Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2023

Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ 3ο ΠΑΓΚ. ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 1o.


       Η Αποκάλυψη του Ιωάννου του Θεολόγου, το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, φανερώνει τα μέλλοντα να συμβούν, με ερμηνευτικό κλειδί την ενανθρώπιση του Υιού του Θεού, ο οποίος ως αρνίο άκακο υπέφερε εκούσια πάθη και Σταυρικό θάνατο για να μας ελευθερώσει από τη δουλεία του διαβόλου και να μας ανοίξει τον Ουρανό.

      Μετά την Ανάληψη του Κυρίου στους Ουρανούς, βλέπει ο Ιωάννης ότι μόνος Αυτός, ως «αρνίο εσφαγμένο» (Αποκ. 5:6), μπόρεσε να ανοίξει το επτασφράγιστο βιβλίο που φανερώνει το ανυπέρβλητο μέγεθος της αγάπης με την οποία κυβερνάει ο Θεός τον κόσμο και σώζει τους ανθρώπους. Γι’ αυτό εκτός από τον Χριστό «κανείς δεν μπορούσε στον Ουρανό, ούτε πάνω στη γη, ούτε κάτω από τη γη να ανοίξει το βιβλίο ούτε να το βλέπει»! (Αποκ. 5:3).

      Στον Ουρανό οι άγιοι «έπεσαν μπροστά στο Αρνίο», δηλ. προσκύνησαν, γιατί είναι Θεός ο Κ. Ιησούς Χριστός, ο οποίος ως «Αρνίο εσφαγμένο» (δηλ. με την ανθρώπινη φύση Του), μας εξαγόρασε με το αίμα του από τη δουλεία του Διαβόλου, συμφιλιώνοντάς μας με τον Θεό.

Γι’ αυτό η Αποκάλυψη γραμμένη από τον Μαθητή «τον οποίο ηγάπα ο Ιησούς» (Ιω. 13:23), φανερώνει ότι η Ιστορία έχει κέντρο τον Ιησού Χριστό.


 

https://youtu.be/iDV_kvG21lE

     Το άνοιγμα των σφραγίδων αποκαλύπτει ότι ο λόγος του Κυρίου, από τον λευκό καβαλάρη, «εξείλθε νικών και ίνα νικήσει» (6:2) δηλ. να κατατροπώσει όλη τη δύναμη του εχθρού (διαβόλου) (Λουκ. 10:19) να διδάξει και να ενισχύσει τους πιστούς.

      Όσοι δεν υπακούουν στον ευαγγελικό και ειρηνοποιό λόγο του Χριστού επιτρέπουν στα πονηρά πνεύματα να δράσουν μέσα τους, και στην κοινωνία γενικότερα. (Είναι οι καβαλάρηδες των τριών τελευταίων ίππων). Γι’ αυτό ακολουθούν έριδες, μάχες, σφαγές και πόλεμοι που δηλώνει ο κόκκινος ίππος με τον καβαλάρη του, ενώ έπεται μεγάλη πείνα και θανατικό που δηλώνεται από τον μελανό ίππο και καβαλάρη.

     Όταν η αμετανοησία κυριαρχήσει και η κακία γίνει αθεράπευτη εξέρχεται ο τελευταίος και πιο θανατηφόρος ίππος, ο χλωρός (πράσινο-κίτρινος), με αναβάτη που «έχει όνομα ο Θάνατος, και ο Άδης ακολουθούσε μαζί του», λέει ο Ιωάννης. Αυτός επιφέρει διπλό θάνατο, σωματικό και ψυχικό, γιατί ο Άδης είναι τόπος βασσάνων των ψυχών. Και τα γεγονότα που προκαλεί είναι παγκόσμιας σημασίας, εφ’ όσον του δόθηκε εξουσία πάνω στο ένα τέταρτο της γης, για να σκοτώσει με κάθε τρόπο, {με ρομφαία (μάχες με όπλα) και με λιμό (πείνα) και με θάνατο (κάθε είδους) και από τα θηρία της γης (μικρά όπως τα μικρόβια και μεγάλα)}.

      Όσοι Χριστιανοί πέθαναν για την πίστη τους στον Χριστό δοξάσθηκαν στον Ουρανό, όπου οι ψυχές τους βρίσκονται κάτω από το εκεί θυσιαστήριο, όπως βλέπει ο Ιωάννης μετά το άνοιγμα της 5ης σφραγίδας. Συνεχώς αναδεικνύονται άγιοι Μάρτυρες.

    Η έκτη (6η) σφραγίδα είναι ξεχωριστή, γιατί το άνοιγμά της αποκαλύπτει καταστάσεις ιδιαίτερα σημαντικές από πνευματικής πλευράς που διαδραματίζονται κυρίως πριν τη Συντέλεια (αλλά έχουν ήδη αρχίσει), και τότε θα υπάρξει και η αντίστοιχη υλική αποτύπωσή τους. Λέει ο Ιωάννης:

6-12 Και είδα όταν άνοιξε τη σφραγίδα την έκτη, και έγινε σεισμός μεγάλος. Και ο ήλιος έγινε μαύρος σαν σάκος τρίχινος και η σελήνη όλη έγινε σαν αίμα.

6-13 Και οι αστέρες του ουρανού έπεσαν στη γη όπως η συκιά ρίχνει τα άγουρα πρώιμα σύκα της, όταν σείεται από δυνατό άνεμο.

6-14 Και ο ουρανός αποχωρίστηκε (από το στερέωμα) σαν (αρχαίο) βιβλίο που τυλίγεται ελικοειδώς (κυλινδρικά). Και κάθε όρος και νήσος μετακινήθηκαν από τον τόπο τους.

     Δηλ. ο Ιωάννης βλέπει όπως και οι ζώντες πιστοί στην τότε εποχή (της 6ης σφραγίδας), ότι έγινε τόσο μεγάλη πνευματική συσκότιση που εμποδίζει το φως από τον Ήλιο της Δικαισύνης Χριστό να φτάνει ελεύθερα στις ψυχές των ανθρώπων, ενώ οι διωγμοί έχουν βάψει κόκκινη στο αίμα την Εκκλησία, που προσομοιάζεται με τη Σελήνη γιατί είναι ετερόφωτη και αυτή.

      Τον καιρό των αιρέσεων στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία επικρατούσε πνευματική σύγχυση, αλλά όχι τόσο έντονη όση θα είναι στο τέλος του κόσμου, ούτε είχαμε τόσο μαζική πτώση, όπως την περιγραφόμενη, πνευματικών αστέρων, δηλ. επισκόπων, όπως τους ερμήνευσε ο Κύριος στην αρχή του βιβλίου (Αποκ. 1:20).

      Όπου επιβλήθηκε ο αθεϊστικός κομμουνισμός, η συσκότιση ήταν χειρότερη από αυτή που προκάλεσαν οι προηγειθείσες αιρέσεις στην εποχή τους. Η στέρηση πνευματικού φωτός θα γίνει ολική όταν επανέλθει το παγκόσμιο αντίχριστο σύστημα, που τώρα, όπως έλεγε ο άγιος Παΐσιος «θα φάει μια σφαλιάρα και θα πάει πίσω». (Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β΄, «Πνευματική Αφύπνιση», σελ. 188).

     (Κατά τη Συντέλεια, η εκκοσμίκευση θα έχει ρίξει στα γήινα όλους σχεδὀν τους κληρικούς, που πριν έλαμπαν σαν αστέρες στον πνευματικό ουρανό φωτίζοντας τις ψυχές των Χριστιανών, οι οποίοι, εκτός από λίγους εκλεκτούς, θα παρασυρθούν σε αποστασία από την ανόθευτη Ορθόδοξο πίστη και θα ενωθούν με τις άλλες πλάνες και τον αθεϊσμό για να προσκυνήσουν τον Αντίχριστο.

      Τότε και οι Εκκλησιαστικές δομές, όπως οι επισκοπές, ενορίες κλπ που είναι σαν νησιά μέσα στον άπιστο κόσμο, θα μετακινηθούν από τον Ορθόδοξο τόπο τους στην πλάνη. Η διόρθωση θα έρθει με τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου και θα είναι οριστική, χωρίζοντας τους δικαίους από τους αδίκους και μεταποιώντας στην αφθαρσία όλο το υλικό Σύμπαν, με πρώτα τα αναστημένα σώματα των ανθρώπων).

      Με το άνοιγμα της 7ης σφραγίδας γίνεται σιγή στον Ουρανό, από το δέος των μελλόντων να συμβούν, που θα τα αναγγείλουν οι επτά σάλπιγγες. («Και είδα τους επτά αγγέλους που είχαν σταθεί μπροστά στον Θεό, και τους δόθηκαν επτά σάλπιγγες. Αποκ. 8:2).

     Τα γεγονότα των σαλπισμάτων είναι σχετικά με αυτά των σφραγίδων, όμως αποτελούν μια σειρά προειδοποιήσεων ιδιαίτερης πνευματικής σημασίας και παγκόσμιας εμβέλειας, καθώς από το πρώτο «το ένα τρίτο της γης κατακάηκε», από το δεύτερο «έγινε το ένα τρίτο της θάλασσας αίμα» δηλ. νεκρώθηκε κλπ.

    Στα δύο πρώτα σαλπίσματα έχομε τον οργανωμένο αθεϊσμό, τον (δογματικά αθεϊστικό) κομμουνισμό στη Ρωσία και τους δύο παγκόσμιους πολέμους, στο τρίτο την πυρηνική συμφορά του Τσερνομπίλ, στις 26-Απρ-1986. Γράφεται στην Αποκάλυψη:

Και ο τρίτος άγγελος σάλπισε: και έπεσε από τον ουρανό αστέρας μέγας καιόμενος σαν λαμπάδα και έπεσε πάνω στο ένα τρίτο των ποταμών και πάνω στις πηγές των νερών. Και το όνομα του αστέρα λέγεται ο Άψινθος (σαν το φυτό με την κατάπικρη γεύση, την αψινθιά). Και έγινε το ένα τρίτο των νερών σαν άψινθος και πολλοί από τους ανθρώπους πέθαναν από τα νερά, γιατί πικράθηκαν. (Αποκ. 8:10-11).

      Ο άγιος Παΐσιος (+1994), που έζησε το γεγονός, είχε σχολιάσει: «Εκεί, στην Αποκάλυψη, ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος αναφέρει ότι είδε αστέρα μέγα καιόμενο να πέφτει από τον ουρανό μολύνοντας, πικραίνοντας, και δηλητηριάζοντας θανάσιμα τα νερά και τις πηγές των υδάτων... Και το όνομα του αστέρος ΑΨΙΝΘΟΣ... Ουκρανικά Τσερνομπίλ. Όσοι περιμένουν ακόμη να πέσει κάποιο αστέρι από τον ουρανό έχουν πλανηθεί. Ποτέ δεν πρόκειται να καταλάβουν ότι αυτό έχει ήδη γίνει»! (Από την ενότητα «ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ» του βιβλίου του κ. Νικ. Ζουρνατζόγλου, «ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ - ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ»).

   Επειδή, σύμφωνα με τον άγιο Παΐσιο, δεν πρέπει να περιμένομε να πέσει ένα αστέρι από τον ουρανό, είναι αναγκαίο να εστιάσομε στο πνευματικό περιεχόμενο του σαλπίσματος, που καθορίζεται από την περιγραφή που κάνει ο Ιωάννης για τον αστέρα που «καιόμενος σαν λαμπάδα» έπεσε πάνω στο ένα τρίτο των ποταμών και πάνω στις πηγές των νερών κλπ, ενώ το συμβάν της πυρηνικής έκρηξης στο Τσερνομπίλ είναι απλώς η αντίστοιχη εικόνα που μας προειδοποιεί στο υλικό πεδίο για το υπάρχον πνευματικό πρόβλημα. Εξηγούμε εν συντομία:

    Να θυμώμαστε ότι εκτός από σώμα έχομε και ψυχή, η οποία ως λογική και αθάνατη και ζωοποιός του σώματός μας είναι ασυγκρίτως πολυτιμότερη από αυτό και από όλα τα υλικά αγαθά. «Διότι τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος εάν τον κόσμο όλο κερδίσει, στη δε ψυχή του ζημιωθεί; ή τι θα δώσει ο άνθρωπος αντάλλαγμα (ισάξιο) της ψυχής του»; (Ματθ. 16:26).

      Γι’ αυτό η εκ Θεού δοθείσα Αποκάλυψη στον Ιωάννη, είναι φυσικό να εστιάζεται στη σωτηρία των ψυχών[1] και, επομένως, στα εξεταζόμενα μηνύματα (των σφραγίδων, σαλπίγγων, φιαλών κλπ) να επικεντρώνεται στο πνευματικό τους μέρος.

      Οι άνθρωποι, λοιπόν, έχοντας ψυχή, που είναι πνεύμα όπως αυτό των αγγέλων, και σώμα υλικό, ζούμε σε δύο κόσμους συγχρόνως. Αυτοί, οι δύο κόσμοι, συνδέονται διά των δυνάμεων της ψυχής, αλληλεπιδρούν και άλληλο-κατανοούνται: «Ο τον φαινόμενον (υλικό) κόσμον νοών, θεωρεί τον νοούμενον (πνευματικό)», λέει ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής. Και κατανοεί από τον ένα κόσμο τον άλλο: ...«Και νοεί, εν μεν τω νοητώ τον αισθητόν (ή υλικό), ...εν δε τω αισθητώ τον νοητόν (ή πνευματικό)». (Προς Θαλάσσιον ερ. 47η). Με τον τρόπο αυτό συνεχίζομε την ερμηνεία:

    Στον πνευματικό κόσμο (όχι αυτόν της διανόησης, αλλά αυτόν των ψυχών) υπάρχουν πνευματικοί αστέρες - επίσκοποι (Αποκ. 1:20), και αυτός που προκαλεί τη ζημιά της 3ης σάλπιγγας είναι μέγας, για το πλήθος που τον ακολουθεί και όχι για την αξία του, διότι τότε δεν θα έπεφτε από τον Ουρανό.

    Έπεσε ενώ καιγόταν σαν λαμπάδα ο μέγας αυτός επίσκοπος, δηλ. φαινόταν σαν να έχει ζωντανή πίστη, με την οποία ο κάθε Χριστιανός ζητάει από τον Θεό σε όλο το διάστημα της ζωής του την κάθαρση των αμαρτιών και τον φωτισμό του, και αυτό συμβολίζουν οι λαμπάδες ή κεριά που ανάβομε στις εκκλησίες. Αντίθετα από τα φαινόμενα ήταν ο πόθος των γηίνων που τον έρριξε από τον Ουρανό.

      Η Χριστιανική διδασκαλία είναι ύδωρ ζωής και, όπως είπε ο Χριστός στη Σαμαρείτιδα, όποιος τη λάβει θα γίνει μέσα του «πηγή ύδατος αλλομένου (που ξεπηδάει) εις ζωήν αιώνιον» (Ιω. 4:14), δηλ. θα γίνει και αυτός κήρυκας του ευαγγελίου της αιωνίου βασιλείας, όπως εκτός των άλλων Μαθητών έγινε και η ίδια η Σαμαρείτιδα.

     Πτώσεις αστέρων πνευματικών υπήρξαν πολλές στην εκκλησιαστική ιστορία, ήτοι κατά καιρούς υπήρξαν επίσκοποι και άλλοι κληρικοί και επιφανείς Χριστιανοί που απομακρύνθηκαν από την καθαρότητα της Ορθοδοξίας δημιουργώντας αιρέσεις.

     Εδώ ένας μέγας επίσκοπος «όνομα έχει ότι ζει, αλλά είναι νεκρός», (όπως ο Κύριος είπε για τον επίσκοπο των Σάρδεων) (Αποκ. 3:1), διότι ενώ έπεσε σε αίρεση, συνεχίζει να παρουσιάζει τον εαυτό του ως φορέα χάριτος και αληθείας. Εξακολουθεί να βρίσκεται στο προσκήνιο όταν η 3η σάλπιγγα αναγγέλει ένα νέο παγκόσμιο γεγονός μεγάλης πνευματικής σημασίας.

      Ο τόσο μεγάλος, για την κοσμική του ανταπόκριση επίσκοπος, δεν είναι άλλος από αυτόν της παλαιάς Ρώμης. Ήταν μεγάλος και όταν έπεσε το 1054 δημιουργώντας το σχίσμα με την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία, ενώ συνεχίζει να πέφτει από πλάνη σε πλάνη, παρ’ όλη τη φαινομενική του ευσέβεια. Το 1870 ο πάπας ανακηρύχθηκε αλάθητος, δηλ. θεός, απόφαση που επικύρωσε η 2η Βατικανή Σύνοδος (1962-1965), η οποία μάλιστα δέχθηκε ότι το αλάθητο ισχύει ακόμα και όταν ο πάπας δεν μιλάει από καθέδρας! (Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης. Βλ. Η-46).

    Το 1986, τη χρονιά της πυρηνικής καταστροφής στο Τσερνομπίλ, ο πάπας της Ρώμης ξεκίνησε επίσημα στην Ασίζη της Ιταλίας τις Πανθρησκευτικές Συνάξεις, δήθεν για την επίτευξη κοσμικής ειρήνης, αλλά χωρίς να υπάρχει ειρήνη Θεού στις ψυχές των διαφόρων θρησκευτικών ομάδων που συμμετείχαν, μεταξύ των οποίων ήταν και οι μάγοι Βουντού!

    Ο πάπας της Ρώμης όχι μόνο έπεσε από τον Ουρανό αλλά έπεσε πικραίνοντας τα «νερά» δηλ. δηλητηριάζοντας τον πυρήνα της Χριστιανικής διδασκαλίας που είναι η σωτηρία αποκλειστικά διά του Ιησού Χριστού. Στην αυθεντική της μορφή η διδασκαλία αυτή είναι ύδωρ ζωής καθώς πηγάζει από τον ίδιο τον Κύριο και αρδεύει σαν με μικρότερες πηγές και ποτάμια, δηλ. διά των Αποστόλων, Ευαγγελιστών και των Μαθητών τους όλη την Οικουμένη.

    Έτσι, λίγο πριν την επίσημη αναγγελία της Νέας Τάξης από τον Αμερικανό πρόεδρο Bush τον πρεσβύτερο το 1990,[2] έχομε στις 27 Οκτ 1986 στην Ασίζη τα θρησκευτικά της εγκαίνια, στα οποία ο πάπας προΐσταται όλων των θρησκευτικών ομάδων ντυμένος στα λευκά ως «αρνίον». Αλλά με το να ενώνει όλες αυτές τις ομάδες με τις πολλές αντιφατικές και βλάσφημες περί Θεού δοξασίες κατέχει τη θέση του Ψευδοπροφήτη της Αποκάλυψης. Και η εγκαινιασθείσα τότε θρησκευτικότητα της «Νέας Τάξης» (NWO) ή «Παγκόσμιας Βαβυλώνας» είναι η «πολύθεη αθεΐα» κατά την έκφραση του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού (η οποία κατά τον άγιο Ανδρέα Καισαρείας θα φέρει τον (τελικό) Αντίχριστο).

    Να σημειωθεί ότι την ίδια ημερομηνία[3] ξεκινάει η οικονομία της Νέας Τάξης με την ηλεκτρονική ένωση των χρηματαγορών παγκοσμίως!

    Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς βλέπει την πτώση του πάπα να είναι ξεχωριστή: «Στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους υπάρχουν τρεις κυρίως πτώσεις: του Αδάμ, του Ιούδα, και του Πάπα». Να γιατί λοιπόν ο πάπας της παλαιάς Ρώμης είναι μεν μεγάλος επίσκοπος - αστέρας, αλλά και με μεγάλες πτώσεις που έχουν δραματικές συνέπειες, ιδίως τώρα, που ηχούν οι σάλπιγγες αναγγέλοντας γεγονότα παγκόσμιας σημασίας. Και το κακό είναι ότι παρασύρονται απ’ αυτόν και οι Ορθόδοξοι.

WCC: Το παγκόσμιο συμβούλιο των εκκλησιών (world council of churches) χρησιμοποιεί παραποιημένα Χριστιανικά σύμβολα!

Εδώ από την 9η Συνέλευση στο Porto Alegre, στις 20-2-2006.

    Η συμμετοχή εκπροσώπων των Ορθοδόξων στον Οικουμενισμό (που προσπαθεί να ενώσει επιφανειακά τις Χριστιανικές ομάδες παραβλέποντας τις πλάνες κάθε μιας)[4] και στην Πανθρησκεία που θέλει να ενώσει όλους, ακόμη και τους αθέους[5] υπό τον πάπα της Ρώμης, αμβλύνει το θρησκευτικό συναίσθημα των πιστών, πικραίνει τις ψυχές τους και οδηγεί σε εκκοσμίκευση και αποστασία. Και μετά την αποστασία θα αποκαλυφθεί ο Αντίχριστος, λέει ο απόστολος Παύλος. (Β Θεσ. 2:3).

     Η καταστροφή του Chernobyl (Τσερνομπίλ) στις 26 Απριλίου 1986 ήταν και η αιτία κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης λέει ο τελεταίος ηγέτης της, Γκορμπατσώφ.[6]

   Έτσι το ίδιο γεγονός ήταν αιτία και για να ξεκινήσει η παγκοσμιοποίηση μετά 5 χρόνια, προειδοποιώντας μας για τον χωρίς Χριστό τρόπο ζωής, που αυτή εισήγαγε.[7]

    Και νέα προειδοποίηση δόθηκε από την πυρηνική καταστροφή στη Φουκοσίμα (μετά από προηγηθέντα σεισμό Μ=9,1 και τσουνάμι) μια γενιά αργότερα, στις 11 Μαρτίου του 2011.

           Ο πόλεμος Ρωσίας  - Ουκρανίας απέδειξε ήδη ότι οι διακηρύξεις υπέρ της ειρήνης ήταν λόγια αδύναμα και υποκριτικά στα χείλη των Οικουμενιστών. Έρχεται ο 3ος παγκόσμιος πόλεμος, όπως θα δούμε στη συνέχεια, παρά τις υποκριτικές διακηρύξεις υπέρ της ειρήνης. Όπως είπε ο απόστολος Παύλος: «όταν λένε ειρήνη και ασφάλεια, τότε αιφνίδιος έρχεται πάνω τους ο όλεθρος» (Α Θεσ. 5:3). Έλεγε ο άγιος Παΐσιος:

      «Όταν μαζεύονται τι μάγοι τι πυρολάτρες, τι Προτεστάντες, ένα σωρό - άκρη δεν βρίσκεις - για να φέρουν την ειρήνη στον κόσμο, πώς να βοηθήσουν; Ο Θεός να με συγχωρέσει, αυτά είναι κουρελούδες του διαβόλου. Γίνεται ειρήνη με αμαρτωλό συνεταιρισμό»; (Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β΄, «Πνευματική Αφύπνιση», σελ. 355).

        Ο άγιος Πορφύριος (+1991) έλεγε για την επιχειρούμενη Πανθρησκεία για δήθεν λόγους ειρήνης ότι δεν είναι έτσι. Γιατί μόνο η θρησκεία του Χριστού ενώνει!..[8]

     Και για την επιδιωκόμενη ένωση των αυτό-αποκαλούμενων Χριστιανικών  Εκκλησιών, ο άγιος Σωφρόνιος (+1993) έλεγε: Η «ένωση ‘Εκκλησιών’» είναι δύσκολη, έως αδύνατη. Όσοι ομιλούν για «ένωση ‘Εκκλησιών’» δεν γνωρίζουν ούτε την νοοτροπία των ετεροδόξων ούτε το ύψος της Ορθοδοξίας. Μερικοί από τους ετεροδόξους μισούν τους Ορθοδόξους. Απόδειξη είναι ότι, αν κάποιος Δυτικός γίνει βουδιστής ή μαρξιστής, οι οικείοι του δεν τον αποβάλλουν από την οικογένειά τους, αν όμως γίνει Ορθόδοξος, τότε τον αποβάλλουν. (Α 17 σελ. 337).

- Να κρατούμε την Ορθόδοξη πίστη. Και, επειδή ζούμε σε δύσκολους καιρούς, θα λάβουμε μισθό περισσότερο από άλλους ανθρώπους που έζησαν τις παλαιότερες εποχές και κράτησαν την πίστη. (Α27 σελ. 378 - Από το βιβλίο (Β έκδοση) του Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, Ιεροθέου: «Οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ»).

      Ένα απλό παράδειγμα της αλλοίωσης της πίστης των Ορθοδόξων από τη “θρησκευτικότητα” της Νέας Τάξης, έδωσε ο μακαριστός γέροντας Γεώργιος Καψάνης, της Μονής οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους:

«Ζούμε (είπε) σε εποχή συγχύσεως, διαχριστιανικού και διαθρησκειακού συγκρητισμού (αναμείξεως), προωθήσεως της λεγομένης «Νέας Εποχής». Το πλήρωμα της Εκκλησίας μας επηρεάζεται. Πρόσφατα Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών έγραφε ότι ημπορεί να ανάψει κερί μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, όπως και μπροστά στο άγαλμα μιας από τις θεές του Ινδουισμού»!..[9]

    Αλλά «πάντες οι Θεοί των εθνών δαιμόνια», λέει ο Δαβίδ (Ψαλ. 95:5). Και ο Κύριος ξεκαθαρίζει: «Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν». (Ματθ. 6:24).

      Συνοψίζοντας ως εδώ, λέμε ότι η κατάσταση στη γη χειροτερεύει επειδή η πνευματική κατάσταση χειροτερεύει. Διότι οι Χριστιανοί, και ιδίως οι καθοδηγητές τους, που έπρεπε να είναι το φως του κόσμου παρασύρθηκαν από το σκοτάδι των κοσμικών και άλλων αμαρτωλών πρακτικών της παγκοσμιοποίησης. Έτσι, σαν αλάτι άχρηστο, δεν είναι χρήσιμοι στον Χριστό για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Επειδή χωρίς να το πολυκαταλάβουν πετάχθηκαν έξω από την Εκκλησία των αγίων,[10] ενώ η συμφορά του 3ου Παγκ. Πολέμου έρχεται...


[1] Υπάρχουν και αποκλειστικά πνευματικά μηνύματα, όπως αυτά των Εκκλησιών, των 144.000 κλπ.

[5] Επίσημα στην Ασίζη από το 2011 https://www.imdleo.gr/htm/assisi.htm

[6] https://youtu.be/wnFshddu0-g?t=2182 (στο 36ο λεπτό).

[7] Δείτε ακόμη: Η πυρηνική καταστροφή στο Τσερνομπίλ. Οι προφητείες, η εμφάνιση της Παναγίας και τα θαύματα: https://www.imdleo.gr/diaf/2021/Chernobyl_new.pdf

[9] «Ορθοδοξία και Ρωμαιοκαθολικισμός (Παπισμός) - Κύριαι Διαφοραί»:

https://www.imdleo.gr/diaf/2006/21-orthodoxia-rwm-Kapsanis.pdf

[10] Δείτε Ματθ. 5:13-16.

 

imdleo.gr 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου