O Nόμος του Μωυσέως όριζε: «Εάν δε γένηται εν τινι αμαρτία κρίμα θανάτου και αποθάνη και κρεμάσητε αυτόν επί ξύλου,… ότι κεκατηραμένος υπό Θεού πας κρεμάμενος επί ξύλου…» (Δευτερονόμιο ΚΑ΄, 22).
Το ρωμαϊκό δίκαιο όριζε τους κακούργους να τους σταυρώνουν για παραδειγματισμό.
Οι αρχιερείς και το πρεσβυτέριο γνώριζαν πολύ καλά γιατί εκραύγαζαν και απαιτούσαν την Σταύρωση του Ιησού. Ο Ιησούς όμως, εμπράκτως απέδειξε ότι είναι ο Μόνος που για χάρη του έρωτός Του προς εμάς, μπορεί να αγιάζει ένα σύμβολο κατάρας, επονείδιστου θανάτου, σύμβολο κακουργηματικού χαρακτήρα, και να το μετατρέπει και καθιστά σε παγκόσμιο σύμβολο αγάπης και σωτηρίας· να κάνει δισεκατομμύρια κόσμο –καθημερινά ανά τους αιώνες– να κάνουν το σημείο του Σταυρού επί του σώματός τους, να κοσμούν τον λαιμό τους με τον σταυρό και να επικαλούνται την Χάρη αυτού του συμβόλου, προσευχόμενοι: «Σταυρέ του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει σου…».
Πόσα εκατομμύρια μάρτυρες έχοντας κατά νου τον Εσταυρωμένο έρωτά τους, θυσίασαν τη ζωή τους υπομένοντας φρικτά μαρτύρια! Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας, ο Θεοφόρος, ο οποίος οδηγούμενος στη Ρώμη για να βασανισθεί και να θανατωθεί, έλεγε: «Ζων γαρ γράφω υμίν, ερών του αποθανείν. Ο εμός έρως εσταύρωται, και ουκ έστιν εν εμοί πυρ φιλόϋλον».
O Iησούς όρισε δε, ότι κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του, τιμητικά πρώτα θα δούμε τον Τίμιο Σταυρό Του και μετά Εκείνον: «και τότε φανήσεται το σημείον του υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ…» (Ματθ. ΚΔ΄, 30).
Αυτός, ο Οποίος από τον έρωτά Του για εμάς αγίασε το κατηραμένο σύμβολο του σταυρού, ας είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι κι εμάς μπορεί να μας αγιάσει, εάν με την αυτεξούσια βούλησή μας δεν Τον εμποδίζουμε.
Εύχομαι ολοψύχως, με τη Χάρη και τη δύναμη του Τιμίου Σταυρού που σήμερα εορτάζουμε, να μεταφέρουμε τον έρωτα της ζωής μας από τον εαυτό μας στην Εσταυρωμένη Αγάπη. Χρόνια Πολλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου