Η «συνάντηση» ενός πράκτορα της KGB με τον συγγενή του Άγιο Θεοφάνη τον Έγκλειστο.

 

 

Συναξάριον.
Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον
Τῇ Ι´ (10ῃ) τοῦ μηνὸς Ἰανουαρίου, Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου Ἐπισκόπου Νύσσης, ἀδελφοῦ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καὶ ἑνὸς τῶν ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα πατέρων τῆς Β´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐν ἔτει τριακοσιοστῷ ἐνενηκοστῷ καὶ πέμπτῳ (395), εἰρηνικῶς τελειωθέντος.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῆς ἁ­γί­ας Θεοσεβίας τῆς Διακονίσσης, συμβίας τοῦ ὡς ἄνω Γρηγορίου Νύσ­σης. (†385)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Δομετιανοῦ Ἐπισκόπου Μελιτινῆς, ἐν ἔτει ἑξακοσιοστῷ καὶ δευτέρῳ (602)
Τῇ αὐτῆ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Μαρκιανοῦ, Πρεσβυτέρου καὶ Οἰκονόμου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας, κτίτορος τοῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας, ἐν τῇ Βασιλευούσῃ, ἐν ἔτει τετρακοσιοστῷ ἑβδομηκοστῷ καὶ πρώτῳ (471) κοιμηθέντος καὶ πολλοῖς θαύμασι καὶ σημείοις ἔτι ζῶντος αὐτοῦ παρὰ Θεοῦ τιμηθέντος.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Ἀμμώνιος, ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Νιτρίας ἀσκήσας μετὰ καὶ πέντε ἀδελφῶν αὐτοῦ, μαθητὴς τοῦ Ἀββᾶ Παμβὼ γενόμενος καὶ εἰς μέτρα ἀπαθείας ἀνελθών, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. (ε´ αἰ.)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Παύλου, κτίτορος τῆς Μονῆς Ὀμπνόρα, ἐν Βο­λογκντᾷ τῆς Ῥω­σί­ας, ἐν ἔτει χιλιοστῷ τετρακοσιοστῷ εἰκοστῷ καὶ ἐννάτῳ (1429) κοιμηθέντος, ἔτι δὲ καὶ Μακαρίου τοῦ μαθητοῦ αὐτοῦ, κτίτορος τῆς Μονῆς Πίσμα.(ιε´ αἰ.)
Τῇ αὐ­τῇ ἡ­μέ­ρᾳ, μνή­μη τοῦ ἁ­γί­ου ἱ­ε­ρο­μάρ­τυ­ρος Ἐ­φραίμ, ἡ­γου­μέ­νου τῆς μο­νῆς Ὀμ­πνό­ρα καὶ τῶν σὺν αὐ­τῷ ἓξ μο­να­χῶν μαρ­τύ­ρων, ὧν τὰ ἱ­ε­ρὰ σκη­νώ­μα­τα ἄ­φθο­ρα δι­α­τη­ροῦν­ται. (†1538)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἀντίπα τοῦ Μολδαβοῦ, τῆς Ῥουμανικῆς Σκήτης τοῦ Ἄθω, τοῦ Ἡσυχαστοῦ, ἐν ἔτει χιλιοστῷ ὀκτακοσιοστῷ ὀγδοηκοστῷ καὶ δευτέρῳ (1882) κοιμηθέντος ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Βαλαάμ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου, Ἐπισκόπου Ταμπὼβ καὶ Βλαδιμίρ, ἐκ τῶν πρωτεργατῶν τῆς πνευματικῆς καὶ φιλοκαλικῆς ἀναγεννήσεως ἐν Ῥωσίᾳ καὶ συγγραφέως πνευματεμφόρων λόγων, ἐν ἔτει χιλιοστῷ ὀκτακοσιοστῷ ἐνενηκοστῷ καὶ τετάρτῳ (1894) κοιμηθέντος.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Νέου Ἱερομάρτυρος Ἀνατολίου, Μητροπολίτου Ὀδησσοῦ, ἐν ἔτει χιλιοστῷ ἐννεακοσιοστῷ τριακοστῷ καὶ ὀγδόῳ (1938), μετὰ πολλὰς ὑπερορίας καὶ βασάνους ὑπὸ ἀθέων διωκτῶν ἐν Ῥωσίᾳ, ὁμολογητικῶς τὸ ζῇν ἐκμετρήσαντος.

Στίχοι
Ἡ Μούσα Γρηγόριος, οὗ Νύσσα θρόνος,
Οὐ Πιερίαν, ἀλλ᾿ Ἐδὲμ σκηνὴν ἔχει.
Γρηγόριον δεκάτῃ θανάτου κνέφας ἀμφεκάλυψεν.
Στίχοι Εἰς τὸν Παῦλον
Ἐν ἡσυχίᾳ τὸν βίον ἐκπεράσας,
Νῦν δοξολόγει Θεὸν ἀλήκτως, Παῦλε.
Στίχοι: Φῶς Θεοῦ τὸ ἄδυτον ἐπιφαίνει ἄρτι,
Θεοφάνης ἔγκλειστος ἱλαρὸς ὡς λύχνος.
Τοῦ Ταμπὼφ καὶ Βλαδιμὶρ ἐν τῇ Ῥωσίᾳ θρόνος,
Ἱεραρχικὴν Θεόφανες βοᾷ σοι ὑμνωδίαν.
Δεκάτῃ ταῖς χερσὶ Θεοῦ παρέδωκε τὸ πνεῦμα,
Θεοφάνης ἔγκλειστος Ἐπίσκοπος Ῥωσίας.

Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Νύσσης
«ὡς κηρίον μέλιτος, τὸν γλυκασμόν σου τῶν λόγων ἀποστάξας»

…Μία αλλαγή τόπου δεν φέρνει τον Θεό κοντύτερα σε σας. Άσχετα από το που μπορεί να είστε, ο Κύριος θα ρθεί σε σας αν η ψυχή σας είναι τέτοια, ώστε να μπορεί να κατοικήσει και να βαδίσει μέσα σας. Αλλά αν ο έσω άνθρωπος μέσα σας είναι γεμάτος απάτη, τότε, ακόμα κι αν στέκεστε στον Γολγοθά ή στο Όρος των Ελαιών, ή κάτω από το μνημείο της Αναστάσεως, είστε τόσο μακριά από του να λάβετε τον Χριστό μέσα σας όσο ένας που δεν έχει ακόμα αρχίσει να ομολογεί πίστη σ᾽ Αυτόν». Αντίθετα, «η αληθινή Βηθλεέμ, και ο αληθινός Γολγοθάς, και το αληθινό Όρος των Ελαιών, και η αληθινή Ανάσταση, όλα βρίσκονται στην καρδιά του ανθρώπου που έχει τον Θεό». Τι θα βρούμε στα Ιεροσόλυμα που είναι νέο; «θα βρούμε ότι ο Χριστός που φανερώθηκε εκεί ήταν ο αληθινός Θεός, αλλά αυτό το ομολογούμε πριν έλθουμε στα Ιεροσόλυμα και μετά το ταξίδι μας η πίστη μας ούτε μειώθηκε ούτε αυξήθηκε. Γνωρίζαμε επίσης ότι Αυτός έγινε άνθρωπος διά της Παρθένου πριν πάμε στη Βηθλεέμ. Πιστεύαμε στην Ανάσταση των νεκρών πριν δούμε τον τάφο Του. Ομολογούμε την αλήθεια της Αναλήψεως πριν δούμε το Όρος των Ελαιών. Είναι πιο σπουδαίο να «μεταβούμε από το σώμα προς τον Κύριό μας παρά να ταξιδέψουμε από την Καππαδοκία στην Παλαιστίνη».
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΛΩΡΟΦΣΚΥ (ΕΡΓΑ 7), «Οι Ανατολικοί Πατέρες του τετάρτου αιώνα.», (ελλ. μετ. Π.Κ. Πάλλη(Θεσσαλονίκη: εκδ. Πουρναρά,1991, σελ. 221-231)

***

Πώς η «συνάντηση» ενός πράκτορα της KGB με τον συγγενή του Άγιο Θεοφάνη τον Έγκλειστο του γνώρισε τον Θεό και άλλαξε τη ζωή του!

Αυτή την εκπληκτική ιστορία την αποκάλυψε ένας πρώην υπάλληλος των Σοβιετικών Ειδικών Υπηρεσιών που έζησε ολόκληρη τη ζωή του στο εξωτερικό. Τώρα είναι συνταξιούχος και πηγαίνει τακτικά στην εκκλησία, εξομολογείται και κοινωνεί αναφέρει ο π. Αλέξανδρος Dyachenko και συνεχίζει:

Το 1988, γιορτάστηκε η μεγάλη επέτειος στη Ρωσία για τον εχριστιανισμό των Ρως. Η Περεστρόικα επέτρεψε να μιλάμε για τη Χιλιετία του Βαπτίσματος σχεδόν σε ολόκληρη τη χώρα. Αν η Περεστρόικα δεν είχε έλθει τότε, ο συγκεκριμένος εορτασμός δεν θα είχε αγγίξει και πολλούς…
Τον Ιούνιο του ίδιου έτους, έλαβε χώρα ένα τοπικό Συμβούλιο Εκκλησιών, μοναδικό γεγονός για τη συγκεκριμένη εποχή – ο εορτασμός εννέα νέων αγίων. Ήταν μοναδικό γιατί τελευταία φορά που είχε συμβεί κάτι τέτοιο ήταν το 1916. Το Κομμουνιστικό καθεστώς, είχε ορκιστεί να οικοδομήσει τον κομμουνισμό στη χώρα και να δείξει στον λαό τον «τελευταίο ιερέα», έτσι δεν θα μπορούσε να επιτρέψει οποιοδήποτε εορτασμό. Άλλωστε, αν εορτάζονταν νέοι άγιοι, τότε η Εκκλησία είναι ζωντανή.

Εκτός από τους αντιπροσώπους, στο Συμβούλιο συμμετείχαν μέλη ξένων αποστολών, μεταξύ των οποίων εκπρόσωποι των καθολικών και προτεσταντικών ομολογιών. Υπήρξε επίσης μια τριμελής αντιπροσωπεία από τις σκανδιναβικές χώρες. Κατά την άφιξη, ανέθεσαν την εξυπηρέτησή τους σε έναν οδηγό – μεταφραστή, αξιωματικό της KGB, ο οποίος τους συνόδευε παντού. Ήταν παρών ακόμη και στις συνόδους του Συμβουλίου, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος-Αγίου Σεργίου Λαύρας.
«Τον γνωρίζω όλα αυτά τα χρόνια», είπε ο άνθρωπος που αποκάλυψε αυτή την ιστορία, «και σήμερα είμαστε ενορίτες της ίδιας εκκλησίας της Μόσχας. Έτσι έκανε μεταστροφή στο Θεό…»

Κατά τη διάρκεια της λατρείας, μεγάλες εικόνες των νέων αγίων τοποθετήθηκαν στο ναό για κοινή προσκύνηση.
Από εδώ και κάτω, η αφήγηση συνεχίζεται από τον οδηγό-μεταφραστή τότε αξιωματικό της KGB που συνόδευε τη σκανδιναβική αντιπροσωπεία:

«Μία από τις εννέα εικόνες τοποθετήθηκε ακριβώς απέναντι μας. Απεικόνιζε έναν ασκητή – μοναχό με μια εικόνα της Παναγίας στο στήθος του. Με το δεξί του χέρι ευλογούσε και στο αριστερό κρατούσε ένα βιβλίο. Δεν ήξερα ποιος ήταν, αλλά κοιτάζοντας προσεκτικά, διάβασα: «Ο Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος ».

«Αν και το βλέμμα του αγίου ήταν ελαφρώς προς στο πλάι, μου φάνηκε ότι κοιτούσε ευθεία στα μάτια μου. Κι όσο κι αν απομακρύνθηκα από αυτόν, τα μάτια μας συναντήθηκαν ξανά και ξανά. Ήξερα ότι ανάμεσα στους προγόνους μου υπήρχαν κάποιοι ιερείς και μοναχοί. Δεν πίστευα στον Θεό εκείνη την εποχή – ποτέ δεν είχα ενδιαφέρον για ανάλογα θέματα. Επιπλέον ήμουν αξιωματικός της κρατικής ασφάλειας και μια τέτοια σχέση με τον Θεό θα μπορούσε να θέσει την καριέρα μου σε κίνδυνο, οπότε η οικογένειά μου ποτέ δεν είχε συζητήσει για το θέμα αυτό.

«Κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος, ζήτησα από τους ανθρώπους που συνόδευα να μου μιλήσουν για τον Άγιο Θεόφανη.

«Ω», μου είπε ένας από αυτούς, «ήταν ένας σπουδαίος ασκητής, σύγχρονος μας, που επέλεξε το αρχαίο κατόρθωμα της απομόνωσης», και συνέχισε λέγοντας μου περισσότερα για αυτόν τον Άγιο.

Μετά το μεσημεριανό φαγητό, κοίταξα ξανά την εικόνα του αγίου και γνωρίζοντας για τη ζωή του, φαντάστηκα ότι οι πιστοί πρόγονοί μου μάλλον θα του έμοιαζαν. Θα ήταν ενδιαφέρον να δω τα πρόσωπά τους. Η γιαγιά μου είχε διασώσει κάποιες παλιές, προ-επαναστατικές φωτογραφίες για τις οποίες σίγουρα κάτι θα ήξερε η μητέρα μου.

Το βράδυ, αφού επέστρεψα στο σπίτι, τηλεφώνησα στους γονείς μου. Η μαμά πήρε το τηλέφωνο και άρχισα να την ρωτώ για τους προγόνους μας οι οποίοι ήταν ιερείς πριν από την επανάσταση και ρώτησα αν υπήρχαν φωτογραφίες.

« Είμαι έκπληκτη», απάντησε η μαμά μου, «οι πρόγονοί μας δεν σε ενδιέφεραν ποτέ πριν, και σήμερα ξαφνικά άρχισες να ρωτάς γι αυτούς. Τι συμβαίνει;»

Τότε της είπα ότι ήμουν τη Λαύρα και την επιμονή μου να κοιτάζω όλη την ημέρα την εικόνα του Αγίου Θεοφάνη και ότι για κάποιο λόγο ήθελα να μάθω περισσότερα για τους προγόνους μας. Εκείνη ήταν σιωπηλή.

»Μαμά, γιατί σιωπάς; Με ακούς ;», την ρώτησα

«Σ’ ακούω», είπε η μητέρα μου…, «και δεν μπορώ να το πιστέψω, επειδή εσύ, γιέ μου, είσαι δισέγγονος-ανιψιός του Αγίου Θεοφάνη. Φαίνεται ότι ο άγιος πρόγονος μας σε βρήκε μόνος του και σε κοιτούσε στα μάτια όλη μέρα! ».

Ιερέας Αλέξανδρος Ντιάσενκο
2 Αυγούστου 2019
(Β4) Ιεραποστολική Υπηρεσία-«Схолии. Простые и сложные истории о людях»
http://www.pravoslavie.ru/122807.html
http://klise.ru/2011-04-16-16-42-48/3262-2019-08-08-19-44-32.html

Αγίου Παϊσίου

Είναι ζωντανή η παρουσία των Αγίων! Και όταν ακόμη εμείς δεν τους βρίσκουμε,
εκείνοι μας βρίσκουν!(Λόγοι Αγίου Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
“Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, σελ.114-116)

Αδελφοί, σε μια μέρα, μπορείτε να κερδίσετε όλη την αιωνιότητα. Αδράξτε την ημέρα της μετανοίας σας!… και μία αλλαγή τόπου δεν φέρνει τον Θεό κοντύτερα σε σας, η αληθινή Βηθλεέμ, και ο αληθινός Γολγοθάς, και το αληθινό Όρος των Ελαιών, και η αληθινή Ανάσταση, όλα βρίσκονται στην καρδιά του ανθρώπου που έχει τον Θεό. Άγιος Γρηγόριος Νύσσης
https://iconandlight.wordpress.com/2023/01/09/87107/

Σε κάθε γήινο υπάρχει πολύς ουρανός. Θαυμαστά παραδεισένια θεάματα από τους βίους των οσίων Παύλου της Ομπνόρα και Παϊσίου του Αγιορείτου
https://iconandlight.wordpress.com/2020/01/09/37894/

Έχετε ταπείνωση; Έχετε το Θεό. Τα έχετε όλα! Ο πιο σίγουρος δρόμος προς τη βασίλεια των ουρανών είναι η ταπείνωση. Οπλίσου με πίστη και υπομονή. Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος
https://iconandlight.wordpress.com/2019/01/09/26872/

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς.
Ἦχος α´.

Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις, τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα, καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανεὶς Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὸν κόσμον φωτίσας δόξα σοι.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Θείαν γρήγορσιν, ἐνδεδειγμένος, στόμα σύντονον, τῆς εὐσεβείας, ἀνεδείχθης Ἱεράρχα Γρηγόριε. Τῇ γὰρ σοφίᾳ τῶν θείων δογμάτων σου, τῆς Ἐκκλησίας εὐφραίνεις τὸ πλήρωμα. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς σοφίας τὸν πλοῦτον, θησαυρίσας Γρηγόριε, τὴν τῶν μωρολόγων πτωχείαν, θεοσόφως διήλεγξας· καὶ πλοῦτον ἐναπέθεσας πολύν, Χριστοῦ τῇ Ἐκκλησίᾳ ἀληθῶς, θεολόγων σου δογμάτων τοὺς θησαυρούς· διό σοι ἀναβοῶμεν· Δόξα τῷ σε δοξάσαντι Χριστῷ· δόξα τῷ σε θαυμαστώσαντι· δόξα τῷ δωρησαμένῳ σε ἡμῖν, πρέσβυν ἀκοίμητον.

Ἀπολυτίκιον τοῦ ὁσίου Θεοφάνους τοῦ ᾿Εγκλείστου
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Θεοφάνους ὁσίου, τοῦ ἐγκλείστου θαυμάσωμεν, τὴν θεοφιλῆ πολιτείαν, καὶ τὴν κρείττονα ἔφεσιν˙σοφίας γὰρ ὑπῆρξεν ἐραστής, καὶ βίβλων θεοσόφων συγγραφεύς, κατὰ μόνας προσευχόμενος ἐκτενῶς, ἀγάπης τῇ ἐγγύτητι. Χαίροις ὁ Ἱεράρχης ὁ κλεινός, χαίροις σοφὲ διδάσκαλε˙ χαίροις ὁ τῆς Ῥωσίας τὸν λαόν, ποιμάνας ἐν εὐθύτητι.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Δομετιανοῦ.
Ἦχος δ´. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Ὡς καθαρὸς καὶ φωτισμοῦ θείου πλήρης, τὴν τοῦ ποιμαίνειν ἐπιστεύθης φροντίδα, τοὺς ἄρνας Πάτερ ὅσιε Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ· ὅθεν δι᾿ ἀσκήσεως, καὶ ποικίλων θαυμάτων, τῆς ἱεραρχίας σου, τὴν χλαμύδα κοσμήσας, τῆς Ἐκκλησίας Δομετιανέ, ὤφθης κοσμήτωρ, αὐτῆς προϊστάμενος.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Μαρκιανοῦ, Πρεσβυτέρου
Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.

Μέγα πρότυπον, φιλανθρωπίας, θεῖον ἄγαλμα, ἱερωσύνης, καὶ εὐπρεπείας ναῶν τὸ ὑπόδειγμα, ἀνευφημήσωμεν ᾄσμασιν ἔνδοξον, Μαρκιανὸν τοῦ Χριστοῦ ἀφομοίωμα. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Παύλου τῆς Ὀμπνόρα, τοῦ Ῥώσσου
Ἦχος πλ. δ’

Ἐν σοὶ Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ’ εἰκόνα· λαβὼν γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττων ἐδίδασκες, ὑπερορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γὰρ ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Παύλε τὸ πνεῦμά σου.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἀντίπα.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Νεαυγῶν θεοφόρων πατέρων σέμνωμα, τῆς Μολδαβίας φωστῆρα, Ἁγίου Ὄρους πυρσὸν καὶ πυρφόρον Βαλαὰμ φανὸν τῆς σκήτεως, θεῖον Ἀντίπαν, εὐλαβῶς καταστέψωμεν ᾠδαῖς ὡς λύχνον ἀδύτου φέγγους βοῶντες· σκέδασον ζόφον παθῶν ἡμῶν θερμαῖς πρεσβείαις σου

Δοξαστικὸν, Τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου
Ἦχος δ’

Βίον ἔνθεον κατορθώσας, θεωρίᾳ τὴν πρᾶξιν κατελάμπρυνας, θεοφάντορ Γρηγόριε· τὴν γὰρ σοφίαν φιλήσας ἔρωτι θείῳ, ἐκ στόματος τοῦ Πνεύματος, τὴν χάριν κατεπλούτησας· καὶ ὡς κηρίον μέλιτος, τὸν γλυκασμόν σου τῶν λόγων ἀποστάξας, ἀεὶ εὐφραίνεις νοήμασι θείοις, τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ. Διὸ ἐν Οὐρανοῖς, ἱεραρχικῶς αὐλιζόμενος, ὑπὲρ ἡμῶν ἀπαύστως πρέσβευε, τῶν ἐκτελούντων τὴν μνήμην σου.

Δόξα. τοῦ ὁσίου Θεοφάνους τοῦ ᾿Εγκλείστου Ἦχος α΄.

Ὁ ἐν Ὁσίοις μέγας καὶ ἐξάκουστος, καὶ ἐν Ἱεράρχαις εὔγνωστος καὶ συνετός, Θεοφάνης ὁ καλούμενος ἔγκλειστος, καλεῖ ἡμᾶς σήμερον, εἰς ἑστίασιν ἑόρτιον πνευματικῆς ἀγαλλιάσεως. Αὐτοῦ ἀκούσωμεν λέγοντος ἐπ’ ἐκκλησίαις, τὸν Θεὸν ἀπὸ ψυχῆς ἀγαπήσατε, καὶ Τούτου τὸ θέλημα, ἐν συνειδήσει καθαρᾷ τηρήσατε. Ζητήσατε τὸν Κύριον, καὶ εὑρήσετε αὐτὸν ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ἐνοικοῦντα καὶ μένοντα. Αὐτὸς γὰρ ἐστὶ τῆς ζωῆς ὁ θησαυρός, καὶ τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν τὸ θεμελιῶδες κεφάλαιον.

Ἦχος πλ. α΄. Χαίροις ἀσκητικῶν.

Ἔνδον τοῦ σοῦ κελλίου κλεισθείς, Εὐαγγελίου ἠδολέσχεις τοῖς ῥήμασι, νηστείαις καὶ ἀγρυπνίαις, καὶ προσευχαῖς σου πυκναῖς, τῷ Θεῷ ἐγγίζων, ὦ Θεόφανες. Ἑστὼς κατενώπιον, τοῦ νυμφίου σου Ὅσιε, καὶ ἐκ βαθέων, ἐκβοῶν τῆς καρδίας σου, σοῦ τῷ ἔρωτι, τῷ γλυκεῖ καταθέλγομαι. Οὕτω σαὐτὸν παρέδωκας, ὡς τύπον ἀσκήσεως, ὑπογραμμὸν ἡσυχίαν, τῆς ταπεινώσεως ἔσοπτρον, διὸ καὶ ἀνέβης, οὐρανίου Βασιλείας, εἰς τὰ ὑψώματα.

iconandlight.wordpress.com