Μαρίνα η Μεγαλομάρτυς εν Αντιοχεία Πισιδίας Μ. Ασίας (270)
Τσάρος Νικόλαος Β’ Ρομανώφ της Ρωσίας και η οικογένεια του, η τσαρίνα Αλεξάνδρα, οι κόρες τους πριγκίπισσες Όλγα, Τατιάνα, Μαρία και Αναστασία και ο τσάρεβιτς Αλέξιος (1918)
Μαρκελλίνα, αδελφή αγίου Αμβροσίου Μεδιολάνων (398)
Μαρίνης της Σικελής, της δια Χριστόν Σαλής
Σπεράτος και Βερονίκη (ἢ Βηρονίκη) και δέκα συμμαρτυρες εν Καρχηδόνα (180)
Θεόδωρος της Auxerre Γαλλίας (516)
Ειρήναρχος των Νήσων Solovets της Λευκής Θάλασσας της Ρωσίας (1628)
Ανακομιδή του ιερού λειψάνου του Οσίου Λαζάρου του Γαλησιώτου (1054)
Εορτάζουν στις 17 Ιουλίου
Η πορεία του Τσάρου Νικολάου ήταν κατά τον τύπο του Χριστού. Από πολύ νωρίς η Αυτοκρατορική οικογένεια δεχόταν με υπομονή συκοφαντίες, ειρωνείες, ψεύδη, δολοπλοκίες…
Το αποκορύφωμα όμως της μεγαλοψυχίας και της αυτοθυσίας του Νικολάου φανερώθηκε κατά τους τελευταίους πειρασμούς της ζωής του. Τον Μάρτιο του 1917 μετά από συνεχείς εξεγέρσεις και ταραχές παραιτήθηκε από τον θρόνο του. Προτίμησε να θυσιάσει τον εαυτό του για χάρη του λαού του, παρά να θυσιαστεί ο λαός του για χάρη του. Παρόλα αυτά η εσωτερική κατάσταση συνεχώς χειροτέρευε. Οι εχθροί του τσάρου όχι μόνο δεν ησύχασαν και δεν ικανοποιήθηκαν από την παραίτησή του, αλλά τότε άρχισαν να φανερώνουν όλο το δαιμονικό τους μίσος εναντίον του Νικολάου και της οικογενείας του.
Έχοντας μεγάλη πίστη στο θέλημα του Θεού, έγραφε: Όλα εξαρτώνται από το θέλημα του Θεού και εναποθέτω την πίστη μου στο έλεος Του, ενατενίζοντας το μέλλον με ειρήνη και γαλήνη.
Η υποταγή στο θέλημα του Θεού συνιστούσε το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα της προσωπικότητας του Νικολάου. Η εμπιστοσύνη του στην θεία πρόνοια, η οποία διοικεί τα πάντα με θεϊκή σοφία, του προσέδιδε την υπερφυσική εκείνη ειρήνη με την οποία αντιμετώπισε όλα τα απίστευτα τραγικά γεγονότα της ζωής του. Η ειρήνη αυτή δεν τον εγκατέλειψε ποτέ.
«Ο τσάρος, γράφει ο Ζιλιαρ, αποδέχθηκε όλους τους περιορισμούς με αξιοθαύμαστη ηρεμία και μεγαλειώδες ηθικό. Ούτε μια λέξη κατάκρισης δεν βγήκε ποτέ από τα χείλη του… Νοιώθαμε ότι ήταν έτοιμος να συγχωρεση όλους αυτούς που του προκαλούσαν τέτοιες ταπεινωτικές προσβολές, αν μπορούσαν να σώσουν την Ρωσσία…».
Όχι μόνο ο Τσάρος, αλλά ολόκληρη η ευλογημένη οικογένειά του, αντιμετώπισε τις δοκιμασίες με αληθινά χριστιανική υπομονή.
…Οι συκοφαντίες και το μίσος αποτέλεσαν εξ αρχής το πιο λαμπρό στεφάνι στην κορυφή τους, όπως πολύ σύντομα θα αποκάλυπτε ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ σε κάποιο θαυμαστό όραμα.
…Κατά τον μήνα Μάϊο, ένας ενάρετος γέροντας της μονής του Σάρωφ βρισκόταν σε μεγάλη θλίψη για τις δοκιμασίες που υφίστατο η βασιλική οικογένεια. Καθώς βρισκόταν στην κατάσταση αυτήν, και ενώ προσευχόταν με δάκρυα, αποκοιμήθηκε και είδε το εξής θαυμαστό όραμα:
Βρέθηκε στην κωμόπολη του Τσέρσκογιε Σέλο και κοιτάζοντας προς τα ανάκτορα του Αλεξάνδρου, την κατοικία δηλαδή της βασιλικής οικογενείας, είδε ότι από πάνω του ανυψωνόταν ένας φωτεινός στύλος, ο οποίος έφθανε μέχρι τους ουρανούς! Ο γέροντας προχώρησε τότε μέσα στο παλάτι. Μέσα εκεί, είδε τον τσάρο να κάθεται στο γραφείο του και να είναι απασχολημένος γράφοντας. Κοντά του, σε ένα άλλο μικρότερο τραπέζι, καθόταν ο τσάρεβιτς Αλέξιος διαβάζοντας κάποιο βιβλίο. Μαζί τους ήταν και η υπόλοιπη οικογένεια, η αυτοκράτειρα με τα κορίτσια, οι οποίες ήταν καθισμένες και κεντούσαν. Ανάμεσα στα μέλη της οικογενείας, ακτινοβολώντας θείο φως, στεκόταν ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ, ο οποίος τους έδινε πνευματικές οδηγίες και τους παρηγορούσε. Όταν ο όσιος Σεραφείμ είδε τον γέροντα, τον πλησίασε και του είπε :
«Μην είσαι τόσο θλιμμένος, πάτερ μου, μην αθυμείς. Ο Θεός δεν πρόκειται να εγκαταλείψη τα εκλεκτά και αγαπημένα του παιδιά. Έχει την δύναμη να τους αρπάξη από τα χέρια των κακών ανθρώπων, αλλά επιθυμεί να δώση σ’ αυτούς ουράνια κι όχι επίγεια μακαριότητα. Το να στείλη λεγεώνες αγγέλων και να διασκορπίση τους εχθρούς τους είναι πολύ πιο εύκολο για τον Θεό από ο,τι είναι για μας το να πούμε ένα μόνο λόγο. Ωστόσο, ο Θεός απλά αφήνει την θολωμένη λογική των εχθρών τους να τους καταστρέψη από μόνη της. Ο Κύριος με απέστειλε για λίγο, ώστε να παρηγορήσω, να ενδυναμώσω και να προστατέψω τους βασιλομάρτυρες, διότι «το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής » και γι’ αυτό χρειάζονται την ουράνια βοήθειά μας στις δύσκολες αυτές ώρες της δοκιμασίας. Κοίταξε το ακτινοβόλο φως που εκπέμπεται από τα πρόσωπα των βασιλομαρτύρων. Αυτό είναι σημείο ότι βρίσκονται υπό την ειδική προστασία του Θεού, διότι είναι δίκαιοι. Όπως ακριβώς από καταβολής κόσμου οι δίκαιοι εξευτελίσθηκαν, αδικήθηκαν και συκοφαντήθηκαν από ανόμους ανθρώπους –ακολούθους του πρώτου ψεύστη και απατεώνος, του διαβόλου- έτσι και αυτοί οι δίκαιοι βασιλομάρτυρες έχουν εξευτελισθή, ταπεινωθή, συκοφαντηθή και αδικηθή από κακούς ανθρώπους, υποκινούμενους από τον αρχέκακον διάβολο… Κοίταξε (τώρα) το πρόσωπο της αυτοκράτειρας και θα δης ότι το φως που εκπέμπεται από το πρόσωπο της είναι πιο λαμπερό από τους άλλους. Αυτό είναι σημείο ότι υπέστη εκ μέρους του διαβόλου περισσότερες συκοφαντίες και ψευδείς κατηγορίες από όλους τους άλλους» .
***
Η πνευματική σοφία που απέκτησε η τσαρίνα Αλεξάνδρα βαδίζοντας στην οδό του μαρτυρίου είναι εκπληκτική, έγραφε σε ένα γραμμα, όπου αποκαλύπτει την αλήθεια για την φωτεινή ψυχή της:
«…Σε λίγο έρχεται η άνοιξις έξω και χαρά στις καρδιές. Η οδός του Σταυρού, και μετά το Χριστός ανέστη! Σε λίγο συμπληρώνεται ένας χρόνος από την αποχώρησί μας από κοντά Σου, αλλά τι είναι ο χρόνος; Δεν είναι τίποτε· η ζωή είναι ματαιότης· όλοι ετοιμαζόμεθα για την Βασιλεία των Ουρανών. Επομένως, τίποτε δεν είναι φοβερό. Μπορούν να αρπάξουν το παν από τον άνθρωπο, αλλά την ψυχή κανείς δεν δύναται, αν και ο διάβολος ευρίσκεται σε κάθε βήμα του ανθρώπου· είναι πονηρός· κι εμείς πρέπει να τον πολεμήσωμε δυνατά· αυτός καλύτερα από μας γνωρίζει τις αδυναμίες μας και τις εκμεταλλεύεται. Το έργο μας, όμως, είναι να είμεθα σε εγρήγορσι, να μη αποκοιμηθούμε, αλλά να πολεμήσωμε. Όλη η ζωή είναι μία μάχη· χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχε αγώνας και μισθός. Όλες τις δοκιμασίες, τις οποίες Αυτός [ο Κύριος] στέλνει, επιτρέπει — όλα είναι προς το καλύτερον· παντού βλέπεις το χέρι Του. Οι άνθρωποι Σου κάνουν κάτι κακό. Εσύ να το δέχεσαι χωρίς γογγυσμό, και Αυτός θα στείλη τον φύλακα Αγγελο, τον παράκλητον Αυτού. Ποτέ δεν είμεθα μόνοι μας· Αυτός — ο πανταχού Παρών, ο Παντογνώστης — είναι η αυτο-Αγάπη. Πως να μη Τον πιστεύσωμε; Ο ήλιος λάμπει. ῍Αν και ο κόσμος αμαρτάνη και εμείς αμαρτάνομε, σκότος και πονηρία βασιλεύουν, αλλά ο Ήλιος της Δικαιοσύνης θα λάμψη· μόνο να ανοίξωμε τα μάτια μας, την πόρτα της ψυχής να κρατήσωμε ανοικτή, ώστε να δεχώμεθα τις ακτίνες του Ηλίου αυτού μέσα μας. ᾿Εμείς Τον αγαπάμε, παιδάκι μου, και γνωρίζομε ότι ῾ούτω δεί γενέσθαι᾿᾿. Μόνον, κάνε υπομονή ακόμη, παιδάκι μου, και η οδύνη αυτή θα περάση· εμείς θα λησμονήσωμε τα βάσανα· θα μείνη μόνον ευγνωμοσύνη για όλα. Μεγάλη σχολή. Κύριε, να βοηθήσης αυτούς, στους οποίους η αγάπη Σου δεν ευρίσκει χώρο στις σκληρυμμένες καρδιές τους, οι οποίοι βλέπουν όλο κακό και δεν προσπαθούν να καταλάβουν, ότι όλο αυτό θα περάση· δεν μπορεί να γίνη αλλοιώς· ο Σωτήρ ήλθε και μας έδειξε το παράδειγμα. Ο ακολουθων την οδόν Αυτού, ακολουθεί την αγάπη και τα παθήματα, κατανοεί όλη την μεγαλωσύνη της Ουράνιας Βασιλείας. — Δεν δύναμαι να γράψω· δεν κατορθώνω να εκφράζω με λόγια αυτό, το οποίο γεμίζει την ψυχή μου, αλλά Εσύ, η μικρή μάρτυς μου, καλύτερα από μένα κατανοείς τα πάντα· Εσύ ανέβηκες υψηλότερα στην κλίμακα αυτή… Ζούμε εδώ ωσάν να μην είμεθα εδώ, βλέπουμε πολλά με άλλα μάτια, …όχι, ότι εμείς είμεθα καλύτεροι· αντιθέτως, εμείς πρέπει να είμεθα περισσότερο συγκαταβατικοί προς αυτούς… Οργίζομαι ακόμη. Αυτή είναι η μεγάλη αμαρτία μου, απίστευτη αφροσύνη… Έχω παραδώσει τα πάντα στην προστασία του Θεού… Όσο πιο πολύ υποφέρουμε εδώ, τόσο πιο όμορφα θα είναι στην αντίπερα όχθη, όπου τόσα αγαπημένα πρόσωπα μας περιμένουν… Πως μπορεί να ζητά κανείς κάτι περισσότερο; Προσφέρουμε στον Θεό ευχαριστία για την κάθε μέρα…».
…Σε όλα το θέλημα του Θεού· όσο βαθύτερα το βλέπεις, τόσο σαφέστερα το καταλαβαίνεις.
Οι θλίψεις επιτρέπονται για την σωτηρία
μας. Εδώ πενθούμε για τις αμαρτίες μας και δίνεται η δυνατότης να
διορθωθούμε· καμμιά φορά επιτρέπονται για να μετρήσουν την ταπείνωσι και
πίστι· άλλη φορά για παράδειγμα για τους άλλους».
Στην τελευταία της επιστολή στην Άννα Βυρούμποβα έγραφε: «..Νοιώθουμε ότι πλησιάζει μια θύελλα, αλλά γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι Ελεήμων και θα φροντίση για μας… οι ψυχές μας βρίσκονται σε ειρήνη. Ό,τι και αν συμβή θα είναι με το θέλημα του Θεού».
…Βάδισε μέχρι τέλους την οδό της αγιότητος.
***
Κι ο Νικόλαος έγραφε με την σειρά του στο ημερολόγιό του: «…Όλα είναι στα χέρια του Θεού. Όλες μας οι ελπίδες είναι σ’Αυτόν».
Ακόμη και στη βαθειά μας θλίψη, ο Κύριος μας δίνει ειρηνική και φωτεινή χαρά».
Όταν βρισκόταν στο κέντρο της φοβερής θύελλας στην αρχή της Ρωσικής επανάστασης, λέει στον υπουργό Εξωτερικών Αλέξανδρο Ιζβόλσκυ:‘«Αν με βλέπετε τόσο ήρεμο, είναι διότι έχω την σταθερή, την απόλυτη πεποίθηση ότι τα πεπρωμένα της Ρωσσίας, εμένα του ιδίου και της οικογένειάς μου βρίσκονται στα χέρια του Παντοδύναμου Θεού, ο Οποίος με τοποθέτησε στην θέση που βρίσκομαι. Ό,τι και αν συμβεί, θα υποκλιθώ στο θέλημά Του, έχοντας την συνείδηση ότι ποτέ δεν είχα τίποτα άλλο στην σκέψη μου εκτός από το να υπηρετήσω την χώρα, την οποία (ο Ίδιος) μου εμπιστεύθηκε».
Ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης έλεγε προφητικά το έτος 1905: «Έχουμε έναν ενάρετο και ευλαβή Τσάρο. Ο Θεὸς έστειλε σε αυτὸν έναν βαρὺ σταυρὸ δοκιμασιών, γιατί είναι το εκλεκτὸ και αγαπημένο παιδί Του. Εάν δεν υπάρξει Μετάνοια στον Ρωσσικό Λαό, ο Θεός θα απομακρύνει τον ευλαβή Τσάρο Του και θα στείλη μαστίγιο στο χέρι ανήθικων, σκληρών, αυτόκλητων Κυβερνητών, οι οποίοι θα πνίξουν όλη την γη στο αίμα και στα δάκρυα.»
Κλείνουμε με το εξής πράματι συγκλονιστικό απόσπασμα από το ημερολόγιο της Μεγάλης Δούκισσας Όλγας Ρομάνοφ, όπου γράφει και διακηρύσσει την Πνευματική Διαθήκη του Βασιλομάρτυρος Πατέρα της· η Διαθήκη αυτή έχει τώρα σφραγισθή με το μαρτυρικό αίμα Αυτού και όλων των Μελών της Οικογενείας Του.
«Ο Πατέρας παρακαλεί να μεταφέρετε σε όλους, όσοι παραμένουν πιστοί εις Αυτόν, και σε όσους αυτοί δύνανται να επιδράσουν, να μην εκδικηθούν χάριν Αυτού, διότι Αυτός τους έχει ήδη συγχωρήσει όλους και προσεύχεται για όλους· επίσης να μην εκδικηθούν για τον εαυτό τους· να ενθυμούνται δε, ότι το κακό, το οποίο τώρα υπάρχει στον κόσμο, θα γίνη ισχυρότερο, αλλ᾿ όμως το κακό δεν νικάται διά του κακού, αλλά μόνο διά της αγάπης…».
Άγιος Τσάρος Νικόλαος Β’ της Ρωσίας «Θα καταστραφώ, αλλά θα σώσω την Ρωσσία».
https://iconandlight.wordpress.com/2018/07/15/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%83%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%82-%CE%B2-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82/
Άγιος
Τσάρος Νικόλαος Β’ της Ρωσίας, Νοιώθουμε ότι πλησιάζει μια θύελλα,
αλλά… Ό,τι και αν συμβή θα είναι με το θέλημα του Θεού. Όλες μας οι
ελπίδες είναι σ’Αυτόν.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/07/16/29603/
Ο
Τσάρος Νικόλαος Βʹ ήταν μία ζώσα ενσάρκωσις της πίστεως στην Θεία
Πρόνοια κι έγινε Μάρτυς, επειδή έμεινε πιστός στον Κύριο των κυρίων.
Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2018/07/17/24527/
“Ο Τσάρος έλαβε επάνω του την ενοχή του ρωσικού λαού και ο λαός συγχωρείται!…” Άγιος Τσάρος Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας
https://iconandlight.wordpress.com/2016/07/16/%CE%BF-%CF%84%CF%83%E1%BD%B1%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%B5-%CE%B5%CF%80%E1%BD%B1%CE%BD%CF%89-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CF%84/
Η Αγία Τσαρική Οικογένεια κι οι προφητείες αγίων και στάρετς για το μαρτύριο τους
https://iconandlight.wordpress.com/2017/07/17/%CE%B7-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B7%CF%84/
Η
Οσία Παρασκευή Ιβάνοβνα (Πάσα του Σάρωφ), η δια Χριστόν Σαλή, ξεχείλισε
το φλυτζάνι του Τσάρου Νικολάου Β΄ με ζάχαρη, για να δείξει τους
πειρασμούς που τον περίμεναν.
https://iconandlight.wordpress.com/2018/09/21/25293/Απολυτίκιον των αγίων Βασιλομαρτύρων Ρωμάνοφ
Ήχος γ’ Θείας πίστεως
Θείω στέμματι καταστεφθέντες και Βασίλειον ευρόντες χάριν, αρεταίς θεοπρεπώς διελάμψατε, ου την επίγειον δόξαν ποθήσαντες αλλά του Πνεύματος κάλλος το άφθορον όθεν, άγιοι Ρομάνοφ βασιλομάρτυρες, πρεσβεύσατε σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Απολυτίκιον της Αγίας Μαρίνας Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Μνηστευθείσα τω Λόγω Μαρίνα ένδοξε, των επιγείων την σχέσιν πάσαν κατέλιπες, και ενήθλησας λαμπρώς ως καλλιπάρθενος• τον γαρ αόρατον εχθρόν κατεπάτησας στερρώς οφθέντα σοι Αθληφόρε. Και νυν πηγάζεις τω κόσμω των ιαμάτων τα δωρήματα.
iconandlight.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου