει από καλά.
Όπως δε ζυγιάζεται ένα σπυρί άμμος με πολύ χρυσάφι, έτσι κι η δίκια κρίση τού Θεού δε ζυγιάζεται με την ελεημοσύνη του. Η δίκια κρίση δεν είναι στην πολιτεία των χριστιανών και δεν είναι σημειωμένη στη διδαχή τού Χριστού.

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμονας – Ο ”δότε” και ο ”δοθήσεται”, Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
https://iconandlight.wordpress.com/2017/11/11/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%BF-%CE%B4%CF%8C%CF%84%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B9/

Όσοι ποθούν Εσένα, Κύριε, και φυλάνε τις εντολές Σου, δεν θα στερηθούν κανένα αγαθό. Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων
https://iconandlight.wordpress.com/2015/11/11/%cf%8c%cf%83%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%bf%ce%b8%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%ce%b5%cf%83%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%ac%ce%bd%ce%b5-%cf%84%ce%b9%cf%82/

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμονας, Ο Θεός προνοεί για όλα
https://iconandlight.wordpress.com/2019/11/11/34748/

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, Είδα μια ωραιότατη κοπέλα, και μου είπε: Είμαι η ευσπλαχνία, η ελεημοσύνη, η αγάπη.
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/11/25997/

Η δύναμη της ελεημοσύνης.Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων
https://iconandlight.wordpress.com/2014/11/11/%ce%b7-%ce%b4%cf%8d%ce%bd%ce%b1%ce%bc%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%ce%bb%ce%b5%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b9%cf%89%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7/

Απολυτίκιον Αγίου Ιωάννου του ελεήμονος. Ηχος πλ. δ’.

Εν τη υπομονή σου εκτήσω τον μισθόν σου Πάτερ, Όσιε, ταις προσευχαίς αδιαλείπτως εγκαρτερήσας, τους πτωχούς αγαπήσας, και τούτοις επαρκέσας. Αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, Ιωάννη Ελεήμον μακάριε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Δόξα… Του Οσίου   ο αυτός

Ταις των δακρύων σου ροαίς, της ερήμου το άγονον εγεώργησας, και τοις εκ βάθους στεναγμοίς, εις εκατόν τούς πόνους εκαρποφόρησας, και γέγονας φωστήρ, τη οικουμένη λάμπων τοις θαύμασι, Νείλε Πατήρ ημών, Όσιε, Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ήχος πλ. α’
Χαίροις ασκητικών

Χαίροις ο των πεινώντων τροφεύς, των δεομένων παροχεύς αφθονώτατος, η βρύσις τής συμπαθείας, η τού ελέους πηγή, καταπονουμένων η αντίληψις χηρών ο προστάτης, των ασθενούντων επίσκεψις, γυμνητευόντων, ασφαλές περιβόλαιον, η οξυτάτη των πιπτόντων ανόρθωσις, Πάτερ υπερουράνιε, ιλέω σου όμματι, άνωθεν πρόσχες και θείας, φιλανθρωπίας μετάδοσιν, Χριστόν καταπέμψαι, ταις ψυχαίς ημών δυσώπει, και μέγα έλεος.

Χαίροις χειραγωγία τυφλών, παιδαγωγία τής νεότητος ένδοξε, τού γήρως η βακτηρία, των πλανωμένων ποιμήν, των αμαρτανόντων η διόρθωσις, λειμών ευωδέστατος, μυροθήκη τού Πνεύματος, τής ευποιϊας, ποταμός ο αέναος, καταγώγιον, τής Αγίας Τριάδος σεπτόν, Μέμνησο των υμνούντων σε, ρυόμενος θλίψεων, και των κινδύνων και νόσων, και αιωνίου κολάσεως, Χριστόν ικετεύων, τον παρέχοντα τω κόσμω, το μέγα έλεος.

Του Ιεράρχου
Ωδή θ’
«Κυρίως Θεοτόκον, σέ ομολογούμεν, οι διά σού σεσωσμένοι Παρθένε Αγνή, σύν Ασωμάτοις χορείαις, σέ μεγαλύνοντες».

Ιδού σε μετά τέλος, μέσον συλλαμβάνει, δυάς, Αγίων Πατέρων εν μνήματι, ιερωτάτην τιμήν σοι, Πάτερ προσνέμουσα.

Ως όρθρος ώς ημέρα, Πάτερ Ιωάννη, η φωταυγής σου εξέλαμψε κοίμησις, φωταγωγούσα τους πίστει, σέ μακαρίζοντας.

Συνήφθης ταίς χορείαις, τών Αρχιερέων, τών Προφητών Αποστόλων Μαρτύρων τε, μεθ’ ών μνημονευε Πάτερ, τών ανυμνούντων σε.

Η θήκη ένθα κείται, Πάτερ Ιωάννη, τό ιερόν σου καί Άγιον λείψανον, πηγή θαυμάτων υπάρχει, τοίς σοί προστρέχουσι.

Θεοτοκίον
Φανείσα πλατυτέρα, ουρανών Παρθένε, τόν λογισμόν μου στενούμενον πλάτυνον, χωρητικόν χαρισμάτων, θείων δεικνύουσα.

Δόξα… Ήχος β’  Ανατολίου

Η τού ελέους πηγή, τοις ενδεέσι πλημμυρεί, ευσυμπαθήτους οικτιρμούς, Ιωάννης ο Χριστού μιμητής, ο μέγας ποιμήν των Αλεξανδρέων και φωστήρ, Δεύτε κορεσθώμεν οι πτωχοί κατά πνεύμα, μιμούμενοι αυτού την ιλαρότητα, φιλευσπλάγχνω γάρ στοργή, Χριστόν ξενίσας διά των πενήτων, ως πάλαι Αβραάμ, τού μακαρισμού ηξιώθη, και παρρησία πρεσβεύει, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

iconandlight.wordpress.com