Η παλαβομάρα έχει ξεπεράσει τα όρια. Σήμερα ήρθε η εποχή να διαχωριστούν τα πρόβατα από τα κατσίκια, οι πιστοί από τους απίστους. Δεν δίνει την Χάρη Του ο Θεός σε λανθασμένη κατάσταση. Ετούτανα θα φέρουν εδά (τώρα) τση φωτιές σε όλο τον κόσμο από τις μεγάλες μπαλωθιές (υπερόπλα-πυρηνικά). Έτσι οι οδύνες… έρχονται από ηδονές και μετά οι οδύνες σβήνουν τις ηδονές… Οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης – Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης.

 

 

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον
Τῇ ΙΖ’ (17ῃ) τοῦ μηνὸς Ἰανουαρίου, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου. (+356)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Ἀχιλλᾶς ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς Σκήτεως ἀσκήσας καὶ διαλάμψας κατὰ τὸν Ε´ αἰῶνα ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Τῆ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου. (†395)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ Θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν καὶ θαυματουργοῦ Ἀντωνίου τοῦ Νέου, τοῦ ἐν τῇ Σκήτει τῆς Βερροίας ἀσκήσαντος. (11ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Φιλοθέου ἐκ Σκλαταίνης Τρικάλων καὶ Ἀντωνίου τοῦ Καντακουζηνοῦ, κτιτόρων καὶ ἀνακαινιστῶν τῆς ἐν Μετεώροις ἱερᾶς μονῆς τοῦ ἁγίου Στεφάνου, ἔτι δὲ καὶ Ἱερεμίου τοῦ πρώτου οἰκιστοῦ καὶ ἱδρυτοῦ αὐτῆς ἐν ἔτει ͵αρϞβ´ (1192).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Ἰουλιανός/Σάββας ὁ Σύρος, ὁ Σιναΐτης , ἐρημίτης ἐν τῷ Εὐφράτῃ ποταμῷ (17/1 καί 18/10, +4ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Βλασίου, τοῦ Ἀμασέως, ἐν Κύπρῳ ἀσκήσαντος, εἶτα δὲ εἰς Κρήτην ἐλθόντος καὶ τὴν σεβασμίαν εἰκόνα τῆς Θεομήτορος τῆς Ὁδηγητρίας ἐν Μονῇ Γωνιᾶς εὑρεῖν ἀξιωθέντος, ἐν Κισσάμῳ, ἐν ἔτει ͵αχιη´ (1618).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Μακαρίου τοῦ Καλογερᾶ τοῦ διακόνου, τοῦ Πατμίου, κτίτορος τῆς Πατμιάδος Σχολῆς καὶ διδασκάλου τοῦ Γένους, ἐν ἔτει δὲ ͵αψλζ´ (1737) κοιμηθέντος.

Τῆ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ ἐξ Ἰωαννίνων, ἀθλήσαντος ἐν ἔτει ͵αωλη´ (1838).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, σύναξιν ἐπιτελοῦμεν τῶν ἐν Ῥωσίᾳ Ὁσίων Πατέρων· Ἀντωνίου τοῦ Ῥωμαίου ἐν Νόβγκοροντ (†1147), Ἀντωνίου, κτίτορος τῆς μονῆς Ντὶμσκ ἐν Τικβὶν Νόβγκοροντ (†1224), Ἀντωνίου, κτίτορος τῆς μονῆς Ἁγίου Νικολάου πλησίον τοῦ Κράσνουϊ-Κόλμ (†1481), Ἀντωνίου, κτίτορος τῆς μονῆς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, παρὰ τὴν Μαύρην Λίμνην Νόβγκοροντ (Τσερνοζιέρσκ) (ΙϚ´ αἰ.) καὶ Ἀντωνίου τοῦ Βολόγκντα ἡγουμένου τῆς μονῆς τοῦ Βολοκολάμσκ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, κοίμησις τοῦ Ὁσίου Γερμανοῦ τοῦ Ἐρημητηρίου ἁγίου Ζωσιμᾶ (1923)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι νεο-ἱερομάρτυρες καὶ Ὁμολογητὲς: Φίλιππος Gregoriev, ἐν Alma-Ata (1933), Στέφανος Ponomarev (1933), Νικόλαος Maslov, ἐν Άλμα-Ατα (1939), Παῦλος Felitsyn (1941) ἐν πολλαῖς βασάνοις, φυλακαῖς καὶ διωγμοῖς ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων ὑπωπιασθέντες καὶ τελειωθέντες ἐν Ῥωσίᾳ .

Στίχοι
Ἔχει τι μεῖζον οὐρανὸς καὶ τῶν Νόων,
Ἔξαρχον Ἀντώνιον Ἀσκητῶν ἔχων.
Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ Ἀντώνιον ἔνθεν ἄειραν.

Αββάς Αντώνιος

 

β. Ο ίδιος ο Αββάς Αντώνιος, ατενίζοντας στο βάθος των κρίσεων του Θεού, ρώτησε: «Κύριε, πώς συμβαίνει, μερικοί να ζουν λίγο στη γη και άλλοι να φθάνουν σε βαθειά γηρατειά; Και γιατί άλλοι να βρίσκωνται μέσα σε πενία και άλλοι να είναι πλούσιοι; Και πώς οι άδικοι μεν πλουταίνουν, ενώ οι δίκαιοι πένονται;». Και άκουσε φωνή να του λέγη: «Αντώνιε, κοίτα τον εαυτό σου. Αυτά τα κανονίζει ο Θεός κατά την κρίση του και δεν συμφέρει να τα μάθης».

κβ. Είπε πάλι: «Ο Θεός δεν επιτρέπει τους πειρασμούς σ’ αυτήν εδώ τη γενεά, όπως συνέβαινε στις παλαιές γενεές. Γιατί γνωρίζει ότι οι άνθρωποι, τώρα, είναι αδύνατοι και δεν αντέχουν».

κγ . Στον Αββά Αντώνιο, ενώ βρισκόταν στην έρημο, φανερώθηκε το εξής: «Στην πόλη υπάρχει κάποιος όμοιος σου, γιατρός στο επάγγελμα, όπου ό,τι του περισσεύει το δίνει σε όσους έχουν ανάγκη και όλη τη μέρα ψάλλει τον τρισάγιο ύμνο μαζί με τους Αγγέλους».

κδ. Είπε ο Αββάς Αντώνιος : « Έρχεται καιρός όπου οι άνθρωποι θα παραλογίζονται. Και αν δουν κάποιον να μη παραλογίζεται, θα ξεσηκωθούν εναντίον του, λέγοντας : « Συ είσαι παράλογος. Και αυτό θα συμβεί, γιατί δεν θα είναι όμοιος τους ».

αββάς Αχιλλάς

β’. Είπε ο Αββάς Βιτίμιος: «Ενώ κατέβαινα κάποτε σε μια Σκήτη, μου έδωσαν κάποιοι λίγα μήλα, για να τα προσφέρω στους γέροντες. Χτύπησα λοιπόν στο κελλί του Αββά Αχιλλά, για να του δώσω. Και εκείνος μου είπε: Σε βεβαιώνω, αδελφέ, δεν θα ήθελα να μου χτυπήσης τώρα τη θύρα, ακόμη και αν κρατούσες στα χέρια το μάννα. Αλλά και σ’ άλλο κελλί να μη πας. ’Εφυγα λοιπόν και γύρισα στο κελλί μου  και τα πήγα στην εκκλησία».

δ’. Πήγε κάποιος από τους γέροντες στον Αββά Αχιλλά. Και τον είδε οπού έφτυσε αίμα. Και τον ρώτησε: «Τι είναι αυτό, πάτερ;». Και είπε ο γέρων: «Να, λόγια ήταν ενός αδελφού οπού με λύπησε και αγωνίστηκα να μη ανακοινώσω τι μου είπε και παρακάλεσα τον Θεό να με απαλλάξη από τα λόγια εκείνα. Και έγιναν σαν αίμα στο στόμα μου και τα έφτυσα, με αποτέλεσμα να ξαναβρώ την ησυχία μου και να ξεχάσω τη λύπη μου».

***

Ἅγιος Θεοδόσιος ὁ Μέγας ὁ βασιλεύς

 

Ὁ Μέγας Θεοδόσιος ἦταν πρότυπο ἡγεμόνος, πλήρης εὐσέβειας καὶ δικαιοσύνης καὶ εἶχε τὸ χάρισμα τῆς ταπεινώσεως καὶ τῆς συνεχοῦς μετάνοιας.

Τόση ἦταν ἡ μετάνοια τοῦ Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου, ὥστε ὁ Ἅγιος Θεὸς εὐδόκησε νὰ τοῦ δωρίσει τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας. Διηγοῦνται οἱ βιογράφοι του, ὅτι κατὰ τὴν διάρκεια ἐνὸς προσκυνήματός του στὰ Ἱεροσόλυμα, ὁ αὐτοκράτορας ἐμφανίστηκε ἐνδεδυμένος σὰν ἁπλὸς ἄνθρωπος καὶ πλησιάζοντας τὶς θύρες τοῦ ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως προσευχόταν. Τότε, οἱ πόρτες ἄνοιξαν μόνες τους διάπλατα καὶ ὁ ναὸς ἄστραφτε στὸ φῶς. Ὁ Κύριος ὑποδεχόταν τὸν ταπεινὸ αὐτοκράτορα καὶ δοῦλό Του.
Ὁ Θεοδόσιος εἶχε ἀντιγράψει μὲ τὸ χέρι του ὅλο τὸ Εὐαγγέλιο, τὸ ὁποῖο μελετοῦσε καθημερινά. Ἔλεγε πὼς χαιρόταν περισσότερο ποὺ ἦταν μέλος τῆς Ἐκκλησίας παρὰ ἐπίγειος βασιλέας. Ὅμως οἱ κακουχίες ἀπὸ τὴ διακυβέρνηση εἶχαν κλονίσει ἀνεπανόρθωτα τὴν ὑγεία τοῦ Θεοδοσίου. Ἔτσι, μετά από δεκαέξι χρόνια εὐσεβοῦς βασιλείας, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 395 μ.Χ. Τὸ σκήνωμά του ἐκτέθηκε σὲ λαϊκὸ προσκύνημα καὶ τὴν τεσσαρακοστὴ ἡμέρα ὁ Ἐπίσκοπος Μεδιολάνων Ἀμβρόσιος, ἐξεφώνησε τὸν ἐπικήδειο, ποὺ καθιέρωνε τὸν Θεοδόσιο ὡς υπόδειγμα Ὀρθόδοξου ἡγεμόνος. Ὁ Ἅγιος ἐνταφιάσθηκε στὸ ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, δίπλα στὸ μνημεῖο τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καὶ τῶν διαδόχων του.(Από τον βίο του Αγίου βασιλέως Θεοδοσίου του Μεγάλου)

***

Οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης

 

Στις 13 Ιανουαρίου 2017 διαγνώσθηκε με βαριά πνευμονική λοίμωξη. Ο ειδήμων γιατρός που την εξέτασε, της έδωσε περιθώριο ζωής την διάρκεια μιας νύχτας…
…όταν αφυπνίζονταν για λίγο από τον λήθαργο της, έλεγε για ένα δώρο που θα της έκανε ο Μέγας Αντώνιος στον εσπερινό της εορτής του! Καλούσε κάποιους, να παραβρεθούν σ’ εκείνη την μεγαλειώδη στιγμή της ζωής της! Τότε “που θα έβαζε οριστικά το νυφικό της και ένας Δεσπότης θα της τοποθετούσε κάτι στο κεφάλι “.
…Η Μοναχική της κουρά… έγινε παραδόξως και εσπευσμένως κατά τη διάρκεια του εσπερινού της εορτής του Μεγάλου Αντωνίου… Έκτοτε, πήρε δύναμη το φθαρμένο γεροντικό σώμα της και έζησε πέντε περίπου έτη.

***

Μου φανέρωσε ο Θεός σ’ εμένα το τίποτα, ότι ο σοδομισμός θα είναι το σήμα του μέλλοντος. Έπεσα σε κατάθλιψη. Χριστέ μου, είπα. Αν ζούσε ο παππούς μου ο αγιασμένος, ο παπά Νικόλας, που δεν στεφάνωνε μέσα στον αϊ Γιώργη τα ανδρόγυνα που εκλέβοντο και είχαν προγαμιαίες σχέσεις και που έδινε εντολή να χωρίσουν κρεββάτι οι παντρεμένοι Μεγάλη Σαρακοστή και Δεκαπενταύγουστο! Αν ζούσε, θα πέθαινε από την στενοχώρια του. Δεν θα το άντεχε. Όταν έφευγε στα 97 χρόνια του, μας είπε:” Παρακάλεσα τον Κύριο να μη ζω στα επερχόμενα χρόνια. Διότι θα είναι τέτοιας μορφής οι σατανικές ηδονές και οι συνακόλουθες παιδαγωγικές οδύνες, ώστε όσοι θα έχουν λίγη συνείδηση, θα τρέχουν στα μνήματα και θα φωνάζουν: εβγάτε εσείς οι πεθαμένοι να μπούμε εμείς οι ζωντανοί!” Η μάνα μου τον ρώτησε:” Πού το ξέρεις εσύ πατέρα;” “Μου το φανέρωσε ο Κύριος ” της απάντησε. Βλέπω σήμερα την προφητεία του παππού μου. Έρχονται συνεχώς στο σπίτι μου άνθρωποι με μαύρα πρόσωπα, σαν να είναι ένα τσουβάλι κάρβουνα, από την δαιμονική κυριαρχία και την κόλαση που ζούνε. Δεν τους λέω τίποτα. Εγώ είμαι τρισχειρότερη. Ποιά είμαι να τους ελέγξω; Μιλάω μόνο για μετάνοια και επιστροφή στον Θεό αρχίζοντας πάντα από την απατή μου (εαυτό μου). Ο παππούς μου ήταν άγιος, διαβασμένος. Μας έλεγε ότι η πεδιάδα των Σοδόμων, είναι η πιο εύφορη του κόσμου. Γι’ αυτό τη ζήλεψε ο Λωτ και τη διεκδίκησε από τον θείο του τον Αβραάμ. Έγινε όμως τελείως άγονη. Γιατί της έβαλε επίτιμο ο Θεός λόγω της άγονης παρά φύση αμαρτίας των κατοίκων της. Ανδρών και γυναικών. Όλοι κάνανε βρομιές από το πίσω μέρος “οπίσω σαρκός ετέρας ” (Ιουδ. α’, 7). Αυτό έλεγε, θα το δείτε και στα ανθρώπινα σώματα στο μέλλον. Θα ζητάνε παιδιά και δεν θα γεννάνε, λόγω των σιχαμερών αμαρτιών που θα κάνουν μεταξύ τους. Θέλει να γλιτώσει τα παιδιά ο Θεός. Θα τραβήξουνε τα καημένα με το αίμα αυτές τις βρομιές και θα βγαίνουνε ανώμαλα τα πλιά πολλά από τα γεννοφάσκια τους και άλλα θα βγαίνουν γραντισμένα (αφηνιασμένα – δαιμονισμένα). Ετούτα γιατί τώρα μαγαρίζουνε και από τα στόματα. Σε πιάνει αηδία. Μου φιλούνε το χέρι και το πρόσωπο και δεν βαστάς τη δαιμονική βρώμα… Θα δείτε πόσα τέτοια θα γεννηθούνε στο μέλλον. Ώρες παρακαλώ με δάκρυα τη νύχτα τον Χριστό: ” Δώσε μας μετάνοια Κύριε. Αξίωσε μας να καταλάβουμε πως είμαστε παιδιά Σου, εικόνες δικές Σου. Είμαστε προορισμένοι ψηλά, για την Βασιλεία Σου“. Ο άνθρωπος πρέπει από τη γη να βλέπει και να ανεβαίνει προς τον ουρανό. Τώρα από τη γη κατεβαίνουνε στους υπονόμους και καυχιόνται κιόλας. Αυτή η ξετσιπωσύνη, η καύχηση είναι χειρότερη από όλα…“
Η Οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης, εκδόσεις Θεομόρφου, σελ.87-89.

***

Σήμερα ήρθε η εποχή να πραγματοποιηθή η προφητεία του Μεγάλου Αντωνίου
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Ου μη φοβηθώμεν ουδ’ ου μη ταραχθώμεν, ότι μεθ’ ημών ο Θεός.
Σε κάθε δύσκολη περίοδο δεν παρασύρονται όλοι. Ο Θεός διατηρεί μια ζύμη για τις επόμενες γενιές…. Γι’ αυτό μή στενοχωρήσθε καθόλου, διότι πάνω από όλα και από όλους είναι ο Θεός, πού κυβερνά τα πάντα…
Μόνον πνευματικά μπορεί να αντιμετωπισθεί η σημερινή κατάσταση, όχι κοσμικά. Θα σηκωθεί ακόμη λίγη φουρτούνα, θα πετάξει έξω κονσερβοκούτια, σκουπίδια, όλα τα άχρηστα, και μετά θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.
Μη φοβάσθε. .…Οι άνθρωποι θα αναγκαστούν να καταφύγουν στον Θεό και θα συνωθούνται στην Εκκλησία. Θα ψάχνουν να βρουν πνευματικούς ανθρώπους. Θα γίνει καλό ξεκαθάρισμα και οι πιστοί θα γίνουν πιο πιστοί και οι ρυπαροί πλέον ρυπαροί. Συσπειρώνονται οι Χριστιανοί, αναθερμαίνεται η πίστη. Μπαίνει η καλή ανησυχία, καλλιεργείται πνεύμα μαρτυρίου.

Αν ο άνθρωπος έχη την Χάρη του Θεού δεν φοβάται τίποτε. Γι’ αυτό πάντα να ζητάμε την Χάρη του Θεού κάνοντας τον σταυρό μας.

***

Είναι φοβερή, εξωφρενική η κα­τάσταση! Η παλαβομάρα έχει ξεπεράσει τα όρια. Ήρθε η αποστασία και μένει τώρα να ερθη «ο υιός της απώλει­ας» Θα γίνη τρελλοκομείο. Μέσα στην αναμπουμπούλα πού θα επικρατή, θα ξεσηκωθη κάθε κράτος να κάνη ό,τι του λέει ό λογισμός. Ό Θεός να βάλη το χέρι Του, τα συμφέροντα των μεγάλων να είναι τέτοια, πού να μας βοη­θήσουν. Κάθε λίγο θα ακούμε κάτι καινούργιο. Θα βλέ­πουμε να γίνωνται τα πιο απίθανα, τα πιο παράλογα πράγ­ματα. Μόνον πού τα γεγονότα θα περνάνε τάκα-τάκα.
Οικουμενισμός, κοινή αγορά, ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους. Αυτά είναι σχέδια διαβόλων. Οι Σιωνιστές ετοιμάζουν κάποιον γιά Μεσσία. Γι’ αυτούς ο Μεσσίας είναι βασιλιάς, δηλαδή θα κυβέρνηση εδώ στην γη.

Μπορεί να ξεράθηκε η ελιά, αλλά θα πετάξη νέα βλαστάρια. Υπάρχει μία μερίδα Χριστιανών, στους οποίους αναπαύεται ο Θεός. Υπάρχουν ακόμη οι άνθρωποι του Θεού, οι άνθρωποι της προσευχής, και ο Καλός Θεός μας ανέχεται, και πάλι θα οικονομήση τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι της προσευχής μας δίνουν ελπίδα.
Μη φοβάσθε. Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε, και θα φοβηθούμε την θύελλα που πάει να ξεσπάση; Ούτε και τώρα θα χαθούμε. Ο Θεός μας αγαπά. Ο άνθρωπος έχει μέσα του κρυμμένη δύναμη για ώρα ανάγκης. Θα είναι λίγα τα δύσκολα χρόνια. Μία μπόρα θα είναι.
Δεν σας τα λέω αυτά για να φοβηθήτε, αλλά για να ξέρετε που βρισκόμαστε… Για μας είναι μία μεγάλη ευκαιρία, είναι πανηγύρι οι δυσκολίες, το μαρτύριο. Να είστε με τον Χριστό, να ζήτε σύμφωνα με τις Εντολές Του και να προσεύχεσθε, για να έχετε θείες δυνάμεις και να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τις δυσκολίες. Να αφήσετε τα πάθη, για να έρθη η Θεία Χάρις. Αυτό που θα βοηθήση πολύ είναι να μπη μέσα μας η καλή ανησυχία: που βρισκόμαστε, τι θα συναντήσουμε, για να λάβουμε τα μέτρα μας και να ετοιμασθούμε.

***

Η εποχή μας είναι πολύ δύσκολη. Και πρέπει σήμερα οι Χριστιανοί να κάνουν πολλή υπομονή, για να έχουν μεγάλο μισθό. Πολλοί Άγιοι θα επιθυμούσαν να ζούσαν στην σημερινή εποχή, για να έχουν μεγαλύτερο μισθό.

Σήμερα ήρθε η εποχή να διαχωριστούν τα πρόβατα από τα κατσίκια, οι πιστοί από τους απίστους. Αργότερα θα έρθει καιρός που θα δώσουμε εξετάσεις, θα υποστούμε και διωγμούς για την πίστη μας, και τότε θα φανεί το μπακίρι από το χρυσό.

Έρχονται δύσκολα χρόνια· θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες. Θα έχουν μεγάλο διωγμό οι Χριστιανοί. Και βλέπεις, οι άνθρωποι ούτε καν καταλαβαίνουν ότι ζούμε στα σημεία των καιρών, ότι προχωρεί το σφράγισμα. Είναι σαν να μη συμβαίνη τίποτε. Γι᾿ αυτό λέει η Γραφή ότι θα πλανηθούν και οι εκλεκτοί. Όσοι δεν θα έχουν καλή διάθεση, δεν θα φωτισθούν και θα πλανηθούν στα χρόνια της αποστασίας. Γιατί, όποιος δεν έχει την θεία Χάρη, δεν έχει πνευματική διαύγεια, όπως και ο διάβολος.

Προσέξτε να κρατήσετε μια ισοροπία, να υπάρχη κάτι διαφορετικό. Βλέπω μια πληγή να ωριμάζη. Θα σπάση, θα καθαρίση. Δεν δίνει την Χάρη Του ο Θεός σε λανθασμένη κατάσταση. Έτσι θα ήταν σαν να βοηθούσε τον διάβολο. Κοιτάξτε να υπάρχη ειλικρίνεια, τιμιότης. Αυτή η κατάσταση πάει σαν τον μεθυσμένο που τρικλίζει. Μπορεί να σταθή; Θα ‘ρθει η οργή του Θεού. Θα δώσουμε εξετάσεις. Πρώτη φάση, θα χωρίση το μπακίρι από το χρυσάφι. Δεύτερη φάση, θα φανή πόσων καρατιών χρυσάφι είναι ο καθένας.

Σήμερα ήρθε η εποχή να πραγματοποιηθή η προφητεία του Μεγάλου Αντωνίου: «Θα έρθει καιρός που οι ανθρωποι θα τρελαθούν, και αν κάποιος είναι λογικός, αυτόν οι άλλοι θα τον λένε τρελό», γιατί δεν θα είναι σαν και αυτούς.

***

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης της Ευβοίας

«Βλέπετε, σήμερα αρρώστιες πολλές, κακά πολλά στον κόσμο… όλα εξ αμαρτιών των ανθρώπων είναι».

«Ευχόμεθα και δεόμεθα, πάντοτε να βάζη ο Θεός το χέρι Του και στην Εκκλησία μας και στο κράτος και στον κόσμο, διότι οι μέρες είναι πολύ πονηρές και πολύ δύσκολα χρόνια. Ας φωτίζη ο Θεός όλον τον κόσμο.».

«Ευτυχώς υπάρχουν και καλοί Χριστιανοί. Αν (παλαιά) υπήρχαν οι δέκα, δεν θα καταστρέφονταν τα Σόδομα και τα Γόμορρα, οι πόλεις, αλλά δυστυχώς ούτε 10 δεν υπήρχαν. Ε! τώρα υπάρχουν εδώ πολλοί Χριστιανοί πιστοί, ευλαβείς, κοντά στον Θεό …».

***Οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης

Όταν η κυρία Αθηνά Σιδέρη γνώρισε τον Γέροντα Εφραίμ στην Αριζόνα, της μίλησε για την πολλή μεγάλη αγιότητα του Γέροντά της Αγίου Πορφυρίου και της έδωσε παραγγελία να καυτηριάζει ονομαστικά τις ανώμαλες πράξεις που κυριαρχούν σήμερα, γιατί είναι η βασική αιτία των φοβερών καταστάσεων που έρχονται. Αυτό, όμως, είχε σαν αποτέλεσμα να δεχθεί μεγάλα πυρά και φοβερές ύβρεις από πλευρά του κλήρου κυρίως… Τα ονομάζουν αυτά «εκδήλωση αγάπης» και λένε πως δεν αφορά την Εκκλησία!!! Όμως, θυμήθηκε, μας είπε η κυρία Αθηνά, μια ρήση του Αγίου Πορφυρίου, που της έδινε δύναμη και την έκανε να προχωρεί με θάρρος. Της είχε πει: «θα έρθει εποχή που ένα εκκλησιαστικό κομμάτι θα αγκαλιάσει το παρά φύσιν! Τότε να αντισταθείτε. Όταν η Εκκλησία συμβιβάζεται με παρά φύσιν καταστάσεις, χάνει τον προορισμό της! Δεν λειτουργεί σαν Εκκλησία του Χριστού!
Γι’ αυτό, κάποιοι θα το λένε. Όχι η Εκκλησία. Αργότερα θα συγκληθεί μια Μεγάλη Σύνοδος μετά τον πόλεμο και θα δοξάσει την Ορθοδοξία. Αυτή θα τερματίσει και την παραφυσική αγαπολογία».

Πήγε και στην Γερόντισσα Γαλακτία, μόλις την είδε η Γερόντισσα, την αγκάλιασε και την καταφιλούσε. Έπειτα, η γιαγιά της κρατούσε το χέρι και της φανέρωσε πολλά… Κάποια στιγμή, της είπε: «Μη δίνεις σημασία, που σου λένε κακά λόγια, επειδή λες τα βρώμικα που σου ‘πε ο Μεγάλος Πατέρας της Αμέρικα (Γέρων Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης).
Να τα λες παιδί μου με το όνομά ντος, ετσα που σου τα ‘πε να γλυτώσουνε μερκοί (μερικοί. Εννοούσε τα παρά φύση αμαρτήματα). Ετούτανα θα φέρουν εδά (τώρα) τση φωτιές σε όλο τον κόσμο από τις μεγάλες μπαλωθιές (υπερόπλα-πυρηνικά)». Η κυρία Αθηνά εξήγησε ότι ο Άγιος Πορφύριος της είχε τονίσει, να επιδιώξει να πάρει την ευχή του Γέροντα Εφραίμ του Φιλοθεΐτη που ήταν στην Αμερική. Τον χαρακτήριζε πολύ μεγάλο, πολύ μεγαλύτερο από όλους και έλεγε ότι θα χτυπηθεί με λύσσα από το σατανά. Ειδικά από τους διεφθαρμένους ρασοφόρους…

***

Δίνει παιδί μου πόνο ο Θεός για τρεις λόγους:

1) Για να κάνει το καλό άριστο. Το αμπέλι όταν κλαδεύεται, πονεί και δακρύζει στο σημείο που το κουτσουρίζουν. Στάζει νερό από το μέρος που το πληγώσανε. Ύστερα μεγαλώνει,μεγαλώνει , γίνεται ένα καμάρι και γεμίζει σταφύλια! Το ίδιο κι εμείς. Μασε κλαδεύει ο Θεός. Αποβάλλομε με τον πόνο τις κακές συνήθειες,αλλάζομε ψυχικά, μεγαλώνουμε πνευματικά και γεμίζουμε με ωραίους καρπούς.

2) Δίνει πόνο ακόμη ο Θεός όταν θέλει να απαλλάξει μια ψυχή από μικρά πράγματα και να την τελειώσει ( τελειοποιήσει). Όταν εξομολογούμαστε γιατρεύονται οι πληγές μας. Μένουν όμως κάποια μικρά που δεν τα σπουδαιολογήσαμε. Έρχεται ένας δυνατός πόνος και ολοκληρώνει το έργο…

3) Ένας πόνος γιατρεύει μεγάλες αμαρτίες. Όπως τη σκουριά την γεννά το σίδερο και μετά η σκουριά τρώει το σίδερο. Όπως το σαράκι το γεννά το ξύλο και ύστερα τρώει ο σκούληκας το ξύλο. Έτσι και οι οδύνες… έρχονται από ηδονές και μετά οι οδύνες σβήνουν τις ηδονές… Αρκεί να υπάρχει πίστη, μετάνοια, υπομονή…

Τώρα έχουμε ηδονές χειρότερες από την εποχή του Νώε και από την εποχή του Δικαίου Λωτ στα Σόδομα και στα Γόμμορα… Επάθανε οι άνθρωποι αποχονδρίαση ( συνειδησιακή αγκύλωση) και δεν το νοιώθουνε. Όλα τα θεωρούνε φυσικά… Μαγαριζουνε όλοι, και τα ζευγάρια ακόμη… Αηδία, αηδία, αηδία! Ούτε ζώα… τα ζώα είναι αδιάντροπα αλλά στα φυσικά τους, παρά φύση τα ζώα δε ξέρουνε… Συγγνώμη παιδί μου που τα γράφω αυτά… θα αναρωτηθείς που τα ξέρω εγώ γριά γυναίκα; Πληροφορεί με πόνο ο Θεός και έρχουνται και καυχιούνται οι δαίμονες… Ο Ουράνιος καλός Πατέρας βάνει το διαλυμένο από την αμαρτία υλικό της ανθρωπιάς, το βάνει ο δημιουργός μέσα μας στα καλούπια του πόνου για να το ξανασάσει… για να το κάνει και πάλι ανθρώπινο… Γι’ αυτό θα έρθουν δεινά στην ανθρωπότητα, γι’ αυτό υποφέρουμε πολύ σήμερα οι άνθρωποι… περιμένει την μετάνοια μας…”
Από το νέο βιβλίο «Η οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης», των εκδόσεων «Θεομόρφου» της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου

***

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Όσοι έχουν καλή διάθεση βοηθιούνται από τις δοκιμασίες· όσοι δεν έχουν, τα βάζουν με τον Θεό, βρίζουν κ.λπ. Το κακό είναι ότι δεν λένε «ήμαρτον», αλλά βασανίζονται. Μεγάλη εξουσία έχει ο διάβολος στον κόσμο. Του δώσαμε πολλά δικαιώματα. Πώς έγινε ο σημερινός άνθρωπος! Το κακό είναι ότι εμποδίζει την θεία επέμβαση, γιατί δεν έχει μετάνοια. Αν υπήρχε μετάνοια, τα πράγματα θα είχαν τακτοποιηθή. Μπόρες, μπόρες θα περνούμε! Ο Θεός να βάλη το χέρι Του! Να ζητούμε μετάνοια για όλον τον κόσμο και για όσους εν ψυχρώ κάνουν κακό στην Εκκλησία και δεν έχουν σκοπό να διορθωθούν, να τους δίνη ο Θεός μετάνοια και έπειτα να τους παίρνη.
Να βοηθούμε, όσο μπορούμε, τον κόσμο στην μετάνοια, για να δεχθούμε τις ευλογίες του Θεού.

Όσιος αββάς Παύλος ο Θηβαίος, η συνάντηση με τον άγιο Αντώνιο τον Μέγα
https://iconandlight.wordpress.com/2016/01/15/%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%B2%CE%B2%CE%AC%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%BF-%CE%B8%CE%B7%CE%B2%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82-%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7/

Αββάς Αμμούν της Νιτρίας, ιδρυτής των Κελλίων της Αιγύπτου
https://iconandlight.wordpress.com/2018/10/03/%ce%b1%ce%b2%ce%b2%ce%ac%cf%82-%ce%b1%ce%bc%ce%bc%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bd%ce%b9%cf%84%cf%81%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%b9%ce%b4%cf%81%cf%85%cf%84%ce%ae%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%ba/

Ο Μέγας Αντώνιος και ο Μέγας Αθανάσιος
https://iconandlight.wordpress.com/2018/01/17/21415/

Αναπνέετε πάντοτε τον Χριστό και πιστεύετε σ’ αυτόν. Ζήσετε σαν να πεθαίνετε καθημερινά… Άγιος Αντώνιος ο Μέγας
https://iconandlight.wordpress.com/2020/01/16/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%bd%cf%84%cf%8e%ce%bd%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%bc%ce%ad%ce%b3%ce%b1%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%80%ce%bd%ce%ad%ce%b5%cf%84%ce%b5-%cf%80%ce%ac%ce%bd%cf%84/

Ο Θεός είπε στον πιστό Αβραάμ ότι αν υπήρχαν δέκα δίκαιοι στα Σόδομα, θα έσωζε ολόκληρη την πόλη χάριν αυτών των δέκα. Ωστόσο, μόνον ένας δίκαιος βρέθηκε, ο Λωτ, και αυτός ήταν ξένος! Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
iconandlight.wordpress.com/2020/10/08/ο-θεός-είπε-στον-πιστό-αβραάμ-ότι-αν-υπή/

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου.
Ἦχος δ´.

Τὸν ζηλωτὴν Ἠλίαν τοῖς τρόποις μιμούμενος, τῷ Βαπτιστῇ εὐθείαις ταῖς τρίβοις ἑπόμενος, Πάτερ Ἀντώνιε, τῆς ἐρήμου γέγονας οἰκιστής, καὶ τὴν οἰκουμένην ἐστήριξας εὐχαῖς σου· διὸ πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον Ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ Νέου.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Μέγα καύχημα καὶ πολιοῦχον, σὲ πλουτήσασα πόλις Βεροίας, θεοφόρε παμμάκαρ Ἀντώνιε, τῇ σῇ πρεσβείᾳ προστρέχει ἑκάστοτε, προσπτυσσομένη τὴν πάντιμον Κάραν σου. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Νεομάρτυρος.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον λόγον.

Τὸν πανεύφημον Μάρτυν Χριστοῦ Γεώργιον, Ἰωαννίνων τὸ κλέος καὶ πολιοῦχον λαμπρόν, ἐν ᾠδαῖς πνευματικαῖς ἀνευφημήσωμεν· ὅτι ἐνήθλησε στεῤῥῶς, καὶ κατήνεγκεν ἐχθρόν, τοῦ Πνεύματος τῇ δυνάμει. Καὶ νῦν ἀπαύστως πρεσβεύει, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον κοινὸν τοῦ Ὁσίου Ἀντωνίου καὶ Παύλου τοῦ Θηβαίου.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Θεῖοι πρώταρχοι, τῶν μονοτρόπων, ἐνοικήσαντες ἐν Θηβαΐδι, ἠγλαΐσατε ἐρήμου τὰ πέρατα, Ὅσιε Παῦλε σοφὲ καὶ Ἀντώνιε, πνευματοφόρε ἀσκήσεως ἔσοπτρα, τῷ Παντάνακτι, Χριστῷ ἐκτενῶς πρεσβεύσατε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ Νέου, τοῦ ἐν Βεῤῥοίᾳ.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Μέγα καύχημα καὶ πολιοῦχον, σὲ πλουτήσασα πόλις Βεῤῥοίας, θεοφόρε παμμάκαρ Ἀντώνιε, τῇ σῇ πρεσβείᾳ προστρέχει ἑκάστοτε, προσπτυσσομένη τὰ θεῖά σου λείψανα. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Τὸν ὁμώνυμον τοῦ Ἀντωνίου, καὶ ὁμότροπον ἀναδειχθέντα, τὸν ἐν ἐσχάτοις τοῖς χρόνοις ὡς ἄδυτον, ἀναφανέντα ἀστέρα τοῖς θαύμασιν, εὐσεβοφρόνως. ὑμνήσωμεν λέγοντες· Πάτερ ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Νεομάρτυρος Γεωργίου. (Γερασίμου Μικραγιαννανίτου)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν Συνάναρχον Λόγον.

Τὸν πανεύφημον Μάρτυν Χριστοῦ Γεώργιον, Ἰωαννίνων τὸ κλέος καὶ πολιοῦχον λαμπρόν, ἐν ᾠδαῖς πνευματικαῖς ἀνευφημήσωμεν· ὅτι ἐνήθλησε στεῤῥῶς καὶ κατήνεγκεν ἐχθρὸν τοῦ Πνεύματος τῇ δυνάμει· καὶ νῦν ἀπαύστως πρεσβεύει, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον. Ὅμοιον.

Νεομάρτυρα δεῦτε Χριστοῦ Γεώργιον, Ἰωαννίνων προστάτην, ὑπὲρ οἰκείους Χριστὸν τὸν φιλοῦντα καὶ ἐν ἔτεσι νεότητος αἰωρηθέντα ἀπηνῶς ἐπὶ δένδρου δι᾿ Αὐτὸν τιμήσωμεν ὡς εἰκόνα στεῤῥοψυχίας καὶ πρέσβυν ἡμῶν πρὸς Ὕψιστον θερμότατον.

Ἕτερον.
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς Ἠπείρου τὸ κλέος καὶ Μαρτύρων τὸν σύναθλον, τῶν Ἰωαννίνων τὴν δόξαν, καὶ θερμὸν ἀντιλήπτορα, τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις οἱ πιστοί, Γεώργιον τὸν νέον Ἀθλητήν· ἰαμάτων γὰρ πηγάζει τὰς δωρεάς, τοῖς πόθῳ ἀνακράζουσι. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Ἕτερον.
Ἦχος δ´. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Τοῦ Νεομάρτυρος τῷ θείῳ Τεμένει, οἱ συνεχόμενοι παθῶν ταῖς ὀδύναις, προσέλθωμεν κραυγάζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς· Ἅγιε Γεώργιε, ἰατρὲ τῶν νοσούντων, σπεῦσον καὶ ἀπάλλαξον, τῆς παρούσης ἀνάγκης, τοὺς ἐκζητοῦντας πίστει ἀκλινεῖ, τὴν σὴν βοήθειαν Μάρτυς ἑκάστοτε.

Ἕτερον.
Ὅμοιον.

Ὡς πολιοῦχον καὶ θερμότατον ῥύστην, καὶ ἀρωγὸν καὶ βοηθὸν ἐν ἀνάγκαις, πλουτοῦντες Γεώργιε βοῶμέν σοι θερμῶς· Σκέπε ἡμᾶς πάντοτε, τῶν ἐν βίῳ κινδύνων, φύλαττε τὴν πόλιν σου, ἐν εἰρήνῃ τελείᾳ, καὶ τὰς αἰτήσεις πλήρου συμπαθῶς, τῶν εὐλαβῶς προσφοιτώντων τῷ οἴκῳ σου.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Βλασίου τοῦ Ἀμασέως.
Ἦχος. πλ. α´. Τὸν Συνάναρχον Λόγον.

Ἀσκητὴν νήσου Κύπρου τὸν ἐνθεώτατον, τὸν ἐν Κισσάμῳ τῆς Κρήτης κτίσαντα θείαν Μονὴν Γωνιᾶς τῆς Παναγίας, ἧς τὸ ἔκτυπον, εὗρεν ἐν σχίνῳ θαυμαστῶς, ὕμνοις Βλάσιον σεπτόν, τιμήσωμεν κατὰ χρέος βοῶντες· ῥῦσαι λιταῖς σου, ἡμᾶς ἐχθροῦ παγίδων, Ὅσιε.

Ἀπολυτίκιον. τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.

Σεπτὸν Θεοδόσιον ἐπευφημοῦμεν λαμπρῶς, ὡς πίστεως ἔρεισμα, καὶ τῶν δογμάτων Χριστοῦ, ὑπέρμαχον ἔνθεον· λόγους γὰρ τῆς Συνόδους, θεοπνεύστους κυρώσας, Πνεύματος ἐκδιδάσκει, τὴν Θεότητα πάντας· διὸ ἐν πόλῳ ἐστέφθη, ὁ θεοδόξαστος.

Ἀπολυτίκια τῶν Κτιτόρων Μονῆς Ἁγ.Στεφάνου (ὑπὸ Ἱερομ.Ἀθανασίου Σιμωνοπετρίτου)
Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα.

Τὴν ματαιότητα, σοφῶς πατήσαντες, κόσμου τοῦ ῥέοντος, κατεσκηνώσατε, εἰς τοῦ Κυρίου τὰς αὐλάς, ὥσπερ στρουθοὶ φιλέρημοι. Ἔνθα ἀνεγείρατε, τοῦ κλεινοῦ Πρωτομάρτυρος, σκήνωμα περίκλυτον, θεοφόρε Ἀντώνιε, Φιλόθεέ τε κλέος Πατέρων, πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν δεόμεθα.

Ἕτερον. Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Εὐφραίνεται χαίρουσα ἡ τοῦ Στεφάνου Μονή, πρὸς Κύριον ἔχουσα πρεσβείαν ἄμαχον, τετρά‐ ριθμον φάλαγγα· ἅμα τῷ Διακόνῳ, Χαραλάμπη λευΐτην, σὺν δὲ καὶ τῶν Κτιτόρων, τὴν σε‐ πτὴν ξυνωρίδα, Ἀντώνιον τὸν ἀσκητὴν καὶ θεῖον Φιλόθεον.

ΛΥΧΝΟΣ ΤΟΙΣ ΠΟΣΙ ΜΟΥ Άγιος Θεοδόσιος, ο Μεγάλος ο βασιλεύς (17 Ιανουαρίου)
https://www.youtube.com/watch?v=WUTevgl6WME

ΜΕΓΑΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ (Α´ μέρος). π. ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ 17.1.2001
https://www.youtube.com/watch?v=MrMlExGCw-4

ΜΕΓΑΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ, 3o. 31.1.2001 ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΑΝΑΝΙΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=V7aG8h95TyI

 

 

iconandlight.wordpress.com