Η αυθεντική εβραϊκή προφορά θα ήταν mashiach, «χρισμένος». Το αλείμμα με ελαιόλαδο ήταν μέρος των θρησκευτικών τελετουργιών σε όλη τη Μέση Ανατολή. Με αυτόν τον τρόπο οι ηγεμόνες στέφονταν βασιλιάδες και οι ιερείς διορίζονταν στις θέσεις τους. Εκείνοι. πιστευόταν ότι το άτομο που πέρασε από αυτό φαινόταν να έχει εξασφαλίσει την υποστήριξη του ουρανού.
Και όταν εμφανίστηκε στον Ιουδαϊσμό η έννοια ενός θεϊκού αγγελιοφόρου που θα ερχόταν και θα διόρθωνε σιωπηλά τα πάντα, ονομάστηκε μασιάχ. Ή ακόμα και έτσι, με κεφαλαίο Μ – Mashiach. Στα ελληνικά θα ήταν Μεσσίας. Όταν ο Ιησούς Χριστός άρχισε να κηρύττει, η έννοια του Μεσσία είχε αναπτυχθεί ξεκάθαρα στην εβραϊκή πίστη.
Διατυπώθηκαν αυστηρά κριτήρια που έπρεπε να πληροί ένα τέτοιο άτομο. Ακριβώς για τον λόγο ότι α-καλά, σαν απατεώνας; Τι κι αν πρόκειται απλώς για ένα πονηρό άτομο που, για τους εμπορικούς του σκοπούς, θέλει να παρασύρει τον λαό;
Όταν ο Ιησούς άρχισε να κηρύττει και να περπατά στην Ιουδαία, είχε αμέσως πολλούς μαθητές. Ανάμεσά τους ήταν απλοί άνθρωποι, όχι λόγιοι ραβίνοι, που σίγουρα θα του έκαναν μια απλή ερώτηση: «Απόδειξε μας ότι είσαι ο Μεσσίας». Και τι θα τους έλεγε ως απάντηση: «Ας όχι σήμερα, ίσως την επόμενη εβδομάδα».
«Και όλα τα έθνη θα χτυπήσουν τα ξίφη τους σε άροτρα και τα δόρατά τους σε αγκίστρια κλαδέματος. έθνος δεν θα σηκώσει ξίφος εναντίον έθνους και δεν θα μάθουν πια να πολεμούν», έτσι γράφεται στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Μεσσίας πρέπει να είναι απόγονος του Βασιλιά Δαβίδ, και μετά την άφιξή του το φως του ήλιου θα επταπλασιαστεί. Ταυτόχρονα δεν υποσχέθηκαν άλλα θαύματα· όλα θα γίνουν φυσικά.
Ο Ιησούς δεν έκανε τίποτα από όλα αυτά, αλλά υποσχέθηκε ότι οι προφητείες θα εκπληρωνόντουσαν κατά τη Δευτέρα Παρουσία, ενώ ο Ιουδαϊσμός λέει ότι έπρεπε να κάνει τα πάντα αμέσως τώρα. Αυτά είναι τα πιο σοβαρά σημεία στα οποία διέφερε από τον κανονικό Μεσσία της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά υπάρχουν πολλά πιο σημαντικά μικρά πράγματα:
- η ιδέα ότι ο Θεός αποτελείται από τρία μέρη, ένα εκ των οποίων είναι ο γιος του, είναι πολύ περίεργη από τη θέση του κλασικού Ιουδαϊσμού. Η ιδέα ότι ο Θεός θα μπορούσε να κατέβει στη γη είναι ακόμη πιο περίεργη.
- Ο Ιουδαϊσμός αρνείται ότι οι άνθρωποι είναι εκ γενετής αμαρτωλοί - κάθε άτομο είναι ανεξάρτητα υπεύθυνο ενώπιον του Παντοδύναμου.
- Δεν μπορεί να υπάρξει «νέα» διαθήκη, γιατί η Τορά είναι μια αιώνια και αμετάβλητη συμφωνία μεταξύ των Εβραίων και του δημιουργού τους. Και όποιος λέει το αντίθετο σαφώς δεν θα μπορούσε να έχει σταλεί από τον ουρανό.
- Ο Μεσσίας μπορεί να έρθει μόνο στο Ισραήλ και μόνο τη στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος των Εβραίων του κόσμου θα ζήσει στη Γη της Επαγγελίας. Μέχρι την εποχή του Ιησού, η Ιουδαία δεν είχε εκπληρώσει αυτό το κριτήριο για αρκετές εκατοντάδες χρόνια, αφού οι περισσότεροι Εβραίοι βρίσκονταν στη Βαβυλώνα.
- η δραστηριότητα του Μεσσία θα οδηγήσει στο γεγονός ότι οι Εβραίοι θα τηρούν αυστηρά την Τορά, ενώ ο Ιησούς λέει ότι οι εντολές της είναι πλέον ξεπερασμένες.
- μετά την εγκαθίδρυση της τάξης, ο Μεσσίας θα παραμείνει ανάμεσα στους ανθρώπους για να ζήσει, και αυτός που πεθαίνει είναι ψεύτικος Μεσσίας.
Για το λόγο αυτό, ο Ιησούς Χριστός δεν θεωρήθηκε ποτέ από τους Εβραίους ως θεϊκός αγγελιοφόρος, και εξακολουθούν να περιμένουν ταπεινά τον Μωσίαχ τους. Όσο για τον Yeshua της Ναζαρέτ, θεωρείται απλώς καλός τύπος, ένας από τους εκατοντάδες πλανόδιους κήρυκες που γέμισαν την Ιουδαία τον 1ο αιώνα.
Όπως πολλοί από τους συντρόφους του, έτσι και αυτός ο άνθρωπος πήγε ενάντια στο ρωμαϊκό δίκαιο και στάλθηκε στον σταυρό από τον Πόντιο Πιλάτο. Λοιπόν, είναι ένα ατυχές περιστατικό, αλλά ήταν ένας από τους χιλιάδες Εβραίους που έχασαν τη ζωή τους αποκαθιστώντας την τάξη στη ρωμαϊκή επαρχία.
ΑΠΟΔΟΣΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΕΜΑΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου