Οι σημειοφόροι …του Αγίου Αββακούμ: Είδα αγίους με παντελόνια και πουκάμισα που δεν συνάντησα στο ράσο…… είδα ένα κομμάτι κρέας πάνω στο άγιο δισκάριο να στάζει αίματα….. μια φωνή από τον τάφο του Αγίου Παισίου. Μου εμφανίστηκε ο άγιος Αββακούμ!
π. Νεκτάριος καθηγούμενος του Ησυχαστηρίου του Όσιου Αββακούμ στην περιφέρεια Ταμασσού (σσ στην Ταμασσού το τάμα σού) στην θεοφίλητη Κύπρο:
Ο όσιος Αββακούμ έδρασε περίπου 800-1200 μ.Χ εντούτοις εμφανίζεται το 1989 σε μια γιαγιούλα και της υποδεικνύει το μέρος όπου είναι θαμμένος και παίρνει μαζί της τον προκάτοχό μου π. Ανδρέα και βρήκανε το λείψανό του. Το όνομα του αγίου Αββακούμ σημαίνει ένθερμος εναγκαλισμός..όταν ήρθα εδώ συνάντησα ανθρώπους αγίους ανθρώπους χωρικούς ανθρώπους παλιάς κοπής με ήθη αξίες ιδανικά πίστη μπορεί μ΄ένα γράμμα τους αλλά που τελειώνοντας το πανεπιστήμιο της ζωής και του αγώνα και της αγιότητας που βλέπουν σημεία ζουν σημεία από τη χάρη του Θεού και μου τα καταθέτουν ανθρώπους που η προσευχή τους είναι τόσον έντονη και ένδακρεις είναι με δάκρυα στα μάτια άνθρωποι που ζουν τη χάρη του αγίου εδώ. Είδα αγίους με παντελόνια και πουκάμισα που δεν συνάντησα στο ράσο.
o άγιος Αββακούμ έιναι ένας από τους 300 Αλαμάνους Αγίους που ήρθε στην Κύπρο και ονομάστηκε Αλαμάνος γιατί ήρθαν από το όρος Αλαμανόν .. Την εκκλησία του προφήτη Αββακούμ την έχτισε ο ίδιος.. Έζησε 130 χρόνια… στο αγιοπερπάτητο Φτερικούδι.
γιαγιά Παναγιώτα (σσ από τη γιαγιά να παίρνεις ευχή )
”είμαι ορφανός από πατέρα από 2 ετών … πήγα στην Αγία Μαρίνα στην Άνδρο στον π. Κυπριανό εκεί που λειτουργούσε ο παπάς και ήμουν στο ιερό και βοηθούσα ακόμη τότε όντας κοσμικός και σας καταθέτω μια προσωπική εμπειρία και όταν είπε ” τα σα εκ των σων” γονάτισα και εκείνη την ώρα σαν να με έλουσε μια χάρη και με έπιασαν κλάματα χωρίς να γνωρίζω το λόγο μέσα μου έβγαινε μια φωνή που έλεγε ”συγχώρα με Χριστέ μου συγχώρα με Χριστέ μου” κι ένιωθα την αγάπη του Χριστού να με πνίγει και μ΄έπιανε το παράπονο γιατί αυτή η αγάπη με κατέκλυζε κι έλεγα ”γιατί Εσύ με αγαπάς τόσο αφού εγώ δεν σε αγαπώ τόσο”.. και εκείνη την ώρα σήκωσα τα μάτια επάνω να δω τι κάνει ο ιερέας και είδα ένα κομμάτι κρέας πάνω στο άγιο δισκάριο να στάζει αίματα.. από εκείνη τη στιγμή μέσα μου κάτι άλλαξε ένα κάλεσμα μυστικόν …
κάθε φορά που πήγαινα στον τάφο του Αγίου Παισίου μ’ έπιανε ένα κλάμμα..και μια φορά άκουσα φωνή από τον τάφο εσύ θα γίνεις ιερομόναχος..
είναι ένας παθολόγος άγιος, ο άγιος Αββακούμ δεν έχει μια συγκεκριμένη ειδικότητα
στο εξομολογητήριο έκανα μια παράκληση μια προσευχούλα ένα σύννεφο μια αύρα λεπτή εμφανίστηκε ο άγιος μπροστά μου χαμογελώντας ένα μειδίαμα στο πρόσωπό του λευκασμένα τα γένια του ασκητικός διαπεραστικό το βλέμμα του σε καθήλωνε με τη ματιά του. Το πρόσωπο αυτό έμεινε αποτυπωμένο και φωτογραφημένο στην καρδίαν μου και καθ΄υπόδειξην μου έγινε η εικόνα του”
(από την εκπομπή ”ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΒΒΑΚΟΥΜ” στο 24 ΩΡΕΣ που βρέθηκαν στο Φτερικούδι και το λεγόμενο μικρό “‘Αγιον Όρος της Κύπρου”.)
Θεοφάνεια χωρίς πνευματικότητα είναι νεκρό γράμμα .. και το Πνεύμα ….. εβεβαίου του λόγου το ασφαλές.
ΥΓ και άγιοι να σου εμφανιστούν και ο Χριστός ο ίδιος για να μην γείρει ο νους σου που είπε και η ευλογημένη Μηλιά καλό είναι να σκέφτεσαι: «ὁ διδάσκαλος μετὰ τελωνῶν καὶ πορνῶν»….
μόνο καρδιά ζυγίζει .. ο Χριστός...
αλλά οι θεοσημείες και οι θεοφάνειες αγιοφάνειες είναι για να στηρίζουν την πίστη όλης της Εκκλησίας και πολύ καλώς εδώ καταθέτει τις προσωπικές του εμπειρίες ο π. Νεκτάριος. Ταπείνωση είναι να εκτίθεμαι … η δημόσια έκθεση είναι ταπείνωση.. αφού κάποιοι θα σε πιστέψουν και πολλοί θα σου σούρουν τα εξ αμάξης..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου