Διαθέτοντας το χάρισμα της πρόνοιας και το ταλέντο του υπνωτιστή, τεράστια σωματική και ψυχική δύναμη, ο «πρεσβύτερος», «φίλος» της οικογένειας του τελευταίου Τσάρου της Ρωσικής Αυτοκρατορίας Νικολάου Β', ναυαγοσώστη και θεραπευτής του αιμορροφιλικού κληρονόμου του θρόνο, ο Γκριγκόρι Εφίμοβιτς Νόβι-Ρασπούτιν είναι ένα μυστηριώδες άτομο, οι συνθήκες της ζωής και του θανάτου του οποίου έχουν απασχολήσει το μυαλό των ιστορικών για περισσότερα από εκατό χρόνια.
Συνδύασε ακατανόητα τη θρησκευτικότητα, την ακλόνητη πίστη και την αγάπη για το μεθύσι και το γλέντι, την ευκολοπιστία και την καχυποψία, τη διαφάνεια και την απάτη, την αγάπη για την ανθρωπότητα, την επιθυμία να βοηθήσει τους ανθρώπους και την αποστροφή προς τους εκπροσώπους της τάξης του - τους αγρότες.
Ο Ρασπούτιν ήταν προικισμένος με μια σπάνια ικανότητα να προβλέπει γεγονότα. Πολλές από τις προβλέψεις του έχουν ήδη πραγματοποιηθεί με εκπληκτική ακρίβεια, αλλά υπάρχουν και εκείνες των οποίων η εγκυρότητα δεν έχει ακόμη επαληθευτεί. Ο Γκριγκόρι Εφίμοβιτς περιέγραψε τις περισσότερες από τις προφητείες σε μια επιστολή προς την αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα Φεοντόροβνα, την οποία έγραψε λίγες εβδομάδες πριν από τον τραγικό θάνατό του. Επίσης, προβλέψεις για γεγονότα μέχρι τον 21ο αιώνα και μακροπρόθεσμα περιέχονται στο βιβλίο του «πρεσβυτέρου» «Pious Reflections», που εκδόθηκε στην Αγία Πετρούπολη το 1912.
Ας μιλήσουμε για τις προφητείες του Γκριγκόρι Εφίμοβιτς Ρασπούτιν στο πλαίσιο της εξαιρετικής προσωπικότητας και του πεπρωμένου του.
Σωτήρας του διαδόχου του θρόνου
Ο Γκριγκόρι Εφίμοβιτς Ρασπούτιν γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 1869 στο χωριό Ποκρόβσκογιε, στην περιοχή Τιουμέν στη Σιβηρία. Ήδη από την παιδική του ηλικία, ανακάλυψε ένα διορατικό ταλέντο: αν κάποιος από τους συντρόφους του έκλεβε κάτι, έβλεπε πάντα το κλεμμένο αντικείμενο πίσω από τον κλέφτη, πιστεύοντας ότι και όλοι οι άλλοι το έβλεπαν καθαρά. Και μόνο που μεγάλωσα, κατάλαβα ότι οι άλλοι δεν έχουν αυτή την ικανότητα.
Όταν έκλεισε τα 18, πήγε ως προσκυνητής στο μοναστήρι στο Verkhotur, στη συνέχεια επέστρεψε στο σπίτι του στο χωριό του, παντρεύτηκε και γέννησε τρία παιδιά - τον Dmitry, τη Matryona και τη Varvara. Οι συζυγικοί δεσμοί δεν έγιναν εμπόδιο για περαιτέρω προσκύνημα. Ο Ρασπούτιν περπάτησε για χιλιόμετρα, κοινωνώντας με χριστιανικά ιερά στη Ρωσική Αυτοκρατορία και πέρα από τα σύνορά της - στην Ελλάδα, την Ιερουσαλήμ. Και όταν ξαναγύρισε στο σπίτι, αποκάλεσε τον εαυτό του άγιο, άρχισε να περπατά στα γύρω χωριά: κηρύττει, προβλέποντας το μέλλον, εκδιώκοντας δαίμονες, βοηθούσε τους αρρώστους. Μη γνωρίζοντας απολύτως τίποτα για την ιατρική, ενήργησε με ένστικτο και πέτυχε εκπληκτικά αποτελέσματα.
Σταδιακά, η δύναμη του θεραπευτή της Σιβηρίας έγινε γνωστή όχι μόνο στα πλησιέστερα χωριά, αλλά σε ολόκληρη τη Ρωσία. Οι άρρωστοι και οι ταλαιπωρημένοι από όλες τις γωνιές της αχανούς Ρωσικής Αυτοκρατορίας έρχονταν σε αυτόν με ατελείωτο ρεύμα, λαμβάνοντας συμβουλές, βοήθεια και θεραπεία. Κάθε μέρα υπήρχαν όλο και περισσότεροι άνθρωποι που ήθελαν να θεραπευτούν· ο Γρηγόρης είχε επίσης τακτικούς επισκέπτες που τον πίστευαν άνευ όρων.
Στις αρχές του 1900, ο Ρασπούτιν εγκατέλειψε το χωριό του, πηγαίνοντας στην Αγία Πετρούπολη για να παίξει έναν μοναδικό ρόλο στη ζωή του Νικολάου Β' και της βασιλικής οικογένειας - για να βοηθήσει τον διάδοχο του θρόνου. Σύμφωνα με τον Γκριγκόρι Εφίμοβιτς, αυτή την αποστολή του ενημέρωσε η ίδια η Μητέρα του Θεού, η οποία εμφανίστηκε μπροστά του ενώ εργαζόταν στο χωράφι. Η Μητέρα του Θεού ανέφερε ότι ο Τσαρέβιτς Αλεξέι ήταν σοβαρά άρρωστος με αιμορροφιλία και διέταξε τον θεραπευτή να πάει στην πρωτεύουσα για να σώσει το παιδί, το οποίο ακολούθησε αυστηρά.
Έχοντας εξασφαλίσει συστάσεις από κληρικούς προς τον πρύτανη της Θεολογικής Ακαδημίας της Αγίας Πετρούπολης Sergius Starogradsky, το 1904 ο Rasputin πήγε στη βόρεια πρωτεύουσα και έλαβε θέση στον κοιτώνα της ακαδημίας.
Ο Σέργιος παρουσίασε τον Γκριγκόρι Εφίμοβιτς στους εκπροσώπους του ανώτερου κλήρου και αυτοί, με τη σειρά τους, διευκόλυναν τη συνάντησή του το 1905 με τον αυτοκράτορα Νικόλαο Β' και την οικογένειά του ακριβώς τη στιγμή που ο διάδοχος του θρόνου, Τσαρέβιτς Αλεξέι, είχε επιδεινώσει την πορεία της ασθένειάς του. - η αιμορροφιλία εκείνη την εποχή δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί, κάθε παραμικρό κόψιμο ή μικρός μώλωπας προκαλούσε αιμορραγία, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε θάνατο ανά πάσα στιγμή. Διαθέτοντας το ταλέντο του υπνωτιστή και ισχυρή εσωτερική δύναμη, ο Ρασπούτιν ήταν σε θέση να ανακουφίσει σημαντικά την κατάσταση του κληρονόμου, ανακουφίζοντας με επιτυχία κάθε φορά τα συμπτώματα της νόσου και σταματώντας την αιμορραγία. Σταδιακά, ο Γκριγκόρι Εφίμοβιτς έγινε δικός του άνθρωπος στο παλάτι. Ο «βασιλικός φίλος» απολάμβανε μια ιδιαίτερη εύνοια με την αυτοκράτειρα Alexandra Feodorovna: η επαφή μαζί του διατηρήθηκε μέσω της στενής φίλης της αυτοκράτειρας, κουμπάρας Άννας Βιρούμποβα, η οποία στράφηκε στον Ρασπούτιν όταν ο διάδοχος αρρώστησε.
Ορισμένοι ερευνητές εξηγούν τις θαυματουργές «θεραπείες» από την υπνωτική επίδραση του «πρεσβύτερου» στο παιδί. Ο Γκριγκόρι Εφίμοβιτς, πράγματι, διέθετε κολοσσιαίες ικανότητες για ύπνωση: είχε ισχυρή θέληση και ταλέντο συγκέντρωσης, κάτι που επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία των συγχρόνων του. Η Elena Dzhanmueva, θαυμαστής του «πρεσβυτέρου», περιέγραψε ένα εύγλωττο περιστατικό στο ημερολόγιό της στις 28 Νοεμβρίου 1915: την επισκεπτόταν όταν τηλεφώνησαν από το Tsarskoye Selo και είπαν ότι ο κληρονόμος δεν μπορούσε να κοιμηθεί - το αυτί του πονούσε, ο Rasputin πήγε στο το τηλέφωνο και κάλεσε τον Αλεξέι στον δέκτη, του είπε: «Δεν πονάει τίποτα... Δεν πονάει το αυτί μου... Κοιμήσου», και μετά από 10 λεπτά ο Τσαρέβιτς αποκοιμήθηκε γαλήνια, ξεχνώντας εντελώς τον πόνο.
Αλλά είναι προκατειλημμένο να εξηγήσουμε τη θετική επίδραση του «φίλου» της βασιλικής οικογένειας στον κληρονόμο μόνο με ύπνωση. Αναμφίβολα, ο Γκριγκόρι Εφίμοβιτς δεν ήταν μόνο υπνωτιστής, αλλά και θεραπευτής και θεραπευτής. Ο προσωπικός γραμματέας του "πρεσβυτέρου" Aron Simanovich μίλησε για αυτό: "Ο Rasputin, παρεμπιπτόντως, ήξερε επίσης πώς να θεραπεύει χωρίς τη βοήθεια βοτάνων. Κάποιος είχε πονοκέφαλο και πυρετό, ο Ρασπούτιν στάθηκε πίσω από τον ασθενή, πήρε το κεφάλι του στα χέρια του, ψιθυρίζοντας κάτι που κανείς δεν καταλάβαινε και έσπρωξε τον ασθενή με τις λέξεις: «φύγε». Ο ασθενής ένιωσε ανάκαμψη».
Για τον «πρεσβύτερο», η θεραπεία ήταν μια από τις πτυχές της δύναμής του, για την παρουσία της οποίας ήταν πεπεισμένοι οι γνωστοί και οι φίλοι του Γκριγκόρι Εφίμοβιτς.
Ο φίλος του Ρασπούτιν, Ιερομόναχος Iliodor, είπε ότι ο ίδιος ο θεραπευτής ονόμασε τη δύναμή του «ηλεκτρισμό», η οποία προερχόταν από αυτόν «όχι μέσω των χεριών του, αλλά κυρίως μέσω των γκρίζα, κοφτερά μάτια του». Το βαρύ, διεισδυτικό, επίμονο βλέμμα του «γέροντος» ενέπνευσε δέος· κυριολεκτικά έσκαψε στον συνομιλητή, διεισδύοντας στα βάθη της ψυχής του και προκαλώντας την επιθυμία να σταματήσει η οπτική επαφή το συντομότερο δυνατό.
Όπως και να έχει, μετά την άφιξη του Γκριγκόρι Εφίμοβιτς στο παλάτι κατά τη διάρκεια των επιθέσεων της ασθένειας του Τσαρέβιτς ή μετά από μια τηλεφωνική συνομιλία, ο διάδοχος του ρωσικού θρόνου ερχόταν πάντα στα αισθήματά του και ο πόνος του υποχώρησε.
Επιπτώσεις στα παγκόσμια γεγονότα
Ο «πρεσβύτερος» είχε απίστευτη επιρροή όχι μόνο στον κληρονόμο, αλλά και στην αυτοκράτειρα και τον ίδιο τον αυτοκράτορα. Χάρη στην προειδοποίηση του Ρασπούτιν, η Ρωσία δεν μπήκε στον πόλεμο στα Βαλκάνια το 1912, αν και το διάταγμα για την επιστράτευση είχε ήδη υπογραφεί. Ο Πρωθυπουργός, πολιτικός, κόμης Σεργκέι Γουίτ είπε πώς «ο Ρασπούτιν ήρθε στον Τσάρο, σε μια φλογερή ομιλία εμποτισμένη με βαθιά και φλογερή ειλικρίνεια, απέδειξε όλα τα καταστροφικά αποτελέσματα της ευρωπαϊκής πυρκαγιάς - και τα βέλη της ιστορίας κινήθηκαν σε διαφορετική κατεύθυνση . Ο πόλεμος αποφεύχθηκε».
Ωστόσο, δυόμισι χρόνια αργότερα, η Ρωσία εισήλθε ωστόσο στον καταστροφικό Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Γκριγκόρι Εφίμοβιτς προσπάθησε και πάλι να το αποτρέψει, γράφοντας στον Νικόλαο Β΄ ότι «υπάρχει ένα απειλητικό σύννεφο στο Ρος, η ατυχία της θλίψης, υπάρχει πολύ σκοτάδι και δεν υπάρχει ξέπλυμα, υπάρχει θάλασσα και δεν υπάρχει μέτρο και υπάρχει αίμα... Δεν υπάρχουν λόγια, απερίγραπτη φρίκη... Είσαι ο Τσάρος, ο πατέρας του λαού, μην επιτρέψεις στους παράφρονες να θριαμβεύσουν και να καταστρέψουν τον εαυτό τους και τον λαό». Δυστυχώς, εκείνη τη στιγμή, αφού τραυματίστηκε σοβαρά με ένα στιλέτο στο στομάχι από έναν μόδιστρο από το Τσαρίτσινο, τη φανατική Khionia Guseva, βρισκόταν ξαπλωμένος στο νοσοκομείο της πόλης Tyumen και δεν μπόρεσε να προειδοποιήσει προσωπικά τον κυρίαρχο. Η υπνωτική δύναμη του «πρεσβυτέρου» επηρέασε τον βασιλιά μόνο κατά τη διάρκεια μιας προσωπικής συνάντησης.
Ο Ρασπούτιν προειδοποίησε επίσης τον Νικόλαο Β' για τη δολοφονία του Υπουργού Εσωτερικών Πιότρ Στολίπιν στο Κίεβο το 1911, ο οποίος πήγε με τον τσάρο για να γιορτάσει την 50ή επέτειο από την κατάργηση της δουλοπαροικίας. Ενημέρωσε τον κυρίαρχο για το ζοφερό του προαίσθημα την παραμονή του ταξιδιού, αλλά και πάλι δεν τον άκουσε. Ως αποτέλεσμα, την 1η Σεπτεμβρίου 1911, ο Stolypin τραυματίστηκε θανάσιμα στην Όπερα του Κιέβου και πέθανε λίγες μέρες αργότερα.
Ο «πρεσβύτερος» προέβλεψε επίσης τον θάνατο της 2ης ρωσικής μοίρας του Ειρηνικού υπό τη διοίκηση του ναύαρχου Zinovy Rozhdestvensky στη μάχη της Tsushima.
Ο φόνος του «πρεσβυτέρου» και η προφητεία για την εκτέλεση της βασιλικής οικογένειας
Αν και ο Ρασπούτιν έκανε φίλους με την ελίτ της Αγίας Πετρούπολης και απέκτησε πολλούς θαυμαστές στην Αγία Πετρούπολη, πολλοί τον περιφρονούσαν και τον μισούσαν για το προφητικό του χάρισμα και την προνοητικότητα, τον ταραχώδη τρόπο ζωής, την εγγύτητα με τη βασιλική οικογένεια, την ιδιαίτερη εύνοια με την αυτοκράτειρα, την επιρροή στον Νικόλαο Β' σε θέματα διακυβέρνησης της Ρωσικής Αυτοκρατορίας - είναι γνωστό ότι ο κυρίαρχος άκουσε τη γνώμη του «πρεσβυτέρου» όταν διορίζει αξιωματούχους. Προσπάθησαν να σκοτώσουν τον Γκριγκόρι Εφίμοβιτς πολλές φορές, αλλά κάθε φορά κατάφερνε ευτυχώς να αποφύγει το θάνατο.
Η Fortune απομακρύνθηκε από τον Rasputin στις 30 Δεκεμβρίου 1916, όταν, κάλεσε τους συνωμότες: ο σύζυγος της ανιψιάς του αυτοκράτορα Felix Yusupov, ο μοναρχικός Βλαντιμίρ Περισέβιτς και ο ξάδερφος του αυτοκράτορα του Grand Duke Dmitry Pavlovich για να επισκεφθούν το παλάτι του Yusupov, ο ίδιος σκοτώθηκε από το The On the Τελευταία: Αρχικά προσπάθησαν να τον δηλητηριάσουν με κυανίδιο καλίου, αλλά το δηλητήριο δεν λειτούργησε, τότε ο Yusupov πυροβόλησε στο "Elder" - και πάλι ήταν σε θέση να δραπετεύσει από το παλάτι, αλλά δύο άλλοι συνωμότες περιμένουν ήδη ήδη Για αυτόν εκεί, ο οποίος πυροβόλησε τον Rasputin σε κενό σημείο, χτυπώντας τον στο κεφάλι μερικές φορές για καλό μέτρο και στη συνέχεια ζωντανή, συνεχίζοντας, παρά τις τρομερές πληγές, για να αγωνιστούν για τη ζωή, τον έδεσαν, έβαλαν μια τσάντα και τον έπνιξε στη Malaya Nevka. Το σώμα του Grigory Efimovich ανακαλύφθηκε την επόμενη μέρα και την τρίτη ημέρα μετά τη δολοφονία, ο Rasputin θάφτηκε σύμφωνα με την ορθόδοξη τελετή στο Tsarskoe Selo.
Ο «πρεσβύτερος» γνώριζε ότι θα σκοτωθεί, καθώς και το γεγονός ότι στο εγγύς μέλλον μετά τον θάνατό του η βασιλική οικογένεια θα πέθαινε στα χέρια των δολοφόνων. Συχνά έλεγε στην αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα Φεοντόροβνα: «Όσο είμαι ζωντανός, τίποτα δεν θα συμβεί σε όλους εσάς και στη δυναστεία· αν δεν υπάρχω εγώ, δεν θα υπάρχεις ούτε εσύ». Ο Ρασπούτιν ένιωσε το θανατηφόρο κρύο να πηγάζει από τα μέλη της βασιλικής οικογένειας, προσευχόταν συνεχώς για αυτά, θέλοντας ο αυτοκράτορας, η αυτοκράτειρα και τα παιδιά τους να αποφύγουν μια τρομερή μοίρα - την επικείμενη εκτέλεση από τους Μπολσεβίκους, και όταν τους αγκάλιαζε, «κάθε φορά». ανατρίχιασε από τη φρίκη, σαν να «αγκάλιαζε τους νεκρούς».
Λίγες εβδομάδες πριν από το θάνατό του στα χέρια των συνωμότων, έδωσε στη βασίλισσα μια επιστολή με προφητείες για το μέλλον, συμπεριλαμβανομένου του δικού του θανάτου, των επαναστατικών γεγονότων, της ανόδου των Μπολσεβίκων στην εξουσία και της δολοφονίας της βασιλικής οικογένειας: «Έχω ένα προαίσθημα ότι πριν την πρώτη Ιανουαρίου θα φύγω από τη ζωή. Θέλω να τιμωρήσω τον ρωσικό λαό, τον πατέρα, τη Ρωσίδα μητέρα, τα παιδιά και τη ρωσική γη τι να κάνω. Αν με σκοτώσουν μισθωμένοι δολοφόνοι, Ρώσοι αγρότες, αδέρφια μου, τότε εσύ, Ρώσο Τσάρο, δεν έχεις κανέναν να φοβηθείς. Μείνε στον θρόνο σου και βασίλευε. Κι εσύ, Ρώσο Τσάρο, μην ανησυχείς για τα παιδιά σου. Θα κυβερνήσουν τη Ρωσία για εκατοντάδες χρόνια ακόμα. Αν οι αγόρι και οι ευγενείς με σκοτώσουν και ρίξουν το αίμα μου, τότε τα χέρια τους θα παραμείνουν λεκιασμένα με το αίμα μου και για είκοσι πέντε χρόνια δεν θα μπορέσουν να πλύνουν τα χέρια τους. Θα εγκαταλείψουν τη Ρωσία. Τα αδέρφια θα επαναστατήσουν εναντίον των αδελφών και θα σκοτωθούν μεταξύ τους, και για είκοσι χρόνια δεν θα υπάρχει ευγένεια στη χώρα. Ο Τσάρος της ρωσικής γης, όταν ακούτε το χτύπημα των καμπάνων που σας ενημερώνουν για το θάνατο του Γρηγόρη, τότε γνωρίζετε: Εάν οι συγγενείς σας διαπράττουν τη δολοφονία, τότε δεν υπάρχει κανένας από την οικογένειά σας, δηλαδή τα παιδιά και οι συγγενείς, θα ζήσουν περισσότερο από δύο χρόνια. Ο ρωσικός λαός θα τους σκοτώσει».
Όπως βλέπουμε, αυτή η προφητεία έγινε πραγματικότητα εκατό τοις εκατό. 2 μήνες μετά το θάνατο του Ρασπούτιν, συνέβη η επανάσταση του Φεβρουαρίου, ακολουθούμενη από την Οκτωβριανή Επανάσταση και τον Εμφύλιο Πόλεμο, πολλοί ευγενείς εγκατέλειψαν τη χώρα, ο Τσάρος ανατράπηκε από το θρόνο και στη συνέχεια ο Αυτοκράτορας, η Αυτοκράτειρα και τα παιδιά τους πυροβολήθηκαν από τους μπολσεβίκους.
Ο Ρασπούτιν μίλησε επίσης για τις επερχόμενες επαναστατικές αναταραχές στη Ρωσία στη θαυμαστή του, την κουμπάρα της αυτοκράτειρας Άννα Βιρούμποβα τον Οκτώβριο του 1916: «Υπήρχε Ρωσία - θα υπάρξει μια κόκκινη τρύπα. Υπήρχε μια κόκκινη τρύπα - θα υπάρχει ένας βάλτος των κακών που έσκαψαν την κόκκινη τρύπα. Υπήρχε ένας βάλτος των κακών - θα υπάρχει ένα ξερό χωράφι, αλλά δεν θα υπάρχει Ρωσία - δεν θα υπάρχει τρύπα». Ανέφερε για την τραγική μοίρα της χώρας στην τελευταία του επιστολή προς τα παιδιά του: «πλησιάζουν μεγάλες συμφορές», «δάκρυα και αίμα θα κυλήσουν», «η πείνα και οι αρρώστιες θα κουρέψουν τους ανθρώπους», «αμέτρητοι θα πεθάνουν» και «Πολλοί θα γίνουν μάρτυρες».
Μακρινό μέλλον. "Βασιλιάς Αρχάγγελος"
Ο Γκριγκόρι Εφίμοβιτς προέβλεψε πολλά άλλα γεγονότα, πιο κοντινά χρονικά και πιο μακρινά, σχετικά με τη μοίρα της Ρωσίας και όλων των χωρών του κόσμου. Παρουσίασε μερικές από τις προβλέψεις στο βιβλίο του «Pious Reflections», που δημοσιεύθηκε το 1912, μερικές από αυτές περιγράφονταν σε μια αποχαιρετιστήρια επιστολή, την οποία έδωσε στην αυτοκράτειρα πριν από τη δολοφονία του, μερικές περιγράφηκαν από άτομα που γνώριζαν τον Ρασπούτιν ή ήταν μέρος του τον εσωτερικό του κύκλο.
Ο «πρεσβύτερος» προέβλεψε όχι μόνο επαναστατικές αναταραχές, αλλά και τη βεβήλωση των εκκλησιών: «Δεκαπέντε φεγγάρια μετά τον θάνατό μου, η Υπεραγία Θεοτόκος θα απομακρυνθεί από τους βωμούς, και μια χορωδία επτακοσίων δαιμόνων θα τραγουδήσει ένα νέο τραγούδι ανάμεσα στους αιματοβαμμένους βάλτους... Ο σταυρός θα πεταχτεί στο υπόγειο, σφυριά θα χτυπήσουν βωμούς και φωτιά για να καταβροχθίσει τις εκκλησίες».
Προέβλεψε το σχηματισμό μιας νέας αυτοκρατορίας στη θέση της τσαρικής Ρωσίας και την αναπόφευκτη κατάρρευσή της.
Μεταξύ των εκπληρωμένων προφητειών του είναι η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία, η έναρξη του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου και ο αποκλεισμός του Λένινγκραντ τον 25ο χρόνο μετά τον θάνατό του: «...θα περικυκλώσουν την Πετρούπολη, θα πεθάνουν από την πείνα! Κύριε, πόσοι άνθρωποι θα πεθάνουν, και όλα αυτά εξαιτίας αυτής της ανοησίας! Και το ψωμί - δεν μπορείτε να δείτε το ψωμί στην παλάμη σας! Έρχεται ο θάνατος στην πόλη. Αλλά δεν θα δείτε την Αγία Πετρούπολη! Αν δεν το κάνουμε, θα πεθάνουμε από την πείνα, αλλά δεν θα σας αφήσουμε να μπείτε!».
Προέβλεψε επίσης τη νίκη της Σοβιετικής Ένωσης επί των Ναζί, την πτήση του Γιούρι Γκαγκάριν στο διάστημα, την προσγείωση του Σοβιετικού λαού στη Σελήνη, ισχυριζόμενος ότι οι Αμερικανοί θα «ξεκαρδιστούν», ότι μας είχαν πηδήξει, αλλά θα φτάναμε νωρίτερα. και να είσαι ο πρώτος. Ο Γιούρκα θα είναι εκεί».
Ο Ρασπούτιν προειδοποίησε για τρεις παγκόσμιους πολέμους: «Τρία πεινασμένα φίδια θα σέρνονται στους δρόμους της Ευρώπης, αφήνοντας πίσω τους στάχτες και καπνό, έχουν ένα σπίτι - και αυτό είναι ένα σπαθί, και έχουν έναν νόμο - τη βία» και «Οι άνθρωποι κατευθύνονται προς καταστροφή. Οι πιο ανίκανοι θα οδηγήσουν το κάρο στη Ρωσία, και στη Γαλλία, και στην Ιταλία και σε άλλα μέρη...» Όπως βλέπουμε, δύο από αυτούς τους πολέμους έχουν ήδη γίνει και, αν θέλει ο Θεός, ο τρίτος δεν θα γίνει.
Ο «πρεσβύτερος» προέβλεψε επίσης τη χρήση από την Αμερική τρομερών όπλων που αναπτύχθηκαν στο εργαστήριο, «δηλητηριώδη» (όξινη) βροχή, ρύπανση νερού και αέρα, καταστροφές σε πυρηνικούς σταθμούς: «Οι άνθρωποι θα πεθάνουν από νερό και αέρα, αλλά θα πουν ότι πέθανε από την καρδιά και τα νεφρά». "Θα χτιστούν πύργοι σε όλο τον κόσμο... θα είναι κάστρα θανάτου..., μερικά από αυτά τα κάστρα θα καταρρεύσουν, και από αυτές τις πληγές θα ρέει σάπιο αίμα που θα μολύνει τη γη και τον ουρανό" και "συστάδες αυτού του «μολυσμένου αίματος», «σαν αρπακτικά θα πέσουν στα κεφάλια μας» και «η γη όπου πέσουν θα γίνει έρημη για επτά γενιές».
Ο Ρασπούτιν ήταν πεπεισμένος ότι ως αποτέλεσμα του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, πολλοί άνθρωποι θα πέθαιναν, οι παγκόσμιοι κατακλυσμοί και οι κλιματικές αλλαγές θα ήταν αναπόφευκτες στη Γη, ωστόσο, παρά όλες τις δυσκολίες και τα σοκ που θα ζούσαν οι κάτοικοι του πλανήτη, ο παράδεισος θα ερχόταν σίγουρα , και η Ρωσία θα έπαιζε βασικό ρόλο ως προς αυτό: «Η ώρα του ανέμου, η ώρα της φωτιάς και η ώρα του νερού θα περάσει, τότε ο αρχάγγελος θα επιστρέψει. Όμως όλα θα αλλάξουν. Η ζωή θα ανθίσει στη Σιβηρία και πολλά παλάτια στην Αγία Πετρούπολη θα στολιστούν με λεμονιές. Τον βασιλιά θα τον απομακρύνει ο άνεμος. Και θα επιστρέψει με τον άνεμο. Και ο ίδιος άνεμος θα φέρει έναν βασιλιά που δεν θα είναι βασιλιάς, αλλά θα έχει περισσότερη δύναμη από έναν βασιλιά. Ο νέος βασιλιάς θα καβαλήσει ένα άσπρο άλογο μέσα από τα εσπεριδοειδή, και πολλοί γέροι θα τον σταματήσουν για να του θυμίσουν ότι εκεί που πριν είχε μόνο χιόνι, σήμερα έχουν φυτρώσει ελιές. Και στα εδάφη που φύτρωναν ελιές, θα έχει μόνο χιόνι. Γιατί όλα θα μπερδευτούν αυτή τη στιγμή. Βουνά θα είναι εκεί που υπήρχαν θάλασσες και θάλασσες όπου υπήρχαν βουνά».
Ο Γκριγκόρι Εφίμοβιτς Ρασπούτιν προέβλεψε μια ειδική αποστολή για τη χώρα μας στην οικοδόμηση της ευτυχίας και της ευημερίας στη Γη. Θα δούμε αν αυτή η πρόβλεψή του θα γίνει πραγματικότητα στο μέλλον - αν όχι και εμείς, τότε οι απόγονοί μας. Η μνήμη του «πρεσβυτέρου» και οι προβλέψεις του σίγουρα θα διατηρηθούν - η μοίρα και η πνευματική διαθήκη των προφητών, ακόμη και αιώνες μετά το θάνατό τους, ενθουσιάζουν τους ανθρώπους που προσπαθούν να αποκαλύψουν το μυστικό της δύναμης και της τεράστιας εσωτερικής τους δύναμης.
ΑΠΟΔΟΣΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΕΜΑΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου