Σε μεγάλη διάσταση μεγαλοπρεπής και γαλήνιος μετωπικός όπως είναι στο Μυστικό Δείπνο σε κεντρική θέση, με ωραία απαλά χρώματα ο ιματισμός του και ακουγόταν μια φωνή ν΄απαγγέλει σε άπταιστη καινοδιαθηκική δημώδη ελληνιστική πολύ λόγια κάποια λόγια. Συγκράτησε είναι η καταληκτική φράση ”ἀλλ᾿ οὔπω ἐστὶ τὸ τέλος”. Και από το πνεύμα των προηγηθέντων φράσεων ότι γίνονται πράγματα και καταστάσεις αλλά ακόμη δεν είναι το τέλος..
Με άφατη ηρεμία ως Κυρίαρχος Παντοκράτορας αφού η Αλήθεια δεν έχει εχθρούς καθώς τίποτα ποτέ και κανείς δεν μπορεί να την απειλήσει..
”εἰπὲ ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος; 4 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ. 5 πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι. 6 μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε μὴ θροεῖσθε· δεῖ γὰρ πάντα γενέσθαι, ἀλλ᾿ οὔπω ἐστὶ τὸ τέλος.”
Και ενώ αυτός εκάθητο στον όρος των Ελαιών, τον επλησίασαν οι μαθηταί ιδιαιτέρως και του είπαν· “πες μας, πότε θα γίνουν αυτά και ποιό θα είναι το σημείον, που θα προαναγγέλη την ένδοξον παρουσίαν σου και το τέλος του κόσμου;”
Ματθ. 24,4 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ.
Ματθ. 24,5 πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι.
Ματθ. 24,6 μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε μὴ θροεῖσθε· δεῖ γὰρ πάντα γενέσθαι, ἀλλ᾿ οὔπω ἐστὶ τὸ τέλος.
Ματθ. 24,6 Θα ακούσετε δε πολέμους και φήμες περί πολέμων, που γίνονται μακράν. Προσέχετε, μη ταράσσεσθε, νομίζοντες ότι αυτά είναι σημεία του τέλους. Διότι πρέπει όλα να πραγματοποιηθούν, αλλά ακόμα δεν θα έλθη το τέλος.
Δυο στίχους παρακάτω:
Όλα αυτά [είναι] αρχή ωδίνων.
Kάπου εκεί πρέπει να είμαστε στην αρχή των ωδίνων…
Ως και μεγάλοι άγιοι καμιά φορά κάνουν λάθος εκτιμήσεις όπως ο Άγιος Καλλίνικος της Τσερνίκα o oποίος είχε πειστεί ότι ήρθε το τέλος του κόσμου γι αυτό και είχε αναστείλει ματαιώσει την προγραμματισμένη ανέγερση μονής και τότε σε όραμα φάνηκαν ο Άγιος ιεράρχης Νικόλαος, προστάτης της μονής και o άγιος Μεγαλομάρτυρας Γεώργιος, οι οποίοι έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους και
του έκαναν παρατήρηση, γιατί δεν αρχίζει την κατασκευή της Μονής σέ
αυτό το νησί, αφού έλαβε τα χρήματα από τον αρχιερέα Στρατόνικο. Οι άγιοι λοιπόν που τον κρατούσαν από τα μπράτσα, του είπαν:
«Βλέπε ότι, όχι το 1848 είναι το τέλος του κόσμου, αλλά το τέλος του ορατού κόσμου θα
αρχίσει, όταν συμπληρωθούν 7500 χρόνια από κτίσεως Αδάμ.
Οπότε, πρόσθεσαν, άρχισε να κτίζεις το μοναστήρι στη μνήμη του Αγίου Γεωργίου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου