Έχουμε Πατέρα γεμάτο αγάπη και στοργή… τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη της Ευβοίας.

 

Η Είσοδος του Οσίου Πατρός ημών Ιακώβου της Ευβοίας, εραστού της ησυχίας και της προσευχής στα Άγια των Αγίων, στην Βασιλεία των Ουρανών στις 21 Νοεμβρίου

Εορτάζει στις 22 Νοεμβρίου

Στίχοι. Ευβοίας το κλέος, Ιάκωβος, θέλγει
ως μέλι ηδύ την του κτίστου καρδίαν.
Εικάδη τε πρώτη ένθους, Ιάκωβος, ες πόλον έβη.

«Μετά την κοίμηση του π. Ιακώβου ο άγιος Πορφύριος είπε: – Αυτός (=ο π. Ιάκωβος) είχε μέγα προορατικό χάρισμα, το οποίο έκρυβε επιμελώς γα να μη δοξάζεται. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους αγίους του αιώνα μας».

Και στον π.Νεόφυτο Μόρφου ο άγιος Πορφύριος είπε: «Να πας στον πιο ευγενικό άνθρωπο που έχει η καλογερική σήμερα της Ελλάδος. Να πας στον πιο ταπεινό, να πας στον Γέροντα Ιάκωβο στην Εύβοια». Αλλά το μεγαλύτερό του χάρισμα ήταν αυτό της πνευματικής πατρότητας.

Πατρικές νουθεσίες Αγίου Γέροντος Ιακώβου της Εύβοιας

…Δεν το βάζω κάτω, πάντοτε λέω δόξα σοι ο Θέος. Πάντοτε με την υπομονή μου, με την πίστη μου στον Θέο, ”είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον”! Εγώ φροντίζω για την ψυχή μου που ‘ναι ”πράγμα αθάνατον” γι’αυτό ήρθα στο μοναστήρι του και τον υπηρετώ τον Άγιο Δαυίδ. Τί τον υπηρετώ; Να, να σκουπίσω λιγάκι το μοναστήρι του και να βρίσκομαι σαν φύλακας.
Εκείνος ξέρει τι θα περάσω. Όταν γίναν οι διωγμοί ( ήμουν) 1,5 χρονών, οι διωγμοί της Μικράς Ασίας, (πήγαμε) από τόπο σε τόπο κακομοιριασμένοι άνθρωποι… τι θα υπέφερα από αρρώστιες… εκείνος όμως βοηθάει.
Και λένε, με συγχωρείτε, ένας χριστιανός, ένας παπάς το χε πει, πάτερ εφ’ όσον ο πατήρ Ιάκωβος αγαπάει τον Θεό και τον Άγιο Δαυίδ, πως ο Άγιος Δαυίδ το επέτρεψε και πήγε στον γιατρό, τον βλέπουν οι γιατροί και κάνει εγχειρήσεις. Ε, αυτό είναι μια ανοησία στους ανθρώπους γιατί ο Κύριος μας δοκιμάζει. Ο Ιώβ τι ήτανε; Τόσοι και τόσοι Άγιοι άνθρωποι….
Επέτρεψε ο Θεός για να ταπεινωθώ. Αλλά πάλι μου ήλθε η χάρις του οσίου Δαυίδ κι από κει που είπαν ότι ήταν σοβαρές αρρώστιες δεν ήταν. Έχω καρδιά, έχω πολλές παθήσεις αλλά δεν τα λογαριάζω τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν δόξαν. Δεν τα υπολόγιζω καθόλου. Είμαι θνητός άνθρωπος αλλά μες σ’αυτό το θνητό σαρκίον κατοικεί ψυχή αθάνατος, φροντίζω για την ψυχή μου που ‘ναι ”πράγμα αθάνατον”. Γι αυτό, παιδιά μου, κι εσείς να φροντίζεται για την ψυχή σας κοντά στους πατέρες της εκκλησίας….

Εσύ προσευχή να κάνεις πίστη Θεού να έχεις , υπομονή και ταπείνωση και ο Θεός θα βάλει το χέρι Του. Τι να κάνουμε ; Να πούμε, είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο, όπως είπε κι ο Ιώβ.

Εσύ θα δέσεις την ψυχή σου στον βράχο της πίστεως. Όσα κύματα κι αν έρχονται, θα σπάνε εκεί πάνω στον βράχο της πίστεως και θα κατανικώνται όλα τα εμπόδια.

«Έχετε πίστιν Θεού. Αιτείτε και δοθήσεται υμίν. Αυτή η πίστη με βοηθάει και με σώζει 70 χρόνια.
Δεν πρέπει παιδιά μου να έχει κανείς αμφιβολίες ούτε δυσπιστίες. Να έχετε πίστη Θεού ως κόκκον σινάπεως και ότι ζητήσετε ο Θεός θα σας το δώσει.
Πάντα η προσευχή στηρίζει. Να μη δειλιάζουμε, να μη φοβόμαστε. Ει ο Θεός μεθ’ ημών ουδείς καθ’ ημών.
Καμιά προσευχή, παιδιά μου, δεν πάει χαμένη. Και εμένα αυτή η προσευχή με κράτησε τόσα χρόνια.
Πολλοί οι πειρασμοί, πολλές οι παγίδες του διαβόλου και στο Μοναστήρι και έξω στον κόσμο. Αλλά όλα με την προσευχή και την χάρη του Θεού διαλύονται » .
Στην Εκκλησία βρίσκουμε την υγεία, την παρηγοριά, την ελπίδα και τη σωτηρία της ψυχής μας.

Για καθετί πειρασμικό που σε αναστατώνει ψυχολογικά, ρίχτα πίσω. Να κυλούν οι μέρες μας με ηρεμία και πραότητα». Μη στενοχωριέσαι, μην τα βάζεις μέσα σου και στενοχωριέσαι. Οι στενοχώριες τρώνε τον άνθρωπο. Εμένα οι στενοχώριες με φάγανε, αρρώστησα από την καρδιά και τα άλλα.

Η στενοχώρια είναι η πιο μεγάλη αρρώστια, να τη διώχνετε.

«Να διώχνετε τους κακούς λογισμούς και τις φαντασίες που φέρνει ο διάβολος. Να μην τους δίνετε σημασία».

“Προσευχή, παιδιά μου, και νηστεία αυτά ωφελούν την ψυχή του ανθρώπου”Νά ’χουμε ταπείνωση, σεμνότητα, τιμιότητα. Η δύναμη του Θεού είναι πολύ μεγάλη. Η προσευχή, πάντα κάνει καλό. Ό,τι κάνομε, να το κάνομε για τον Θεό και όχι για την κενοδοξία. Ο Θεός δέχεται την λίγη νηστεία που γίνεται με ταπείνωση.

Ο Χριστός που ήταν Θεός και άνθρωπος και πάλι εκείνος προσευχότανε και νήστευσε και τώρα λέμε δεν υπάρχει νηστεία. Μα πώς δεν υπάρχει νηστεία; Νηστεία υπάρχει! Είναι εντολή του Θεού, η πρώτη εντολή που έδωσε ο Θεός ήταν η νηστεία… στον Αδάμ και στην Εύα. Και Εκείνος ο Ίδιος ενήστευσε. Έρχεται μια γυναίκα και μου λέει ότι ο γαμπρός της της έλεγε ότι οι καλόγηροι νηστεύουνε, για τους καλογήρους είναι αυτά, δεν υπάρχει αμαρτία αν δεν νηστεύης και έρχεται η γυναίκα και μου το είπε. Να πης, λέω, στον γαμπρό σου ότι υπάρχει νηστεία. Πώς δεν υπάρχει; Στο Ευαγγέλιο ο Χριστός μας λέει, «ει μη εν προσευχή και νηστεία…». Πρώτα–πρώτα ο Χριστός μας ενήστευσε και δεν ενήστευσε όπως νηστεύουμε εμείς σήμερα. Εκείνος που ήταν Θεός και άνθρωπος νήστευσε σαράντα μέρες και εμείς σήμερα να μην νηστεύσουμε, που (εμείς) νηστεύομε για τις αμαρτίες μας».

«Μην κρίνετε » λέγει ο Χριστός «ίνα μη κριθήτε», διότι με το μέτρο που κρίνομε θα κριθούμε μια μέρα. Ποιοι είμαστε που θα κρίνουμε; Να κάνουμε προσευχή να φωτίζει ο Θεός τον κάθε άνθρωπο. Όσο μπορούμε να συγχωρούμε».

Αν ακούμε κάτι άσχημο, αμέσως να το διώχνουμε· από το ένα αυτί να μπαίνουν τα άσχημα και από το άλλο να βγαίνουν.

«Αν σε μία κοπέλα που έκανε, ας πούμε, έκτρωση και μόλις εξομολογηθεί την αμαρτία της εγώ ως πνευματικός της πω ότι είναι φόνισσα, ότι δολοφόνησε το παιδί της και ότι εφτά χρόνια δε θα κοινωνήσει και κατόπιν τη βγάλω από το εξομολογητήριο, τι συνέπειες θα έχουν όλα αυτά για την ψυχή της; Ενώ αν της μιλήσω με αγάπη και στοργή, λέγοντάς της «Παιδί μου, δεν είναι σωστό αυτό που έκανες, είναι αμαρτία» και δεν της βάλω αμέσως κανόνα, αλλά τη συμβουλέψω και την ξαναδώ σε δεκαπέντε ημέρες η ένα μήνα σιγά σιγά θα τακτοποιηθεί η ψυχή της. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να φεύγει από την Εκκλησία πληγωμένος αλλά θεραπευμένος».

«Εγώ, πάτερ μου, συμπάσχω με τον άνθρωπο που εξομολογείται. Πονάω μαζί του. Πονάω και κλαίω για τον εξομολογούμενο. Παρακάλεσα τον Άγιο Δαβίδ μετά την εξομολόγηση να ξεχνάω όσα δε χρειάζονται και να θυμάμαι αυτά που πρέπει για να προσεύχομαι. Γιατί κάνω προσευχή για τους εξομολογούμενους. Και ανησυχώ και τους περιμένω να ξανάρθουν».

«Να εξομολογήσθε τους λογισμούς σας σε δοκιμασμένους Πνευματικούς,… κι όσο μπορούμε, ας διώχνουμε τους λογισμούς και τις σκέψεις και ας προσευχώμαστε να μας στηρίζη πάντοτε η Χάρις του Θεού».

«Να μη μιλάς. Η σιωπή είναι χρυσός».

«Μετά τον τάφο αρχίζει η νέα ζωή. Μέχρι τον τάφο ακολουθούν τα παράσημα, οι σταυροί, οι δόξες, οι τιμές. Όλα, παιδιά μου, προσωρινά είναι. Γι’ αυτό να φροντίζουμε για την ψυχή μας, που είναι πράγμα αθάνατο».

Όταν ο Ιερέας βγάζει μερίδες και μνημονεύει τα ονόματα των πιστών στην Ιερά Πρόθεση κατεβαίνει Άγγελος Κυρίου και παίρνει την μνημόνευση αυτή και την πηγαίνει και την εναποθέτει στο Θρόνο του Δεσπότου Χριστού ως προσευχή γι` αυτούς που μνημονεύθηκαν. Σκεφθείτε λοιπόν τι αξία έχει να σας μνημονεύσουν στην Αγία Πρόθεση.
Κάποια φορά είχα ξεχάσει να μνημονεύσω στους κεκοιμημένους τη μητέρα μου, που ήταν Αγια γυναίκα. Όταν τελείωσα την Θεια Λειτουργία, και πήγα στο κελλάκι μου, Εκει που καθόμουν, ήλθε η ψυχή το πνεύμα της μητέρα μου και μου είπε με παράπονο.
Πάτερ Ιάκωβε δε με μνημόνευσες σήμερα.
Πως μητέρα δεν σε μνημόνευσα. Κάθε μέρα σας μνημονεύω και μάλιστα την καλύτερη μερίδα σας βγάζω τις είπα.
Όχι παιδί μου, σήμερα με ξέχασες και η ψυχή μου δεν αναπαύεται τόσο όσο τις άλλες μέρες που με μνημονεύεις, μου απάντησε.
Σκεφθείτε τι μεγάλος κέρδος και ωφελεία δέχεται η ψυχή όταν τη μνημονεύει ο ιερέας.

Τα σαρανταλείτουργα παιδιά μου έχουνε μεγάλη αξία για τις ψυχές των ανθρώπων. Για τους ζώντες και τους τεθνεώτας.

«Βλέπετε, σήμερα αρρώστιες πολλές, κακά πολλά στον κόσμο… όλα εξ αμαρτιών των ανθρώπων είναι».

«Ευχόμεθα και δεόμεθα, πάντοτε να βάζη ο Θεός το χέρι Του και στην Εκκλησία μας και στο κράτος και στον κόσμο, διότι οι μέρες είναι πολύ πονηρές και πολύ δύσκολα χρόνια. Ας φωτίζη ο Θεός όλον τον κόσμο. Ευτυχώς υπάρχουν και καλοί Χριστιανοί. Αν (παλαιά) υπήρχαν οι δέκα, δεν θα καταστρέφονταν τα Σόδομα και τα Γόμορρα, οι πόλεις, αλλά δεν υπήρχαν. Ε! τώρα υπάρχουν εδώ πολλοί Χριστιανοί πιστοί, ευλαβείς, κοντά στον Θεό …»

Πίστη στον Θεό και προσευχή και όλα θα πηγαίνουν κατά Θεόν.

***

«Πολλή η αμαρτία στο κόσμο, πολλή η ασέβεια και πολλή η απιστία
Πρέπει να γίνει πόλεμος, πρέπει να γίνει πόλεμος, πρέπει να γίνει πόλεμος»

Ο όσιος Ιωάννης ο Ρώσος είχε πει μια νύχτα στον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη της Ευβοίας «πνευματικώ τω τρόπω» εμπρός στην Ιερή Λάρνακα με το αδιαλώβητο σκήνος Του στο Ναό Του στο Προκόπι.
–«Νομίζουν πως κοιμάμαι, ότι είμαι νεκρός, και δεν με υπολογίζουν οι Χριστιανοί. Εγώ όμως είμαι ζωντανός. Τους πάντες βλέπω. Το σώμα μου είναι μέσα, αλλά εγώ εξέρχομαι πολλές φορές από την λάρνακά μου. Τρέχω ανάμεσα στους ανθρώπους για να τους βοηθήσω. Πολύς ο πόνος. Αυτοί δε με βλέπουν. Εγώ τους βλέπω και τους ακούω τι λένε. Και πάλι μπαίνω στη λάρνακα μου. Αλλά άκουσε Πάτερ μου να σου πω. Πολλή η αμαρτία στο κόσμο, πολλή η ασέβεια και πολλή η απιστία».
–«Γιατί τα λες αυτά άγιέ μου»; Του απάντησα. «Δεν βλέπεις πόσος κόσμος έρχεται στη χάρη σου και σε προσκυνά»;
«Πολλοί έρχονται, Πάτερ Ιάκωβε, αλλά λίγα είναι τα τέκνα μου», πρόσθεσε ο Όσιος και συνέχισε.
–«Για αυτό πρέπει να γίνει πόλεμος. Γιατί πολλή η αμαρτία στον κόσμο».
–«Όχι, άγιε μου» του είπα ταραγμένος. «Από μικρό παιδί όλο σε πολέμους και ταλαιπωρίες βρέθηκα. Στην Μικρά Ασία που γεννήθηκα αλλά και όταν ήλθαμε στην Ελλάδα. Ύστερα άγιε μου αν γίνει έξαφνα ο πόλεμος θα χαθούν και ψυχές πριν προφτάσουν να μετανοήσουν».
–«Πρέπει να γίνει πόλεμος, πρέπει να γίνει πόλεμος, πρέπει να γίνει πόλεμος», απάντησε λυπημένα με μια σταθερή φωνή ο Όσιος».

Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, δι’ ευχών του Οσίου Πατρός ημών Ιακώβου του Νέου, ελθέ μεθ’ ημών, αγίασον και ποίησον ημάς ναούς του Αγίου Σου Πνεύματος. Κύριε, πλήρωσον τας καρδίας ημών, πίστεως, ελπίδος και αγάπης..

***

Εμφανίστηκε ολοζώντανος σε ασθενή στην Κύπρο

Ο κ. Ανδρέας Βοσκού από την Κύπρο, πρώην αστυνομικός, κατέθεσε τα εξής:
«… Είχα βγάλει υποδερμικά στο μέτωπο ένα πολύ μεγάλο σπυρί, το οποίο στην Κύπρο αποκαλούμε «γαιματά». Ήταν σχεδόν στο κέντρο του μετώπου μου, πάνω από την άκρη του αριστερού μου φρυδιού. Ήταν τόσο μεγάλο που από το πρήξιμο είχε σχεδόν κλείσει το αριστερό μου μάτι. Πήγα σε δυό γιατρούς, οι οποίοι μου έδωσαν φαρμακευτική αγωγή και μου είπαν ότι σε περίπτωση που η μόλυνση δεν υποχωρούσε, θα χρειαζόταν εγχείρηση. Τότε προφανώς από Θεία Πρόνοια, ήρθε στα χέρια μου ένα βιβλίο με τον βίο του μακαριστού Γέροντα Ιακώβου Τσαλίκη. Όταν το τελείωσα, ασπάστηκα κάποιες φωτογραφίες του και τον παρακάλεσα να έρθει με την Κάρα του Οσίου Δαυίδ να μου διαβάσει ευχή για να γιατρευτώ. Αμέσως μετά ξάπλωσα «μπρούμυτα» στο κρεββάτι μου και ενώ βρισκόμουν σε μία κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου παρουσιάστηκε ο μακαριστός Γέροντας.

Μόλις ακούμπησε το πετραχήλι στο κεφάλι μου παρουσιάστηκε ένας ολόμαυρος σατανάς, φρικτός στην όψη και άρχισε να φωνάζει:
-Μην τον αγγίζεις, είναι δικός μου.

Ο σατανάς άρχισε να λέει διάφορες αμαρτίες που έκαμα. Ο πάτερ Ιάκωβος του ανταπάντησε ότι οι αμαρτίες που ανέφερε συγχωρέθηκαν με την εξομολόγηση. Ο σατανάς συνέχισε να φωνάζει ότι ήμουν δικός του και ότι είχα και αμαρτίες που δεν εξομολογήθηκα. Ο πάτερ Ιάκωβος του απάντησε ότι αυτές εξαργυρώθηκαν με καλές πράξεις και ελεημοσύνες, ακουμπώντας δε την παλάμη του στη ράχη μου με πρόσταξε να ειπώ ότι είμαι σεσωσμένος. Εγώ από τον φόβο μου δεν μπορούσα να μιλήσω και ο πάτερ Ιάκωβος με πρόσταξε για δεύτερη φορά να ειπώ ότι είμαι σεσωσμένος πιέζοντας την παλάμη του στην ράχη μου. Προσπάθησα να ειπώ ότι είμαι σεσωσμένος, όμως ο φόβος δεν με άφηνε. Ο πάτερ Ιάκωβος με πρόσταξε για τρίτη φορά επιτακτικά να πω ότι είμαι σεσωσμένος πιέζοντας δυνατά την παλάμη του στην ράχη μου. Εγώ με δυσκολία και συλλαβιστά είπα· «είμαι σωσμένος» και τότε ο σατανάς βγάζοντας μία κραυγή εξαφανίστηκε. Τότε ο πατήρ Ιάκωβος μου διάβασε ευχή, με ευλόγησε με το σημείο του Σταυρού και έφυγε.

Όταν ξύπνησα το πρωί αισθανόμουν ακόμα το άγγιγμα της παλάμης του μακαριστού π. Ιακώβου στην ράχη μου. Πήγα στον νιπτήρα και κοίταξα το πρόσωπό μου στον καθρέπτη. Μόλις άγγιξα ελαφρά το σπυρί αυτό έσπασε και βγήκε άσπρο πύο που έμοιαζε σε σχήμα και μέγεθος με τσιγάρο. Το φούσκωμα είχε υποχωρήσει τελείως. Πίεσα ξανά ελαφρά, για να βγάλω τυχόν υπολείμματα πύου, όμως έτρεξαν μόνο 2- 3 σταγόνες υγρού που έμοιαζε με νερό. Ακολούθως, πήγα στην κουζίνα όπου βρισκόταν η σύζυγός μου και έπλενε πιάτα. Της διηγήθηκα το θαύμα και της ανέφερα ότι νοιώθω ακόμα το άγγιγμα του Οσίου πατρός Ιακώβου στην ράχη μου. Ανασήκωσα την φανέλα που φορούσα και μόλις της έδειξα την ράχη μου, έβγαλε μία κραυγή από έκπληξη και αναφώνησε:
-Παναγία μου, φαίνονται ολοκάθαρα η παλάμη και τα δάκτυλα στη ράχη σου.
Το αποτύπωμα αυτό παρέμενε στην ράχη μου για τρεις ημέρες».

***

Για κάθε θάνατο, ο Θεός έχει έναν τελείως ξεχωριστό λόγο ..
Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης
απόσπασμα ομιλίας Μητροπολίτου Μόρφου Νεόφυτου

Ο π. Ιάκωβος είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο για μένα καθότι κάλυψε κάτι που είναι σημαντικό στη ζωή του κάθε ανθρώπου. Κάλυψε την έλλειψη του πατέρα μου.

Όταν ήμουν 8 χρονών έχασα τον πατέρα μου. Μετά στα 12 χρόνια έγινα και πρόσφυγας. Έχασα και το χωριό μου και ένας μόνο πρόσφυγας μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει απώλεια της κοινότητας, μιας λειτουργικής κοινότητας. Και στην διάρκεια του πολέμου σκοτώθηκε και ο αδερφός μου ο μεγάλος, ο Πέτρος. Εγώ μέχρι τα 12 μπήκα στην εφηβεία με τρεις απώλειες και [είχα] αυτόν τον πόνο βλέποντας και την οικογένεια να είναι σε πένθος και σε βιοπάλη, να ζήσουμε, να σπουδάσουμε. Μας τα πήραν όλα οι Τούρκοι. Θυμάμαι τον αδερφό μου τον προτελευταίο τον Θεοχάρη, τώρα είναι Λυκειάρχης, που μου είπε, Όμηρε -Ομηρος ήμουν τότε βαπτισμένος- δεν έχουμε τίποτε, τα πήραν όλα οι Τούρκοι. Ο Θεός μας πήρε τον αδερφό μας και τον πατέρα μας, το μόνο που έχουμε είναι την πίστη της μάνας μας και τον νου μας. Μην χάσεις αυτήν την πίστη της μάνας μας και τον νου που κληρονομήσαμε από την Βάσα. Διάβαζε, διότι με αυτόν τον τρόπο θα προχωρήσεις στη ζωή σου. Βέβαια αυτός ήθελε να κάνω καριέρα, να γίνω δικηγόρος. Δεν έγινα.

Αυτό το κενό του πατέρα εγώ το κουβαλούσα μέσα μου και είναι επικίνδυνο αυτό το κενό, ιδιαιτέρως στα χρόνια της πρώιμης εφηβείας. Πάρα πολύ. Και το κρατούσα έτσι σιωπηρά, μυστικά. Ένοιωθα ότι με σκέπαζε η προσευχή της αγίας γιαγιάς μου της Μυροφόρας και της μάνας μου της Μηλιάς, αλλά, ήθελες και το πρότυπο του πατέρα. Ο πατέρας είναι αυτός που σου δίνει τον τρόπο βίου, και μάλιστα όταν είσαι άντρας, αγόρι, του αντρίκιου βίου. Και δεν υπήρχε. Βέβαια τα αδέλφια μου τα μεγάλα προσπαθούσαν να τα αναπληρώσουν και αυτό το πρότυπο να μην είναι το πρότυπο ενός άντρακλα αλλά να είναι το πρότυπο ενός πατέρα που η πατρότητά του φτάνει μέχρι τον ουρανό. Έτσι στο πρόσωπο του πατέρα του επίγειου, να αποκαλύψεις τον ουράνιο Πατέρα, αυτόν που λέει στην Λειτουργία: «Και καταξίωσον ημάς, Δέσποτα, μετά παρρησίας, ακατακρίτως, τολμάν επικαλείσθαι σε τον επουράνιον Θεόν Πατέρα ..» Αν αυτό δεν το ζήσεις με τον επίγειο πατέρα, τότε έχεις μία αναπηρία να το ζήσεις με τον ουράνιο Πατέρα. Άρα χρειάζονται, θα μου πεις, υποκατάστατα; Ναι, για να διαφυλαχθείς. Και από ‘κει και πέρα λειτουργεί το θαύμα και εισέρχεται μέσα στο σώμα, μέσα στην ψυχή και αγιάζεται σιγά σιγά ο άνθρωπος και αυτό που είναι αναπηρία μπορεί να γίνει μετά προίκα για να κατανοήσεις τους άλλους. Αν δεν πονέσεις δεν θα συμπονέσεις, αυτό είναι του Αγίου Πορφυρίου. Άμα δεν πονέσεις μου λέει προσωπικά δεν θα συμπονέσεις τον άλλον, παρά μόνο θεωρητικά.

Λοιπόν, με αυτόν τον πόνο, μετά που γνώρισα τον Άγιο Πορφύριο μου είπε ο ίδιος, να ‘ρχεσαι εδώ να μιλούμε αλλά επειδή μοιάζομαι θα τσακωνόμαστε Να πας στον πιο ευγενικό άνθρωπο που έχει η καλογερική σήμερα της Ελλάδος. Να πας στον πιο ταπεινό, να πας στον Γέροντα Ιάκωβο. Εγώ είχα ακούσει από τον Γεράσιμο Φωκά, τον προ ολίγου και για ολίγον Κεφαλληνίας, τότε λαϊκόν, ότι υπάρχει ένας Ιάκωβος εις την Εύβοιαν που μιλά με την εικόνα του Αγίου Δαυίδ.

Οπότε, όταν επήγα, το πρώτο που μου είπε Δέσποτά μου όταν με είδε ήταν, από την Κύπρο έρχεσαι καλό μου παιδί;
Του λέω, ναι.
Και τι είναι αυτό που έχεις εκεί; Έτσι, έβλεπε λίγο πιο πάνω από το δικό σου εγκόλπιο. Τι έχεις εκεί;
Του λέω, τι έχω;
Θυμόν έχεις παιδάκι μου, πολύ θυμό, πολύ παράπονο. Και τι φταίει ο Χριστός επειδή έφυγε ο αδελφός σου και ο πατέρας σου;
Συγνώμη του λέω, για τον θάνατο ποιός φταίει; .. έκανα δικηγορίες!! Και του λέω, εντάξει ο πατέρας μου ήταν μεγάλος, είχε ασθένεια. Ο Πέτρος 24 χρονών;
Και τότε μου λέει, για κάθε θάνατο ο Θεός έχει έναν τελείως ξεχωριστό λόγο.
Βεβαίως λογικά τον ερώτησα, και ποιος ήταν ο λόγος να πεθάνει ο Πέτρος στα 24α του και όχι στα 84α του; Και μου λέει, θα κάνω προσευχή και αν μου δείξει ο Θεός θα σου πω.

Μετά από έξι μήνες, μέσω ενός φίλου μου πάλι της Φοιτητικής Εστίας, είπε, έχει εκεί έναν ψηλό Κύπριο να του πείτε να ‘ρθει να του πω κάτι για τον αδελφό του.
Και πήγα. Και μου λέει, ο Πέτρος αγάπησε καμιά Εβραία; Άκου τι του φανέρωσε ο Θεός, λεπτομέρειες από τη ζωή του Πέτρου.
Του λέω, ναι.
Μου λέει, παιδί μου θα σε έπαιρνε μαζί του στο Ισραήλ, και σένα και τη μάνα σου και θα παντρευόταν αυτήν την Εβραία. Και αυτή δεν ήταν τυχαία γυναίκα, ήταν σημαντική γυναίκα, κόρη ενός μεγάλου Ιουδαίου -εκ των υστέρων έμαθα ότι ήταν κόρη του Αρχιραββίνου του Τελ Αβίβ- και αν πηγαίνατε εκεί ο αδελφός σου και εσύ θα αλλάζατε την πίστη σας, η μάνα σου θα έλιωνε που θα ‘βλεπε τα παιδιά της χωρίς Θεό .. Είναι σε καλόν τόπο ο αδελφός σου μου λέει. Εσύ θα γίνεις ιερωμένο πρόσωπο, αργότερα δε, μου είπε, θα γίνεις Επίσκοπος στον τόπο που γεννήθηκες και σε κάθε Λειτουργία θα μνημονεύεις τον Πέτρο και θα χαίρεται ο Πέτρος στον ουρανό και εσύ θα χαίρεσαι στη γη. Η μάνα σου, μου λέει, θα ζήσει χρόνια πολλά. Η Μηλιά πέθανε πέρυσι τον Σεπτέμβριο 94άρων ετών. Πλήρης ηλικίας και πλήρης Πνεύματος Αγίου, μέσα στη χαρά, με μεγάλη αγωνία, πότε να φύγω επιτέλους να συναντήσω τον Νικόλα μου. Τον άντρα της, τέτοιαν αγάπη είχαν μεταξύ τους. Θα δεις, μου λέει, ότι αυτό το σχέδιο του Θεού είναι πιο ωφέλιμο και πιο χαρούμενο, από το να ζούσε ο Πέτρος 90 χρόνια επί της γης χωρίς Χριστό.

Τότε κατάλαβα ότι βρήκα έναν άνθρωπο ο οποίος μπορούσε να θεραπεύσει, τα διάφορα τραύματα, είτε του παιδικού μου, είτε του εφηβικού μου, είτε του νεανικού μου κόσμου, που τότε τι ήμουν; 20 χρονών. Και έκτοτε, όλα τα Χριστούγεννα, Πάσχα, πήγαινα για αρκετές ημέρες. Δεν ήταν και πολλοί οι πατέρες τότε ξέρετε, ήταν τρεις πατέρες μόνο. Ήταν ο πατήρ Ιάκωβος, ο πατήρ Κύριλλος -μεγάλης αγάπης άνθρωπος, αν ο γέρων Ιάκωβος ο Τσαλίκης είχε το χάρισμα της πνευματικής πατρότητας, ο πατέρας Κύριλλος είχε το χάρισμα της πνευματικής μητρότητας- και ο πατήρ Σεραφείμ επίσης.

Αν με ρωτάτε, εγώ αυτόν τον μοναχισμό έζησα. Του Οσίου Δαυίδ και ενός άλλου ανθρώπου, του πατρός Ευμενίου του Λεπρού, μαθητού και υποταχτικού του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού, εδώ στο Λεπροκομείο στο Αιγάλεο.
Για την απομαγνητοφώνηση Φαίη/Αβέρωφ

***

Επιστολή Γέροντος Ιακώβου (σε πνευματικό αδελφό του)

«Αδελφέ μου, μου λέγεις ότι είσαι αμαρτωλός, όλοι οι άνθρωποι αμαρτωλοί είμεθα, μόνον ο Θεός (είναι αναμάρτητος), γι΄αυτό θα κάνουμε θυσίες στο Θεό, πίστη, πραότητα, υπομονή, ταπείνωση, αποχή των κακών, θείες λειτουργίες, μετάνοιες, νηστείες, για να συγχωρέσει τις αμαρτίες μας.
Μην απελπίζεσαι ο Θεός βλέπει την ψυχή σου και θα σε βοηθήσει.
“Τις ήλπισεν εις τον Κύριον και κατησχύνθη!…
Έχετε την ελπίδα σας εις τον επί ξύλου τανυθέντα Ιησού Χριστό και όλα θα έλθουν κατ’ ευχήν”.

Η Ουράνια δόξα των οσίων γερόντων Ιακώβου και Ευμενίου
https://iconandlight.wordpress.com/2017/05/21/%CE%B7-%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BF%CF%83%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8E/

Ο συλλειτουργός των Αγγέλων, ο άγιος με τους χερουβικούς οφθαλμούς, Άγιος Ιάκωβος της Ευβοίας
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/27/25985/

Άγιος Γέροντας Ιάκωβος της Ευβοίας «Ήθελα να πάω στους Αγίους Τόπους, να εύρω μία σπηλιά…»
https://iconandlight.wordpress.com/2016/11/21/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CF%89%CE%B2%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%85%CE%B2%CE%BF%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%AE/

Ο Άγιος Γέροντας Ιάκωβος της Ευβοίας ένας ήλιος αγάπης, ένα ζωντανό ”ευαγγέλιο” του Χριστού
https://iconandlight.wordpress.com/2017/11/21/%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CF%89%CE%B2%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%85%CE%B2%CE%BF%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%AD/

Πίστη στον Θεό και προσευχή… να βάζη ο Θεός το χέρι Του και στην Εκκλησία μας και στο κράτος και στον κόσμο, διότι οι μέρες είναι πολύ πονηρές και πολύ δύσκολα χρόνια. Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης της Ευβοίας
https://iconandlight.wordpress.com/2019/03/20/27466/

Άγιος Ιάκωβος της Ευβοίας, ένας πατέρας γεμάτος αγάπη, ένας εραστής της ησυχίας και της προσευχής
https://iconandlight.wordpress.com/2019/11/21/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b9%ce%ac%ce%ba%cf%89%ce%b2%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%cf%85%ce%b2%ce%bf%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%ad%cf%81%ce%b1/

Άγιος Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης, Αυτή ήταν η μητέρα μου, αγία γυναίκα, μου έμαθε να προσεύχομαι, να κάνω μετάνοιες και νηστείες. Τρεις μέρες πριν, ο φύλακας Άγγελός της, την ειδοποίησε για τον θάνατό της.
https://iconandlight.wordpress.com/2020/11/21/54259/

Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης διηγείται θαύματα του οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία. ”Ο Άγιος Δαυΐδ, παιδιά μου, είναι πολύ θαυματουργός.”
https://iconandlight.wordpress.com/2018/10/31/%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CF%89%CE%B2%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B8%CE%B1/

Απολυτίκιον Αγίου Ιακώβου Τσαλίκη. Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.

Λιβισίου τον γόνον, και Ευβοίας το καύχημα, εν εσχάτοις χρόνοις φανέντα, μοναστών φίλον γνήσιον, Ιάκωβον τιμήσωμεν πιστοί,τον νέον ησυχίας εραστήν, τον παρέχοντα ιάσεις παντοδαπάς, τοις ευλαβώς κραυγάζουσι• Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, Δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, Δόξα τον εν εσχάτοις χρόνοις και καιροίς σε αγιάσαντι.

Απολυτίκια.
Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.

Λαμπρυνθείς του Δεσπότου ταπεινώσει, Ιάκωβε, κάλλος ενεδύθης αρχαίον, καταυγάσας την Εύβοιαν. Διό συλλειτουργών τοις Χερουβείμ, ωράθης Εκκλησίας χαρμονή, συν Δαβίδ και Ιωάννη, ιλαστικώς φαιδρύνων τους βοώντάς σοι· Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε αγιάσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σου, πάσιν ιάματα.

Κοινόν απολυτίκιον των συγχρόνων Οσίων
Γερόντων Πορφυρίου, Ιακώβου και Παϊσίου
Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.

Την αγίαν Τριάδα εδοξάσατε Όσιοι, εν τοις θαυμαστοίς υμών βίοις, εν εσχάτοις τοις έτεσιν. Πορφύριε ο διορατικός, Ιάκωβε Ευβοίας θησαυρός, και Παΐσιε ο μέγας εν ασκηταίς, πιστών εγκαλλωπίσματα. Σύντρεις πρεσβεύσατε Θεώ, όπως παράσχη άνωθεν, δύναμιν την πνευματικήν, τοις πίστει υμάς σέβουσι.

Της εορτής. Ήχος δ΄.

Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις. Εν ναώ του Θεού τρανώς η Παρθένος δείκνυται, και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται. Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν· Χαίρε, της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις.

Ήχος πλ. α΄. Χαίροις, ασκητικών.

Χαίροις, καθαροτάτω νοΐ, συλλειτουργών ταις παμφαέσι δυνάμεσι, και νέμων της αφθαρσίας, το ειρηνόδωρον φώς, και του αναστάντος, τα χαρίσματα. Διό εις τα άγια, των αγίων εισέδυσας, εν ευφροσύνη, θεωρών τα απόρρητα, και τοις κάλλεσι, Χερουβείμ ευφραινόμενος. Όθεν κλυτέ Ιάκωβε, Δαβίδ ομοδίαιτον, και εραστόν Ιωάννην, ακαταλήκτως εξέπληττες, του Λόγου μεθέξει, προσλαβών την εξουσίαν, απάσης κτίσεως.

Ιδιόμελον. Ήχος πλ. β΄.

Εν νηπτική ησυχία και καθαρότητι, ενώπιον του θείου θρόνου γονυπετών, πτέρυγας εκτήσω αγγελικάς. Χαίρων τοίνυν μετά χαιρόντων, και κλαίων μετά κλαιόντων, κήπος γέγονας αρωμάτων θεουργικών, ευωδίαν εκχέων, τοις εγγύς και τοις μακράν. Όθεν, Ιάκωβε πανάριστε, διανύων τας αποστάσεις θαυμαστώς, υπερέβης εν Πνεύματι, και χρόνον και χώρον. Διό εν ημέρα των Εισοδίων, εισώδευσας εις τας ερατεινάς σου μονάς, δωρούμενος ημίν το μέγα έλεος.

Δόξα. Ήχος πλ. δ΄.

Εορτάσωμεν αγαλλόμενοι, τα εισόδια του φωταυγούς Ιακώβου, του αγγέλου της Ευβοίας, και θεοδωρήτου ημών αντιλήπτορος. Και γαρ σήμερον, η απείρανδρος Δέσποινα, τούτον ως ηγαπημένον συνεισήγαγεν, εις παστάδα αιώνιον. Διό βοήσωμεν· Χαίροις, όσιε, της Τριάδος κατάλυμα, ο προστάσσων τους αγίους εν χρηστότητι. Χαίροις, ο κτησάμενος εν οδύνη της κενώσεως, των αποκρύφων την γνώσιν, και επιστάμενος των χρόνων την έκβασιν. Ευλόγησον ημάς, παναοίδιμε, δεόμεθα.

Ο Οίκος
Βίβλος εγγεγραμμένη, τω δακτύλω του Λόγου, ωράθης, ω Ιάκωβε μάκαρ· της Τριάδος και γαρ επιγνούς, ευδοκίαν θείαν εις χαράν άληκτον, εισέδυσας αινούμενος, χορώ των Σεραφείμ μελπόντων·
Χαίρε, το άρμα δοξολογίας· χαίρε, ο κόλαφος απειθείας.
Χαίρε, ευσπλαγχνίας ωραίον κατάλυμα· χαίρε, της Ευβοίας ευήρατον βλάστημα.
Χαίρε, άρτος θεοτήρητος πανδαισίας μυστικής· χαίρε, σκεύος θεοδώρητον θεωρίας νηπτικής.
Χαίρε, ουρανοδρόμος χελιδών ξενιτείας· χαίρε, της Εκκλησίας παντευχία αγία.
Χαίρε, ο γνούς αγνώστως τον άναρχον· χαίρε, του Λόγου λάρυγξ ο ήδιστος.
Χαίρε, εις ύψος αρθείςθεωρίας· χαίρε, εκκύπτων εμή τη καρδία·
Χαίροις, πάτερ Ιάκωβε.

Μεγαλυνάριον

Χαίροις Λιβισίου θείος βλαστός, χαίροις της Ευβοίας θεοδώρητος θησαυρός, χαίροις μοναζόντων επίσκεψις και σκέπη, πατέρων μέγα κλέος, θείε Ιάκωβε.

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης της Ευβοίας

Ὁ Γέροντας Ἰάκωβος συνομιλεῖ μὲ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Ρῶσο

Έχουμε Πατέρα
Επιμνημόσυνος Λόγος του Μητρ. Μόρφου Νεοφύτου στο Μνημόσυνο του Γέροντος Ιακώβου

iconandlight.wordpress.com